دانلود و خرید کتاب ظاهر خود را دوست داشته باشیم ساباین ویلهلم ترجمه اکرم کرمی
تصویر جلد کتاب ظاهر خود را دوست داشته باشیم

کتاب ظاهر خود را دوست داشته باشیم

معرفی کتاب ظاهر خود را دوست داشته باشیم

کتاب ظاهر خود را دوست داشته باشیم نوشته سابان ویلهلم است که با ترجمه اکرم کرمی منتشر شده است. کتاب ظاهر خود را دوست داشته باشیم برنامه‌ای گام به گام است برای غلبه بر مشکلات تصویر بدنی.

درباره کتاب ظاهر خود را دوست داشته باشیم

نویسنده این کتاب را برای افرادی نوشته‌ است که بسیار نگران ظاهر خود هستند و می‌خواهند کاری برای آن انجام دهند. اگر نگرانی درباره ظاهرتان تأثیری منفی بر عزت‌نفستان گذاشته یا لذت زندگی را بر شما حرام کرده است، خواندن این کتاب را به شما توصیه می‌کنیم. اگر نارضایتی از ظاهرتان باعث می‌شود از شرکت در بعضی از فعالیت‌های اجتماعی خودداری کنید یا زمان و پول زیادی را صرف محصولات آرایشی یا راهکارهای زیباسازی ظاهرتان، مانند حذف موهای زائد یا پرورش اندام کنید، باز هم خواندن این کتاب را به شما توصیه می‌کنیم.

اگر محوری را برای رضایت یا نارضایتی از ظاهر درنظر بگیریم، عده‌ای در اوایل محور قرار می‌گیرند؛ یعنی چندان از ظاهر خود ناراضی نیستند و عده‌ای دیگر در انتهای محور قرار می‌گیرند. نارضایتی این عده در حدی است که آن‌ها را از پا می‌اندازد. صرف‌نظر از اینکه در میان این دو قطب کجای محور باشید، خواندن این کتاب برای شما مفید خواهد بود. نویسنده این راهکارها را برای هر دو گروه به‌کار برده‌ است: گروه اول افرادی که نگرانی کمی داشته‌اند و گروه دوم افرادی که مبتلا به BDD هستند، یعنی دغدغه‌ای وسواس‌گونه و آزاردهنده درباره یک جنبه معینی از ظاهر خود داشته‌اند.

این کتاب به شما کمک می‌کند در مرحله اول متوجه شوید که وسواس بیمارگونه دارید یا نه و اگر دارید برای حل آن تلاش کنید.

خواندن کتاب ظاهر خود را دوست داشته باشیم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به یک زندگی شاد پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ظاهر خود را دوست داشته باشیم

امیلی، دانشجوی رشته پزشکی، دختر بیست‌وسه‌ساله زیبایی است که درباره پوستش دغدغه فکری دارد. وقتی پوستش صاف و شفاف است، با دیگران راحت حرف می‌زند؛ اما اگر جوش در صورتش ظاهر شود، حتی حرف زدن با یک دوست او را عصبی می‌کند. او مطمئن است دیگران به پوست او خیره شده‌اند. دائم از خود می‌پرسد: «چرا پوست من مثل آن‌ها نیست؟ چرا پوستم صاف نمی‌شه؟» متأسفانه، مقایسه کمکی به او نمی‌کند، زیرا دیگران خیلی به‌نظر بهتر می‌رسند و احساس نقص داشتن تشدید می‌شود. او وقت زیادی را جلوی آینه می‌گذراند و آنچه می‌بیند بر احساسش تأثیر می‌گذارد. هر گاه عیب و ایرادی در پوستش کشف می‌کند، مضطرب و ناامید می‌شود و تصور می‌کند ظاهری «کریه» دارد. به‌نظر او هرچیز لکه‌مانندی که روی پوست ظاهر شود «واقعآ منزجرکننده» است و به جنگ با آن می‌رود. گاهی اوقات ور رفتن زیاد صورتش را زخم می‌کند و مجبور می‌شود با کرم و آرایش آن را بپوشاند و این حال او را بدتر هم می‌کند، چون با ایجاد زخم مشکل خود را «وخیم‌تر» کرده است. سپس مشغول سرزنش کردن خود می‌شود و بیشتر به نقایصش فکر می‌کند: «من این سوراخ‌های بزرگ را روی پوستم درست کردم. خیلی غیرطبیعی شدم. خودم را از ریخت انداخته‌ام، حالا مردم می‌گن: نگاه کن! چی به سر خودش آورد. یارو دیوونه‌س!»

