کتاب زندگی حضورمندانه

کتاب زندگی حضورمندانه نوشتهٔ برنه براون و ترجمهٔ فرح رادنژاد و آزاده رادنژاد است و انتشارات آموزه آن را منتشر کرده است. کتاب به این پرسش پاسخ می‌دهد که چگونه کاستی‌ها و نقص‌های ما به موهبت‌های زندگی ما تبدیل می‌شوند.

درباره کتاب زندگی حضورمندانه

زندگی حضورمندانه دربارۀ درگیرشدن با زندگی خود از جایگاه ارزشمندی است و منظور از آن پروراندن شجاعت، همدردی و ارتباط است تا اینکه صبح وقتی از خواب برمی‌خیزیم با خود فکر کنیم:

مهم نیست چه کارهایی انجام داده‌ام و چقدر از کارهایم باقی مانده است، من کافی‌ام و شب که به رختخواب می‌رویم فکر کنیم آری، من ناقص و آسیب‌پذیرم و گاه می‌ترسم اما اینها در این حقیقت که شجاعم و سزاوار احساس عشق و احساس تعلق، تغییری ایجاد نمی‌کنند.

کتاب زندگی حضورمندانه اثری پژوهشی در مقولهٔ خودیاری است، به این معنا که متضمن حرف‌هایی نیست که نویسنده‌ای خلاق و با ذوق فقط براساس الهام، کشف و شهود و تأملات شخصی خود، بیان کرده باشد بلکه بر پژوهش استوار است.

اگر بخواهیم به شکلی بسیار ساده و خلاصه برنه براون محقق را معرفی کنیم می‌توانیم بگوییم او پژوهشگری است که با هدف شناخت آناتومی ارتباط تحقیقات خود را آغاز کرده است و در حین کار به موضوع شرم به عنوان آسیب اصلی ارتباط رسیده و بخش قابل توجهی از حیات حرفه‌ای خود را تاکنون صرف شرم‌پژوهی کرده است.

برنه براون در موضوع ارتباط سه نظریهٔ اصلی دارد که در سه کتاب اصلی او، ارائه شده است: نظریهٔ شرم‌ تاب‌آوری (در کتاب زندگی تاب‌آورانه) نظریهٔ حضورمندی (در کتاب زندگی حضورمندانه) و نظریهٔ آسیب‌پذیری (در کتاب زندگی شجاعانه).

روش تحقیق او، «تئوری مبنایی/زمینه‌ای» و ابزار تحقیق او مصاحبه با افراد مختلف و استخراج امور واقعی لازم از دل تجربه‌های زیستهٔ آنهاست. 

براون در حین مصاحبه‌های بسیاری که طی پژوهش خود با افراد مختلف انجام داد، با کسانی مواجه شد که در مقابل شرم، تاب‌آوری بالایی داشتند، و بر محور خود واقعی‌شان می‌زیستند؛ افرادی که براون آنها را حضورمند می‌نامد. شناخت این افراد و خصیصه‌هایشان به پردازش نظریهٔ حضورمندی و نگارش کتاب حاضر منجر شد. اینکه حضورمندی چیست، حضورمندان چه کسانی‌اند، چه می‌کنند و چه نمی‌کنند موضوع و درونمایهٔ کتاب حاضر است. ما در صورتی که با اصل و اساس چنین نظریه و دیدگاهی موافق باشیم، می‌توانیم ببینیم در پیوستار زندگی حضورمندانه در چه نقطه‌ای قرار داریم و با انجام چه کارها و پرهیز از چه کارهایی می‌توانیم حضورمندانه‌تر بزییم.

خواندن کتاب زندگی حضورمندانه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران کتاب‌های موفقیت و خودیاری پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب زندگی حضورمندانه

«زندگی حضورمندانه دربارهٔ درگیر شدن با زندگی خود از جایگاه ارزشمندی است و منظور از آن پروراندن شجاعت، همدردی و ارتباط است تا اینکه صبح وقتی از خواب برمی‌خیزیم با خود فکر کنیم:

مهم نیست چه کارهایی انجام داده‌ام و چقدر از کارهایم باقی مانده است، من کافی‌ام و شب که به رختخواب می‌رویم فکر کنیم آری، من ناقص و آسیب‌پذیرم و گاه می‌ترسم اما اینها در این حقیقت که شجاعم و سزاوار احساس عشق و احساس تعلق، تغییری ایجاد نمی‌کنند.

