دانلود و خرید کتاب صوتی نه آدمی

کتاب صوتی نه آدمی اثری از اوسامو دازای است که با ترجمه مرتضی صانع و صدای مصطفی هرآیینی می‌شنوید. این کتاب داستانی اندوهناک از زندگی یوزو اوبا است. کسی که بی وقفه می‌کوشد تا مورد پذیرش قرار بگیرد و با معیارهای جامعه اطرافش منطبق شود.

درباره کتاب صوتی نه آدمی

نه آدمی، داستان زندگی یوزو اوبا، و داستان زندگی بسیاری از انسان‌ها است. کسانی که همیشه و بدون لحظه‌ای استراحت در تلاشند تا مورد پذیرش جامعه خود قرار بگیرند و منطبق با معیارهای آن جمعه زندگی کنند. این داستان پیش از این که نویسنده خودکشی کند نوشته شده است و شاید بتوان آن را زندگینامه خودنوشتی در قالب داستان دانست. اوسامو دازای خودش می‌نویسد که در کودکی نقاب دلقک به چهره می‌زده تا از مردم فرار کند. 

یوزو اوبا کودک است که می‌فهمد درکش از دنیا، با مردم دور و برش بسیار متفاوت است. زندگی او مملو از شراب، رابطه جنسی، تنهایی و ناامیدی است. همین تفاوت‌ها باعث شده تا او توانایی ابراز خود حقیقی‌اش را از دست بدهد. نمی‌تواند افکارش را با دیگران درمیان بگذارد. کم‌کم و به تجربه می‌فهمد که همه آدم‌های دور و برش در یک ویژگی مشترکند: خودخواهی. همه آن‌ها دورو هستند و تنها و تنها به منافع خودشان اهمیت می‌دهند. 

این موضوع او را به درک دیگری می‌رساند. در این جامعه‌ او نمی‌تواند مورد پذیرش واقع شود. بنابراین تصمیمی می‌گیرد که با نقاب دلقک، در میان جمع ظاهر شود. تلاش می‌کند چهره‌اش همیشه خندان باشد و تا دیگران را بخنداند، او اینگونه در جمع مردمشان ظاهر می‌شود و با اینکه سخت تلاش می‌کند اما این موضوع هم کمک چندانی به او نمی‌کند. 

احساس جدا افتادگی در وجود او شدت می‌گیرد تا جایی که به درک مطلب جدیدی می‌رسد: او شایستگی و صلاحیت زیستن به عنوان یک انسان را ندارد.ٰ

کتاب صوتی نه آدمی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

نه آدمی، اثری است که توجه تمام علاقه‌مندان به داستان‌های فلسفی را به خود جلب می‌کند. اگر از دوست‌داران ادبیات ژاپن هستید، شنیدن این کتاب را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

درباره اوسامو دازای

اوسامو دازای نویسنده اهل‌ ژاپن ۱۹ ژوئن ۱۹۰۹ چشم به جهان گشود. هرچند عمر کوتاهی داشت اما در همان دوران هم توانست خوش بدرخشد و آثار ماندگاری مانند شایو؛ پایین رفتن خورشید و نه آدمی را از خود به جا بگذارد. اوسامو دازای در دوران جنگ جهانی دوم، یکه و تنها بار تمام ادبیات ژاپن را به دوش می‌کشد و نمی‌گذارد این آتش خاموش شود؛ چه که اکثر نویسندگان به‌خاطر محدودیت و شرایط سخت چاپ، نوشتن را کنار گذاشته بودند. 

او ۱۳ ژوئن ۱۹۴۸ در ۳۸ سالگی در توکیو، ژاپن با خودکشی به زندگی خود پایان داد.

بخشی از کتاب صوتی نه آدمی

نمی‌دانستم خوشبخت‌ام یا نه. مردم پیش از این بارها در همان کودکی به من گفته بودند چه بخت بلندی دارم ولی حس می‌کردم در آتش‌ام. می‌دانم آنان که مرا خوشبخت می‌خواندند هزاران بار از من خوشبخت‌تر بودند. گاهی حس می‌کردم بارِ ده نگون‌بخت را بر دوش من نشانده‌اند، که اگر سر سوزنی از آن بر دوش کناردستی‌ام بود به سیم آخر می‌زد و آدم می‌کشت. نمی‌دانم بار پریشانی اطرافیانم چه اندازه سنگین است. دردسرهای واقعی‌شان، اندوه‌هایی که با لقمهٔ نان تسکین می‌یابد... آه لقمهٔ نان، ای دوزخ، اصیل‌ترین درد بشر، دردی که پشتِ ده اسب باری را خرد می‌کنی... ولی درست متوجه نمی‌شوم اطرافیانم چطور به زندگی ادامه می‌دهند و یک به یک پشت احزاب سیاسی درمی‌آیند بی‌آن‌که دیوانه شوند، وا بدهند، غرق ناامیدی شوند و خودشان را راحت کنند؟ چطور دردشان اصیل است؟