وقتی امیلی درباره زخم‌ها یا جوش صورتش احساس بدی دارد، دائم از نامزدش می‌پرسد: «خیلی تو چشم می‌آد؟ خیلی بد شده؟» و او معمولا جواب می‌دهد که چیزی نمی‌بیند و خیلی هم عالی است. اما مدتی است که نامزدش دیگر حوصله سؤال‌های همیشگی او را ندارد. امیلی حرف‌های او را باور نمی‌کند و به خودش می‌گوید: «او سعی می‌کند نزاکت را رعایت کند.» درضمن، نامزدش از اینکه مجبور می‌شود بیشتر اوقات تنها در مهمانی‌ها حاضر شود، خسته شده است؛ زیرا اگر امیلی احساس کند نقصی در صورتش ظاهر شده است، دیگر جایی نمی‌رود. حالا امیلی نگران است که نامزدش او را ترک کند، اما نمی‌داند چگونه از شر نگرانی درباره ظاهرش خلاص شود.

پیتر۳ وکیلی جوان و باهوش است که لبخندی جذاب دارد. او شخصی موفق است که همکارانش دوستش دارند، اما گاه فکر می‌کنند که چرا پیتر علاوه بر تأخیر داشتن برای حضور در جمع‌های دوستانه، تنها هم می‌آید؟ پیتر می‌گوید آن‌قدر سرش شلوغ است که فرصت حضور در مهمانی را ندارد، اما درحقیقت از روبه‌رو شدن با افراد جدید می‌ترسد. او از موهایش متنفر است و یقین دارد که به‌سبب تاسی روبه‌پیشرفت سرش کسی جذب او نخواهد شد. بااین‌حال، وقتی کسی برای آشنایی با او پیش‌قدم می‌شود، از خود می‌پرسد: «چرا به‌سمت من آمده؟ نکنه دلش به حالم سوخته؟» وقتی با کسی قرار ملاقات می‌گذارد، آن‌قدر تمرکزش را از دست می‌دهد که نمی‌تواند درست صحبت کند. چون تنها فکری که ذهن او را به‌خود مشغول می‌کند این است: «او به موهای من خیره شده است ... من تنها کسی هستم که دارم کچل می‌شوم ... ای کاش نامرئی بودم.» گفتنی است که معمولا هیچ قرار ملاقاتی به بار دوم نمی‌رسد.

گربه بد
۱۴۰۲/۱۰/۱۳

کتاب خوبیه من اولش فکر کردم به این اختلال دچارم ولی خداروشکر اینطور نیست ولی برای کمک به دوستان و عزیزانی که اینطور هستند و شناخت خود زشت انگاری مرجع خوبیه 👌🏻✨

banoo
۱۴۰۲/۰۷/۰۲

کتابی خوب و جامع در زمینه درمان اختلال خود زشت پنداری . اگر اسم کتاب تخصصی تر بود روانشناسان و افراد درگیر راحت تر پیداش می کردند . با رویکرد شناختی رفتاری و با مثال های فراوان توضیح داده که

