کتاب سان تزو و ماکیاولی

کتاب سان تزو و ماکیاولی نوشتهٔ مایکل اسلوان و ترجمهٔ مهدیه چراغیان است و بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه آن را منتشر کرده است. اصول موفقیت و رهبری برای دنیای مدرن؛ بر اساس دو کتاب «هنر رزم» از سان تزو و «شهریار» از ماکیاولی در این کتاب آمده است.

درباره کتاب سان تزو و ماکیاولی

دنیای مدرن سرشار از هرج‌ومرج، تنازع و مصیبت است. بیشتر اوقات متوجه نیستیم با وجود اینکه دیگر برای حفظ بقای خویش درگیر نبرد فیزیکی نیستیم، زندگی چقدر می‌تواند روی دشوار خود را به ما نشان دهد. به‌درستی، زمانی که به دنیای اطراف خود نگاهی می‌اندازیم، می‌بینیم که زندگی مدرن تجملات بی‌شائبه‌ای را در اختیارمان قرار داده است. این امکانات مدرن و لذت‌بخش می‌توانند زندگی را با آرامش و آسایش توأم سازند. دیگر حمایتی از جنگ و پیروزی و موفقیت‌های متعاقب آن نیست.

حتی ایدهٔ ستیز چیزی است که بشر دنیای امروزی همهٔ سعی‌اش را می‌کند تا از آن دوری گزیند. مدیران، با ارادهٔ آهنین خود، ما را تحت سیطرهٔ خویش درمی‌آورند، رهبران و سیاستمداران با توسل به دروغ و ارعاب به فکر چاپیدن سرمایه‌های ما هستند و گاهی اوقات به این نتیجه می‌رسیم که موجودات زندهٔ غیرقابل حرکتی شده‌ایم که واقعاً نمی‌خواستیم این‌گونه زندگی کنیم.

مصلحت‌اندیشی مدرن به شکست‌اش ادامه می‌دهد؛ چراکه به‌نظر می‌رسد مدام در حال تغییر است. هر روز روشی نوین برای رسیدن به کامیابی شکفته می‌شود و روز دیگر می‌بینیم که همان روش محکوم به شکست شده است. با هجوم مدام ایده‌های جدید برای چشیدن طعم پیروزی، چگونه می‌توان به درستی و نادرستی آن ایده‌ها پی برد؟ مدرنیته مشکلات جالب و منحصربه‌فردی را با خود آورده است، اغلب شرایط پیچیده‌ای که مستلزم اِعمال خرد، تهور و رهبری است تا در مسیری درست هدایت شود. اکنون، در دنیایی که نزاع تابو شمرده می‌شود، واژهٔ «جنگ» نیز به همان بدی اصول اصلی رهبری نگریسته می‌شود که بیشتر دربارهٔ محبوبیت است تا شخصیت، آیا همان‌جایی است که ما امیدهایمان برای درک چگونگی رسیدن به موفقیت تغییر می‌کنند؟

شاید بهتر باشد به آنچه بشر دنیای مدرن دربارهٔ موفقیت در زندگی می‌گوید توجهی نداشته باشیم. از سوی دیگر، زمانی که به شرایط دنیای امروز نگاه می‌کنیم، با توجه به ضعف‌های مدیریتی، مدیران بی‌دل و جرئت و مدیران نالایق، چگونه می‌توانیم امیدوار باشیم که نتایج حاصله از بینش مدرن برای ما مثمرثمر است؟ اگر بخواهیم در زندگی خود موفق باشیم، باید در کتاب‌های کهن پیرامون خرد تعمقی دیگر کنیم. روش‌ها فراوان‌اند ولی این «اصول» هستند که باید به صورت واقعی و محسوس دنبال شوند، موفقیت یک زن یا مرد را دیکته کنند.

سان تزو، نویسندهٔ کتاب ارزشمند «هنر جنگ» دربارهٔ چگونگی پیروزی در میدان نبرد سخن بسیار گفته است. حوزهٔ جنگ سرشار از ستیز، خطر، و استیصال است، از این‌رو نیازمند یک رهبری راستین است تا بتواند پیروز میدان باشد، و همانند سان تزو از باورهایی پشتیبانی کند که بعدها بتوان آن را در دنیای سرمایه‌داری مدرن پیاده کرد و بسط داد. اثر سان تزو با ایجاز و چیره‌دستی در توضیح فصیحانهٔ مطالب، توانست دورنمای فرهنگ تجاری ژاپن و آمریکا را دستخوش تغییر سازد.