سفر ماجراجویانه

زندگی حضورمندانه انتخابی یک بار و برای همیشه نیست بلکه یک فرایند است؛ به باور من سفری برای تمام عمر است. هدف من این است که آگاهی و وضوح را به ترکیب انتخاب‌هایی که به حضورمندی منجر می‌شوند بیافزایم و چیزی را به اشتراک بگذارم که از کسانی آموخته‌ام که خود را وقف زیستن و عشق ورزیدن با تمام وجود کرده‌اند.

پیش از آغاز هر سفری، از جمله این سفر، مهم است که دربارهٔ چیزهایی که باید همراه خود ببریم حرف بزنیم: چگونه «کامل نبودن» را می‌پذیریم؟ چگونه ویژگی‌هایی را که به آنها نیاز داریم در خود می‌پرورانیم و چیزهایی که ما را عقب می‌کشند، رها می‌کنیم؟ پاسخ تمام این پرسش‌ها شجاعت، همدردی و ارتباط است؛ ابزارهایی که برای پیدا کردن راه خود در طول سفر به آنها نیازمندیم.

اگر با خود می‌اندیشید: “بسیار خوب! برای مبارزه با کاملگرایی فقط باید ابرقهرمان باشم”، درکتان می‌کنم چون «شجاعت، همدردی و ارتباط» ایده‌آل‌هایی بزرگ و دست‌نیافتنی به نظر می‌رسند. اما در واقعیت، آنها کنش‌هایی روزانه اند که وقتی به میزان کافی تمرین شوند به موهبت‌هایی باورنکردنی در زندگی ما تبدیل می‌شوند و خبر خوب اینکه آنچه ما را وامی‌دارد از این ابزارهای شگفتی‌آور در زندگی خود استفاده کنیم، آسیب‌پذیری‌هایمان است. چون ما انسانیم و به شکل زیبایی ناکامل، باید هر روز این ابزارها را به کار گیریم. در این صورت است که شجاعت، همدردی و ارتباط تبدیل به موهبت می‌شوند: موهبت‌های کامل نبودن.

اکنون مروری می‌کنیم بر آنچه در صفحات پیش رو با آن مواجه خواهید شد. در فصل نخست، با آموخته‌های من دربارهٔ شجاعت، همدردی و ارتباط و اینکه چرا اینها ابزارهای راستین ایجاد ارزشمندی‌اند آشنا می‌شوید.

وقتی در مورد ابزارهای مورد نیاز برای سفرمان به اطلاعات روشنی دست یافتیم به قلب موضوع می‌رویم: عشق، احساس تعلق و ارزشمندی. من به برخی از سخت‌ترین پرسش‌هایی که در مسیر کاری‌ام با آن روبه‌رو شده‌ام پاسخ می‌دهم: عشق چیست؟ آیا می‌شود کسی را دوست داشت و به او خیانت کرد؟ چرا نیاز همیشگی ما به همرنگ بودن تعلق واقعی را خدشه‌دار می‌کند؟ آیا می‌توانیم کسانی که در زندگی‌مان هستند، مثل شریک زندگی و فرزندان را بیش از خود دوست بداریم؟ ارزشمندی را چگونه تعریف می‌کنیم؟ چرا کارمان به آنجا می‌کشد که اغلب به جای باور داشتن به ارزشمندی‌مان تقلا می‌کنیم تا خود را ارزشمند نشان دهیم؟

در هر سفر ماجراجویانه موانعی وجود دارد و سفر حضورمندی هم از این قاعده مستثنی نیست. در فصل سوم بزرگترین موانع موجود در راه زیستن و عشق ورزیدن حضورمندانه را بررسی می‌کنیم و می‌بینیم که چگونه می‌توانیم راهبردهای مؤثری برای عبور از موانع ایجاد کنیم و تاب‌آوری را پرورش دهیم.

از آن پس، ده ره‌نشانی (guideposts) را مورد کاوش قرار می‌دهیم که در مسیر سفر حضورمندی قرار دارند و به عنوان کنش‌هایی روزانه مسیر سفر را برای ما معلوم می‌کنند. به هر ره نشان فصلی اختصاص داده شده است و هر فصل متشکل از داستان‌ها، تعاریف، نقل قول‌ها و ایده‌هایی است برای آنکه در مورد روش زندگی و مهرورزی‌مان آگاهانه و الهام‌بخش انتخاب کنیم.»