کتاب بینهایت (جلد سوم)

کتاب بینهایت (جلد سوم) نوشته محمدحسن وکیلی است. مجموعه کتاب بینهایت را موسسه خدمات مشاوره ای و پژوهش های اجتماعی آستان قدس رضوی برای معرفی معارف کاربردی اسلام به جوانان منتشر کرده است. جلد سوم به شیعه شناسی و معادشناسی می‌پردازد.

درباره کتاب بینهایت (جلد سوم)

این کتاب باهدف راهنمایی نسل جوان نوشته شده است. کتاب هم برای جوانان یک خودآموز کامل است و هم به مربیان و معلمان اخلاق کمک می‌کند بتوانند به‌آسانی به سؤالات نسل امروز پاسخ دهند. تربیت، یک فرایند است و نیاز به ابزار دارد، ابزارهای تربیت و میزان ارزش هر یک وابسته به هدف تربیت است.

کتاب حاضر کتابی آموزشی است و تلاش شده شرایط یک کتاب آموزشی در آن مراعات گردد؛ مطالب به‌صورت درس، درس با ترتیب منطقی و زبان ساده آموزشی تدوین شده و برای فهم یک مطلب نیازی به مطالب آینده کتاب یا توضیحات کتابی دیگر نیست.

این کتاب به  به تشیّع‌شناسی (امامت خاصه) می‌پردازد و بخش زیادی از آن برگرفته از کتاب شیعه در اسلام مرحوم علّامه طباطبایی است. مباحث تاریخی (تاریخ ائمه (ع)، تاریخ شیعه و تاریخ فرق تشیّع و تسنن). این مباحث بخش عمده کتاب را تشکیل می‌دهد. در ادامه به ادله اثبات ولایت أمیرالمؤمنین (ع) و پاسخ به شبهات آن می‌پردازد و سپس مهدویت و ولایت فقیه و پاسخ به اتهامات وهابیت علیه شیعه را تحلیل می‌کند. 

خواندن کتاب بینهایت (جلد سوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام جوانان و نوجوانان انقلابی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بینهایت (جلد سوم) 

در مباحث اسلام‌شناسی دانستیم که در اصطلاح عام معمولاً به «مجموعه‌ای از اعتقادات (باورها) و اعمال (آیین‌ها و رفتارها) که گروهی از انسان‌ها به آن پای‌بند شده‌اند» دین می‌گویند. و از منظر اسلام «دین» عبارتست از: «سلسله‌ای از عقاید و دستورهای عملی و مباحث اخلاقی که پیامبران از طرف خداوند برای راهنمایی و هدایت بشر به سوی سعادت دنیوی و اخروی آورده‌اند».

هر گاه انشعاباتی در یک دین پدید آید هر شعبه را مذهب می‌نامند؛ مانند مذهب تسنّن و مذهب تشیّع در اسلام و مذهب کاتولیک و ارتودکس و پروتستان در مسیحیت.

«اسلام» در لغت به معنای «تسلیم شدن» و «گردن نهادن» است و قرآن کریم دینی را که به‌سوی آن دعوت می‌کند اسلام نامیده؛ زیرا برنامهٔ کلّی آن تسلیم شدن انسان در برابر خدای جهان و جهانیان و پرستش و اطاعت نکردن از غیر اوست. 

امّا کلمه «شیعه» در اصل لغت به معنای «پیرو» می‌باشد و در میان مسلمانان به کسانی «شیعه» گفته می‌شود که جانشینی پیغمبراکرم (ص) را حق اختصاصی خانواده پیغمبر می‌دانند و در معارف اسلام پیرو مکتب اهل‌بیت (ع) می‌باشند.

پس مذهب تشیّع مذهبی است که اعتقاد دارد جانشینی پیامبر به خاندان آن حضرت اختصاص دارد.

در برابر این مذهب، مذاهب گوناگون دیگری قرار دارد که مهمترین آن مذهب اهل‌سنّت است که معتقدند جانشینی پیامبر منحصر در خاندان آن حضرت نیست و مردم می‌توانند هر کس را که صلاح بدانند به عنوان جانشین پیامبر خدا (ص) انتخاب نمایند و اصحاب پیامبر نیز ابتدا ابوبکر و سپس عمر و عثمان و علی‌بن‌أبی‌طالب (ع) را انتخاب نموده‌اند که اهل‌سنّت ایشان را خلفای راشدین می‌نامند.

محور اصلی اختلاف شیعه و سنی

اصلی‌ترین مسئله در میان شیعه و سنّی مسئله «تعریف جانشین پیامبر» و «وظایف و اختیارات آن» است.