- بیشتر
محمدجواد
۱۴۰۱/۰۹/۲۵

خیلی خیلی کتاب کامل و دقیقی است و کارامد ممنون

حقیقتآ ما آن‌قدر که برای محصولات آرایشی خرج می‌کنیم، برای خواندن مطالب مفید هزینه نمی‌کنیم.
یاسمن
وقتی باوری در ذهن شما شکل گرفته باشد، هر گاه بخواهید به چیزی فکر کنید یا موضوعی را به‌یاد آورید، ذهن شما فورآ به چیزی توجه می‌کند که آن باور را تأیید کند و موارد مخالف آن را نادیده بگیرد. درنتیجه، آنچه به‌یاد می‌آورید، رنگ و بوی باورتان را می‌گیرد. این امر مانند آن است که در مقابل چشمانتان فیلتری قرار گرفته باشد. بنابراین اگر باور شما این باشد که «من زشت هستم»، آنگاه هر چیزی که با این باور همخوانی داشته باشد و به شما بگوید که جذاب نیستید، سریع از این فیلتر رد شده و وارد مغز شما می‌شود؛ اما اگر آن چیز موافق و همخوان با باور شما نباشد، یا به آن توجه نمی‌کنید یا به نحوی توجیه‌اش می‌کنید که با باورتان همخوانی پیدا کند. فرض کنید یک نفر از شما تعریف می‌کند؛ پیش خود چه فکری می‌کنید؟ آیا فکر می‌کنید آن شخص واقعآ خواسته است از شما تعریف کند یا فقط به شما دلخوشی بدهد، چون می‌داند چقدر برای قیافه‌تان با خود درگیری دارید؟
یاسمن
اگر خیلی نگران چهره خود باشید، احتمالا تصور می‌کنید که اولین چیزی که دیگران در شما می‌بینند نقص‌هایتان است؛ دیگران به شما خیره می‌شوند و همه تعامل منفی که با دیگران رخ می‌دهد به دلیل معایب شماست.
یاسمن
درواقع، پژوهشگرانی که درباره آثار تمسخر تحقیق می‌کنند، دریافته‌اند که مسخره کردن موجب نارضایتی از بدن می‌شود.
یاسمن
ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که به تصویر حساس است و کمال فیزیکی را می‌ستاید.
mahbanoo
آنچه باعث غم و اضطراب شما می‌شود موقعیت‌ها نیستند، بلکه تفسیری است که شما از آن موقعیت‌ها دارید.
ali1370
خانواده‌هایی که بیش‌ازحد به ظاهر فیزیکی اهمیت می‌دهند، ناخواسته تصویر بدنی منفی را در ذهن فرزندشان شکل می‌دهند. این موضوع تأثیری مستقیم بر عزت‌نفس آن‌ها می‌گذارد و آن را تضعیف می‌کند. در این خانواده‌ها فرد هرگونه ظاهری داشته باشد (خوب، نسبتآ خوب یا عالی)، همواره فکر می‌کند باید جذاب‌تر شود. والدینی که توقعات خیلی بالایی دارند یا اصولا خیلی انتقاد می‌کنند، به کودک احساس ناامنی می‌دهند؛ بنابراین گاه یک ایراد خیلی جزئی یا اظهارنظری درباره یک موضوع ظاهری کاملا آن‌ها را به هم می‌ریزد.
یاسمن
طبق آمار منتشرشده انجمن جراحی پلاستیک آمریکا، نه میلیون و دویست فقره جراحی پلاستیک در سال ۲۰۰۴ انجام شده که هزینه‌های آن هشت میلیارد و چهارصد میلیون دلار بوده است. برنامه‌های تلویزیونی آن‌قدر توجه به جراحی پلاستیک را افزایش داده‌اند که این روزها داشتن چند جراحی درآنِواحد نه‌تنها امری عادی جلوه می‌کند، بلکه دیگر مخصوص افراد پول‌دار و معروف نیست و برای مردم عادی هم به امری جاافتاده تبدیل شده است.
یاسمن