با نگاه به کتاب «هنر جنگ» یاد خواهیم گرفت که چگونه در مواجهه با نبردهای روزانه پیروز میدان باشیم. زمانی که می‌خواهیم در زندگی فردی موفق باشیم، ناگزیریم با چالش‌ها و موانع بی‌شماری روبه‌رو شویم، از این‌رو می‌توانیم از درایت پیری چون سان تزو بهره ببریم که نه‌تنها یاد می‌دهد چگونه رهبرانی موفق در زندگی باشیم، بلکه می‌آموزد چگونه طرحی برای رسیدن به موفقیت و آنچه را همیشه خواستارش بودیم، در سر بپرورانیم.

درحالی‌که سان تزو مردی بود که می‌خواست فرماندهی قوی باشد و پیروز میدان‌های جنگ باشد، دربارهٔ مدیریت و اینکه چگونه یک مدیر باشیم، سخن چندانی نرانده است. نیکولو ماکیاولی در سدهٔ شانزدهم میلادی کتابی به نام «شهریار» را به رشتهٔ تحریر درآورد، رساله‌ای سیاسی که نه‌تنها نشان می‌دهد چگونه می‌توان فرمانروایی کارآمد بود، بلکه مکتبی سیاسی می‌آفریند که هدف آن بر مبنای واقعیت‌گرایی (رئالیسم) است نه آرمان‌گرایی (ایده‌آلیسم).

ماکیاولی برای رویکرد روشمند و دقیقش نسبت به یک رهبری مؤثر، درهم‌کوفتن دشمنان و متوسل شدن به نیرنگ در کار فرمانروایی، فردی بدطینت خوانده می‌شود. به عبارت دیگر، وی با بینشی بر پایهٔ رئالیسم می‌گوید چگونه می‌توان مدیری موفق شد. سان تزو از جنگ و ماکیاولی از سامان‌دهی امور نوشته‌اند، ولی هر دو متفق‌القول می‌گویند چگونه می‌توان رهبری پیشرو بود. در دنیای مدرن، ما در کارزار جنگی نیستیم، ولی در زندگی روزانهٔ خود می‌بینیم که با زندگی کشمکش‌های بسیاری داریم: نبرد برای کامیابی. با توجه به آثار سان تزو و ماکیاولی، نه‌تنها یاد خواهید گرفت چگونه در زندگی خود موفق باشید، بلکه خواهید آموخت چگونه از مکر، استراتژی و خرد بهره ببرید و بهترین‌ها را برای دستیابی به یک زندگی ایمن در اختیار بگیرید.

نیمهٔ نخست این کتاب دربارهٔ سان تزو و فلسفهٔ بی‌نظیر وی برای یک رهبری کارآمد است، چگونگی پیروزی در هر نبردی که در ذهن شکل می‌گیرد، و فهم اینکه خطرات ناشی از نادانی و بی‌خردی کدام‌اند. ما به روش‌های متفاوتی نظر خواهیم کرد که می‌توانید به کمک آن‌ها فلسفه و تدابیر اداری، امور منزل و حتی روابط خود را تغییر دهید و یک فرماندهٔ برجسته شوید.

بخش دوم کتاب به دورنمای شخصی می‌پردازد که در امور اجتماعی به مکر و حیله متوسل می‌شود. از آنجا که امروزه در سیاست‌ها، رهبری و نظیر این‌ها، دروغ‌ها و فریبکاری‌های بسیاری را مشاهده می‌کنیم، کتاب ماکیاولی برای شناسایی و عبور از چنین مواردی ضروری می‌نماید.

آیا برای یادگیری اصول پیروزی در نبردها، رهبری دیگران و رسیدن به موفقیتی که همیشه خواستارش بوده‌اید، آماده‌اید؟ پس این کتاب را بخوانید.

خواندن کتاب سان تزو و ماکیاولی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

سان تزو و ماکیاولی را به دوستداران کتاب‌های مدیریت و کسب‌وکار پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب سان تزو و ماکیاولی

«سان تزو از نبردهای بسیاری می‌گوید که یک فرمانده می‌تواند به عنوان رهبر جنگی با آن‌ها برخورد داشته باشد. ولی در تمامی نبردهایی که نام می‌برد، یقین دارد که پیروزی بدون دانش به دست نمی‌آید. درحقیقت، او می‌گوید: «اگر شما خود و دشمن را بشناسید، از صدها نبرد پیش رو واهمه‌ای نخواهید داشت ولی اگر خود را بشناسید ولی شناختی از دشمن نداشته باشید، برای هر پیروزی‌ای که به‌دست می‌آید، یک شکست را هم متحمل خواهید شد و اگر بی‌هیچ شناختی از خود و دشمن، به نبرد ورود کنید، ناگزیر باید سر تسلیم فرود آورید.»

