کتاب شکوفایی پس از سوگواری
معرفی کتاب شکوفایی پس از سوگواری
کتاب شکوفایی پس از سوگواری نوشتهٔ جرج بونانو (استاد روانشناسی بالینی و هیئتعلمی دپارتمان مشاوره و روانشناسی بالینی) و ترجمهٔ علیرضا شفیعی نسب است. انتشارات پندار تابان این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر کوشیده است تا روی دیگر اندوه را نشان دهد.
درباره کتاب شکوفایی پس از سوگواری
کتاب شکوفایی پس از سوگواری انفعال مراحل سنتی سوگواری همچون انکار، خشم، چانهزنی، افسردگی، پذیرش و... را نقد کرده و با رویکردی نو بهسراغ این پدیده رفته است. سوگواری به نظر نویسندهٔ این کتاب تنها مجالی برای غم نیست؛ جرج بونانو روی دیگر اندوه را به ما نشان میدهد که فرصتی برای یافتن هدف، معنا و شادی در زندگی خودمان، پس از سوگواری برای عزیزانمان، است. بونانو بر ظرفیت بالای تابآوری انسان تأکید دارد و صدای منتقدش را خطاب به جامعه و فرهنگی بلند میکند که فرد عزادار را تحتفشار بیوقفهای برای به دوشکشیدن همیشگی بار غم و اندوه میگذارد.
کتاب حاضر در ۱۲ فصل نوشته شده است. عنوان برخی از این فصلها عبارت از «بدترین اتفاق ممکن»، «هرچه که بگذراندت از شب»، «وقتی انسان با سوگواری از پا درمیآید»، «میانِ بود و هست و خواهد بود» و «کامروایی در هنگام مواجهه با تلخیها» هستند.
خواندن کتاب شکوفایی پس از سوگواری را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه پیرامون موضوع سوگ و سوگواری پیشنهاد میکنیم.
بخشهایی از کتاب شکوفایی پس از سوگواری
«در سال ۱۹۹۷، سازمان ناسا کاوشگر وویجر-۱ را به فضا فرستاد تا اولین مورد از میان دو کاوشگر فضایی باشد که در سفری یکطرفه به فضای دوردست میرفتند. وویجر-۱ قرار بود از مشتری و زحل عبور کند و اگر بخت یار بود و همهچیز خوب پیش میرفت، امکان داشت تا فضای وسیع خالی در پیرامون منظومهٔ شمسی هم برسد. حجم دادههای جدیدی که این فضاپیما بهصورت بالقوه میتوانست برای ما بفرستد برق از سر میپراند، ولی مشکلات فنی و چالشهای علمی هم مدام سر راه سبز میشد. اما با وجود ماهیت بلندپروازانهٔ پروژهٔ وویجر، دانشمندان ناسا باز هم تلاش کردند کنجکاویهای دیگری را ارضا کنند. تعدادی اشیای فرهنگی در وویجر-۱ قرار دادند. هدف این بود که اگر به فرض بعید، فضاپیما با موجودات فرازمینی برخورد کرد، بتواند چشمهای از زندگی در سیارهٔ ما را به آنها نشان دهد. حالا این اشیاء چه بودند؟ یکی از آنها صفحهٔ موسیقی بلوز روح انسان۴۸ اثر بلایند ویلی جانسون بود که در دههٔ ۱۹۲۰ ضبط شده بود. ترجیعبند مویهوار این ترانه گویای همهچیز است: «کسی بهم نمیگه؟ بگید اگه میتونید! کسی بهم نمیگه؟ روح انسان چیه؟»
اکثر ما در مقطعی از زندگیمان به امکان وجود روحیْ جاودان فکر کردهایم که بعد از مرگ به زندگیاش ادامه خواهد داد. طرز تفکر ما دربارهٔ زندگی بعد از مرگ، البته اگر اصلاً به آن فکر کنیم، قطعاً بر این امر تأثیر دارد که آیا حس مستمری از ارتباط با عزیز ازدسترفته را تجربه میکنیم یا نه. این دیدگاه نهایتاً بر نحوهٔ مقابلهمان با فقدان نیز اثرگذار است. در این فصل، نگاهی به دیدگاههای مختلف مردم سرتاسر دنیا دربارهٔ زندگی بعد از مرگ خواهیم انداخت. اما قبل از شروع این سفر، لحظهای همینجا درنگ میکنیم و کار را با مفهوم بهشت در تفکر غربی آغاز میکنیم.»
حجم
۳۱۱٫۱ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۱
تعداد صفحهها
۳۰۰ صفحه
حجم
۳۱۱٫۱ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۱
تعداد صفحهها
۳۰۰ صفحه
نظرات کاربران
کتاب خوبی است ولی من نفهمیدم چرا مترجم همزمان از دو واژه سوگواری و داغداری با هم استفاده کرده. همین موضوع ترجمه رو از روان بودن خارج کرده.