هر بار که مجله مُدی را دست می‌گیریم، احساس می‌کنیم کلی کار داریم که برای بهتر شدن ظاهرمان باید انجام دهیم. هر سانت از بدنمان نیاز به عطر، اسپری یا لوسیونی از این نوع یا نوعی دیگر دارد؛ باید دندان‌هایمان صاف و سفید، ابروهایمان برداشته‌شده، مژه‌هایمان پرپشت و بلند، لب‌هایمان برجسته و ران‌هایمان لاغر باشند.
یاسمن
اگر شما پیام‌های صنعت زیبایی را باور داشته باشید، برای زیبا کردن خود اضطراب شدیدی را متحمل می‌شوید و اگر نخواهید این پیام‌ها را دنبال کنید، احساس تنبلی و زشتی می‌کنید
fatemeh_ghafary
زمینه نگرانی افراطی شما درباره ظاهرتان ممکن است ریشه در کودکی‌تان داشته باشد، در تعریف‌ها و اظهارنظر والدینتان، نوع اسباب‌بازی‌هایی که با آن‌ها بازی می‌کردید، پیام‌های فرهنگی و تبلیغی که دریافت کرده‌اید و صفات شخصیتی که در شما شکل گرفته است؛ مانند کمال‌گرایی و ترس از تأیید نشدن. همچنین عوامل زیستی مانند بیوشیمی مغز و ژن‌هانیز امکان دارد که در این امر دخیل باشند. تمام این عوامل می‌توانند بر تفسیر شما از ظاهر و دنیای اطرافتان تأثیر بگذارند.
یاسمن
والدینم هرگز به من نگفتند که من قشنگ هستم و برای همین است که فکر می‌کنم جذابیتی ندارم. با چنین گذشته‌ای، طبیعی است که آدم نگرانی تصویر بدنی هم داشته باشد.
یاسمن
BDD فقط معضلی مختص به غرب نیست. سن شروع عادات رفتاری مربوط به زیبایی و میزان بالای افسردگی و اضطراب همه‌جا مشاهده می‌شود که البته به علت گستردگی رسانه‌های جمعی در سرتاسر دنیاست
یاسمن
با این مقدار خدمات و محصولات زیبایی که در اختیار داریم، ظاهرآ باید احساس بهتری داشته باشیم، چون حالا دیگر نسبتآ خوب شده‌ایم؛ اما موضوع اینجاست که «نسبتآ خوب» کافی نیست، چون به ما القاء شده که باید عالی و بی‌نقص باشیم.
یاسمن
هر بار که مجله مُدی را دست می‌گیریم، احساس می‌کنیم کلی کار داریم که برای بهتر شدن ظاهرمان باید انجام دهیم. هر سانت از بدنمان نیاز به عطر، اسپری یا لوسیونی از این نوع یا نوعی دیگر دارد؛ باید دندان‌هایمان صاف و سفید، ابروهایمان برداشته‌شده، مژه‌هایمان پرپشت و بلند، لب‌هایمان برجسته و ران‌هایمان لاغر باشند. این اقدامات باید با جدیت دنبال شوند تا از ما شخصی بی‌عیب‌ونقص بسازند؛ البته که باید در کنار این تلاش‌ها پول کافی هم هزینه کنیم. درحال حاضر، در ایالات متحده برای زیبایی بیش از آموزش و خدمات اجتماعی هزینه می‌شود. حقیقتآ ما آن‌قدر که برای محصولات آرایشی خرج می‌کنیم، برای خواندن مطالب مفید هزینه نمی‌کنیم
یاسمن
باربی‌ها و اسباب‌بازی‌های مشابه دو پیام خطرناک را به کودکان القاء می‌کنند: نه‌تنها زیبایی مهم است، بلکه با خرید لوازم‌آرایش و لباس مناسب می‌توان آن را به‌دست آورد. کودک درحال‌رشد با زن ایدئال کلیشه‌ای آشنا می‌شود و جایی برای تخیل و خلاقیت او باقی نمی‌ماند. آن‌ها این تصویر نادرست را در تأثیرپذیرترین اذهان نهادینه می‌کنند که کمال و بی‌نقص بودن امری ممکن و دست‌یافتنی است و این پندار نادرست تا بزرگ‌سالی در ذهن بسیاری از افراد باقی می‌ماند.
یاسمن