شناخت از خود، دانشی که سان تزو از آن نام می‌برد، باید آن‌قدر عمیق باشد که بدانید در چه شرایطی چه عملکردی لازم است. اگر فرماندهی بداند که شرایطی وحشتناک پیش رو دارد، بی‌شک مواضع استراتژیک مهمی را ساماندهی می‌کند. زمانی که از کمبودها و نقاط ضعف خود آگاه باشید، تدابیر رزمی بسیار کارآمدتر خواهند بود.

در اینجا با یک طرح بسیار ابتدایی کار را دنبال می‌کنیم. اگر شما ترس‌های خود را بشناسید، می‌توانید مسیرتان را در زندگی بسیار آرام تغییر دهید. اگر از غرق شدن در آب واهمه دارید، به‌طور حتم کنار آب نمی‌روید، و لاجرم اگر قرار باشد وارد آب شوید، مانند قایق‌سواری یا یک سفر کوتاه دریایی، با این آگاهی زمان کافی دارید تا خود را مهیا سازید. برعکس، تصور کنید از ترس‌های خود شناختی ندارید. فرض کنید قرار است روزی با دوستان خود به گشت‌وگذار دریایی بروید؛ زمانی که پا به قایق می‌گذارید، دچار دلهره‌ای شدید می‌شوید، در این‌صورت، نه خودتان و نه اطرافیان نمی‌توانند کمک چندانی به شما بکنند.

شاید این مثال کمی غیرمنطقی به نظر برسد، زیرا همهٔ ما ترس‌هایمان را می‌شناسیم، ولی آیا می‌توان این ترس‌ها را شناخت بی‌آنکه تجربه‌شان کرد؟ زمانی که بدون شناخت از خویشتن در زندگی گام برمی‌دارید، این احتمال می‌رود که در نبردهای پیش رو بازنده باشید. چرا؟ زیرا تنها کسانی که نسبت به خویش آگاهی دارند، می‌توانند گزینش‌هایی شایسته داشته باشند و راه موفقیت خود را باز کنند.

حال، باید بدانیم، آگاهی از خویش به چه معناست؟ و شناخت از خود چه مفهومی دارد. این عبارت حاکی از آن است که شما بتوانید در وضعیت خوداندیشی زندگی کنید، به ارزندگی‌ها و کنش‌های خود بیندیشید، دلیل تصمیم‌های خود را بدانید و دربارهٔ عملکردهای آتی خویش غور و تفکر کنید. شخصی خویشتن‌آگاه، دارای درک بسیار خوبی از نقاط قوت و ضعف خود است، بنابراین می‌تواند تصمیمات خوبی در زندگی اتخاذ کند.

از سوی دیگر، کسی که خویشتن‌آگاه نیست، هرگز کارهای خود را سبک و سنگین نمی‌کند. برخلاف فرمانده‌ای که برای غلبه بر موانع و مشکلات درونی‌اش، پیوسته در حال بررسی اوضاع است، شخصی که از خود، آگاهی ندارد، نمی‌تواند نقاط ضعفش را بهبود ببخشد. اگر بخواهیم بر چالش‌های زندگی خویش فائق آییم، نخست باید با درون خویش به ستیز بپردازیم.

خویشتن ما راسخ است و همیشه درصدد است که بگوید چیز ناراست و نادرستی در ما وجود ندارد، بگوید که نقطه‌ضعفی نداریم و در هر آنچه انجام می‌دهیم بسیار ماهر و متبحر هستیم. اگر تا حدی موفق باشیم، این خویشتن تلاش می‌کند به ما یادآور شود که این کامیابی شاخصی است که نشان می‌دهد ما بسیار افراد خاصی هستیم. خویشتن شما درصدد است که بگوید این قوانین در مورد ما مصداق ندارند؛ اگرچه، حقیقت موضوع این است که اغلب اوقات ما مجموعه‌ای بزرگ از کاستی‌ها را در زندگی با خود حمل می‌کنیم. این ناتوانی‌ها شناسانندهٔ ماست، ولی اگر از خویشتن آگاهی نداشته باشیم، نمی‌توانیم از درس‌های بسیاری که از پذیرش شکست به‌دست می‌آوریم، بهره ببریم.

هنگام خویشتن‌شناسی با سه مرحلهٔ مهم روبرو هستیم: تفکر، شناخت، پذیرش.»