کتاب بینهایت (جلد دوم)

کتاب بینهایت (جلد دوم) نوشته محمدحسن وکیلی است. مجموعه کتاب بینهایت را موسسه خدمات مشاوره ای و پژوهش های اجتماعی آستان قدس رضوی برای معرفی معارف کاربردی اسلام به جوانان منتشر کرده است. جلد دوم به راهنما شناسی و اسلام شناسی می‌پردازد.

درباره کتاب بینهایت (جلد دوم)

این کتاب باهدف راهنمایی نسل جوان نوشته شده است. کتاب هم برای جوانان یک خودآموز کامل است و هم به مربیان و معلمان اخلاق کمک می‌کند بتوانند به‌آسانی به سؤالات نسل امروز پاسخ دهند. تربیت، یک فرایند است و نیاز به ابزار دارد، ابزارهای تربیت و میزان ارزش هر یک وابسته به هدف تربیت است.

کتاب حاضر کتابی آموزشی است و تلاش شده شرایط یک کتاب آموزشی در آن مراعات گردد؛ مطالب به‌صورت درس، درس با ترتیب منطقی و زبان ساده آموزشی تدوین شده و برای فهم یک مطلب نیازی به مطالب آینده کتاب یا توضیحات کتابی دیگر نیست.

کتاب حاضر جلد دوم از مجموعه معارف کاربردی است که در بخش اوّل آن به بحث «پیامبر و امام‌شناسی»(نبوت و امامت عامه) می‌پردازد و در بخش دوم این جلد مباحث مربوط به «اسلام‌شناسی» بیان می‌شود.

نیمی از بخش اول این جلد درباره جایگاه مقام ولایت و انسان کامل و تعریف اصطلاحاتی چون ولیّ و نبیّ و وصیّ و امام است و بخش دیگری از آن درباره اوصاف امام چون علم و عصمت و در نهایت بخش پایانی درباره راه‌های شناخت حجت خدا (پیامبر و امام) است.

در کتب اعتقادی معمولاً مباحث کلی نبوت و امامت جدا مطرح می‌شود ولی با توجّه به نکاتی که در کتاب آمده و برگرفته از آرای مرحوم علّامه طباطبایی؟ق؟ است، این مباحث در این کتاب در کنار هم عرضه شده است.

چهار درس اوّل (مباحث مقام ولایت و انسان کامل) کمی سخت و پیچیده است ولی تلاش زیادی شده تا با زبانی ساده طرح گردد و پیشنهاد می‌شود علی‌رغم پیچیدگی حتماً تدریس شود چون آشنایی اجمالی با این مباحث نیز در فهم جایگاه امام  و برقراری ارتباط روحی و استفاده معنوی از مقام ولایت اهل‌بیت علیهم الصلوه و السلام و پاسخ به شبهات وهابیت اثر مهمی دارد.

مباحث مطرح شده در معرفت‌شناسی و خصوصاً انسان‌شناسی پیش نیاز این بخش محسوب می‌شود و بدون خواندن آن مطالعه یا درس گرفتن این بخش ممکن نیست و اگر مباحث خداشناسی نیز پیش از این بخش خوانده شود به مراتب موفق‌تر خواهد بود.

خواندن کتاب بینهایت (جلد دوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام جوانان و نوجوانان انقلابی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بینهایت (جلد دوم)

وقتی از جایی به جایی سفر می‌کنیم معنایش این است که از آنچه الآن با آن در این مکان در ارتباطیم جدا شده و با موجودات جدیدی مرتبط می‌شویم. این سفر را سفر مکانی می‌نامند.

برخی از دانشمندان به دنبال آنند که بتوانند به زمان‌های گذشته یا آینده سفر کنند. سفر به زمان‌های دیگر یعنی جدا شدن از آنچه در این زمان با آن مرتبطیم و مرتبط شدن با چیزهایی که در زمان‌های دیگر وجود دارد.

نوعی دیگر از سفر نیز وجود دارد. هر شب که می‌خوابیم در حقیقت به سفری کوتاه می‌رویم و باز می‌گردیم. چند دقیقه یا چند ساعتی از این عالم جدا شده و با عالمی دیگر مرتبط می‌شویم. خواب یک سفر است، سفری در طول عالم هستی و سفری از عالمی به عالم دیگر. 

مرگ نیز سفری چون خواب است؛ لیکن سفری دراز مدت که بازگشتی در آن نیست. هنگام مردن نیز انسان از عالمی جدا شده و به عالمی دیگر متصل می‌شود و به همین جهت فرموده‌اند خواب و مرگ با هم برادرند.

از حضرت امام صادق (ع) روایت شده:

إِنَّ النَّوْمَ أَخُو الْمَوْتِ وَ اسْتَدِلَّ بِهَا عَلَی الْمَوْتِ الَّذِی لَا تَجِدُ السَّبِیلَ إِلَی الِانْتِبَاهِ فِیه؛ خواب برادر مرگ است و تفکر در خواب را راهنمای خود قرار ده تا به وسیله آن مرگی را که راهی برای فهمیدن آن نمی‌یابی بشناسی.

به تعبیری حقیقت سفر عبارت است از «بستن پنجره‌ای به روی برخی از حقایق عالم و باز کردن پنجره‌ای جدید به روی حقایقی جدید».

پیش از این دانستیم که وجود هر انسانی چند طبقه، و هر طبقه دریچه‌ای به عالمی که هم‌تراز با آنست دارد، ولی انسان‌ها معمولاً فقط از پنجره طبقه اوّل به طبقه اوّل از عالم نظر می‌کنند.