در سال ۱۹۹۱ شرکتی به نام «اسباب‌بازی‌های عزت نفس بالا» در رقابت با باربی این کار را کرده است. اسم عروسک این شرکت «هپی تو بی می»بود که اعضای بدنش فرم آدم‌های معمولی را داشت. به‌نظر می‌رسید هَپی پاسخی به شکایت بسیاری از زن‌ها باشد و اولین‌بار که وارد بازار شد، در تیتر خبری اکثر کشورهای دنیا قرار گرفت؛ اما چهارده سال بعد دیگر خبری از آن نبود. حتی شماره تلفن این شرکت هم از دفتر تلفن‌ها پاک شده بود. شرکت هپی با تمام حسن‌نیتی که داشت، سرانجام ورشکست شد. درعوض، عروسک‌ها و شخصیت‌های بزن‌بزن که ایدئال‌هایی نامطلوب به‌شمار می‌روند، هر سال فروش بیشتری پیدا می‌کنند. چرا؟ ظاهرآ به‌این‌دلیل که بچه‌ها الگوهای زیبا و شیک‌پوش را ترجیح می‌دهند. جای تعجب ندارد، زیرا آن‌ها همان تبلیغات، همان فیلم‌ها و همان برنامه‌های تلویزیونی را می‌بینند که بزرگ‌سالانشان تماشا می‌کنند.
یاسمن
میل به زیباتر شدن امر تازه‌ای نیست؛ اما این روزها در فیلم‌ها، تلویزیون و به تازگی در اینترنت از ما خواسته می‌شود که در این مسیر بیش‌ازحد افراط کنیم، تا جایی که گاه خطرناک هم می‌شود. وقتی به هر طرف که رو می‌کنیم تعداد معدودی اشخاص خوش چهره را به‌کرات و روش‌های گوناگون به ما نشان می‌دهند و این تصور غلط را القا می‌کنند که میلیون‌ها زن و مرد کامل و بی‌نقص مانند این افراد وجود دارند، عجیب نیست که برداشت ما از چیزهای طبیعی تغییر کند.
یاسمن
وقتی شخصی تصویر بدنی منفی دارد، معمولا احساسی که به ظاهرش پیدا می‌کند زندگی او را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد؛ مثلا از حضور در موقعیت‌های اجتماعی احساس شرم می‌کند. ممکن است از ملاقات با بعضی افراد یا سر زدن به بعضی مکان‌ها خودداری کند و این امر به‌خودی‌خود مسئله‌ساز است، زیرا شخص فرصت لذت بردن را از دست می‌دهد.
یاسمن
تصور کنید در جامعه چندان پذیرفته نیستید و از آینده‌تان دلسرد شوید. روزهایی که تصور می‌کنید دیگر خیلی بدقیافه شده‌اید، ممکن است حتی نتوانید منطقه امن خانه را ترک کنید. ممکن است خود را با افرادی مقایسه کنید که به گمانتان از شما جذاب‌ترند و وقت زیادی برای رفع عیوب خود بگذارید. این الگوی تفکر، احساس و رفتار، خواه‌ناخواه موجب احساس نقص و حقارت می‌شود. هر چه احساس نارضایتی و تنش شما از ظاهرتان بیشتر و ماندگارتر باشد، بیشتر به زندگی‌تان لطمه وارد خواهد شد. شما تنها نیستید به‌ندرت پیش می‌آید که شخصی در تمام مقاطع زندگی از ظاهرش راضی باشد. معمولا نارضایتی از ظاهر در بعضی مراحل زندگی مانند دوره بلوغ و میان‌سالی خود را نشان می‌دهد و افراد زیادی را درگیر می‌کند، اما نارضایتی مزمن یا نگرانی درباره ظاهر امر دیگری است که متأسفانه شیوع آن هر روز بیشتر از روز قبل می‌شود.
یاسمن

حجم

۵۰۸٫۲ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۹

تعداد صفحه‌ها

۲۹۶ صفحه

حجم

۵۰۸٫۲ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۹

تعداد صفحه‌ها

۲۹۶ صفحه

قیمت:
۹۶,۰۰۰
تومان