کتاب مباحث علمی و کاربردی امور حسبی در حقوق ایران

کتاب مباحث علمی و کاربردی امور حسبی در حقوق ایران نوشتهٔ مصطفی مبارکی است که در انتشارات فرنام منتشر شده است.

درباره کتاب مباحث علمی و کاربردی امور حسبی در حقوق ایران

موضوع بحث کتاب مباحث علمی و کاربردی امور حسبی در حقوق ایران در ۲ فصل مرتبط به هم تدوین شده است. مباحث این کتاب، برگرفته از موضوعاتی است که اعضای محترم شوراهای حل اختلاف و نیز شهروندان و مراجعین به دادگستری‌های سراسر کشور بیشتر با آن‌ها مواجه‌اند. این کتاب در ۲ فصل و به‌ترتیب «مبانی و ساختارهای قانونی» و سپس «مفاهیم کاربردی امور حسبی» را مورد بررسی و تحلیل قرار داده است.

خواندن کتاب مباحث علمی و کاربردی امور حسبی در حقوق ایران را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان و دانشجویان حقوق پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مباحث علمی و کاربردی امور حسبی در حقوق ایران

«غیر رشید به کسی گفته می شود که پس از بلوغ، رشد کافی برای استیفاء حقوق مالی خود را کسب نکرده است یا بعد از تحصیل رشد، آن را از دست داده است. غیر رشید، در سنی حالت سفه بر او عارض می‌شود که نوعا می‌بایست رشید شده و از نظر عرفی، اقتضای رشد در او فراهم شده باشد، ولی مانعی موجب سفاهت او شده است. (باریکلو، علیرضا؛ اشخاص و حمایت های حقوقی آنان، تهران، انتشارات مجد، ۱۳۸۷، چاپ اول، ص ۱۶۲) در حالی که صغیر ممیز فردی است که هنوز به سن بلوغ نرسیده، ولی تا حدی قدرت درک و تشخیص و تمییز سود و زیان در معاملات را به دست آورده است. می‌توان گفت که هر غیر ممیزی، غیر رشید هم هست، اما هیچ ممیزی پیش از بلوغ، رشید محسوب نمی‌شود. در مرحله تمیز، فرد سود و زیان را از هم تشخیص می‌دهد، اما این تشخیص در او به صورت ملکه در نیامده است؛ این در حالی است که رشد یک ملکه و کیفیت نفسانی است که بعد از بلوغ پدید می آید. (صفائی، سیدحسین و قاسم زاده، سیدمرتضی؛ پیشین، ص ۲۴۰)

دو) تفاوت سفیه و مجنون

تفاوت بین سفیه و مجنون در این است که مجنون اصولا فاقد قوه ادراک و تعقل می‌باشد، در حالی‌که سفیه تا حدودی قوه درک و تشخیص دارد و حتی ممکن است دارای مدارج علمی و ارزش اجتماعی باشد، لیکن به دلیل ضعف قوای دماغی یا ضعف اراده، نمی‌تواند اموال خود را به طور عاقلانه اداره کند. در واقع او تنها فاقد عقل معاش است؛ یعنی در معاملات فریب می‌خورد و اموال خود را در راه‌های غیر عقلائی مصرف می‌نماید. (صفائی، سیدحسین؛ دوره مقدماتی حقوق مدنی، اشخاص و خانواده، تهران، موسسه عالی حسابداری، ۱۳۴۸، چاپ دوم، ج ۱، ص ۶۵)

سه) سن رشد

در حقوق اسلام، سن خاصی برای رشد معین نشده است. علت این امر این است که سن رشد در افراد مختلف، با توجه به وضعیت جسمی و روحی آنان، اوضاع و احوال اجتماعی و اقتصادی و حتی تعلیم و تربیت شخص، متفاوت است. البته رشد، قبل از بلوغ به هیچ عنوان پذیرفته‌شده نیست و برای حصول رشد، بلوغ شرط است. بنابراین تعیین سن رشد به ولی یا قاضی واگذار شده است تا با توجه به مقتضیات زمان و اوضاع فردی و اجتماعی، به احراز رشد اقدام کند. (صفائی، سیدحسین و قاسم زاده، سیدمرتضی؛ پیشین، ص ۲۴۴) تشخیص سفیه بودن شخص، از راه مقایسه اعمال او با اعمال عقلائی دیگران به عمل می‌آید؛ بدین‌گونه که اعمال آن شخص از نظر عرف عقلا مورد سنجش قرار می‌گیرد؛ چنان چه عرف، اعمال و افعال او را همانند اعمال عقلای متعارف، و نه در سطح متوسط و عالی، تشخیص دهد، آن شخص رشید، وگرنه سفیه است. (طاهری، حبیب الله، حقوق مدنی ۱ و ۲؛ قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۶، چاپ دوم، ج ۱، ص ۱۳۲) از آن جا که مردم باید در روابط مالی خود به وسیله ساده‌ای، رشد طرف قرارداد را تشخیص دهند، قانون گذاران رسیدن به سن خاصی را نشانه ایجاد رشد قرار می‌دهند.»