دانلود و خرید کتاب صوتی نوازنده نابینا

کتاب صوتی نوازنده نابینا، داستان زیبای زندگی پسرکی نابینا به نام پتروس است که عشق و اشتیاق او به دیدن و شناختن دنیای اطرافش او را به کارهای بسیاری وامی‌دارد. داستانی جذاب و شنیدنی از ولادیمیر کارالنکو که درس امید و عشق می‌دهد.

برای لذت بردن از یک داستان عالی می‌توانید نسخه صوتی نوازنده نابینا را با ترجمه‌ی جهانگیر افکاری و صدای زیبای شاهین علایی‌نژاد بشنوید.

درباره‌ی کتاب صوتی نوازنده نابینا

ولادیمیر کارالنکو در کتاب صوتی نوازنده نابینا داستان پسرکی را نوشته است که نابینا به دنیا می‌آید. اما عشقی که برای شناختن دنیا دارد و اشتیاقش به زنده ماندن و کسب تجربه‌های جدید باعث می‌شود که دست به کارهای بسیاری بزند. پتروس در خانواده‌ی ثروتمندی به دنیا می‌آید. اما در ابتدای تولدش کسی متوجه نابینا بودن او نمی‌شود. او هر روز رشد می‌کند. دلش می‌خواهد نواختن ساز نی را یاد بگیرد و زمانی که مادرش پیانو می‌زند، توجهش به صدای دلنشین آن جلب می‌شود. دایی پتروس برایش درباره تاریخ و شعر و ادبیات صحبت می‌کرد و آموزش‌هایی را در این زمینه به او می‌داد. او به نه سالگی که رسید به قدری هنرمند بود و زندگی پرتلاش و هدفمندی داشت که کسی نابینایی او را حس نمی‌کرد. اما زمانی که با دختری آشنا می‌شود و قلبش را به او هدیه می‌کند، شوق دیدار دلدارش، رنج ندیدن در او شدت می‌گیرد.

کتاب صوتی نوازنده نابینا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

اگر از شنیدن داستان‌های جذاب نویسندگان بزرگ دنیا لذت می‌برید، داستان صوتی زیبای نوازنده نابینا را بشنوید.

درباره‌ی ولادیمیر کارالنکو

ولادیمیر گالاکتونیوویچ کارالنکو  ۲۷ ژوئیه ۱۸۵۳ در ژیتومیر اوکراین متولد شد. او نویسنده، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر اهل روسیه بود. کارالنکو که یکی از منتقدان قوی حاکمیت تزارها بر روسیه بود، با گردآوری «مجموعه عظیمی از اسناد و مدارک رژیم تزاری حاکم بر امپراتوری روسیه»، به‌طور کامل بی‌عدالتی بلشویک‌ها را توجیه کرده‌است. او در طول زندگی خود داستان‌های بسیاری نوشت و در ۲۵ دسامبر ۱۹۲۱ در ۶۸ سالگی، از دنیا رفت.

بخشی از کتاب صوتی نوازنده نابینا

به کمک شنوایی بسیار دقیق و موشکاف خود بیش از پیش به طبیعتی که در میانش گرفته بود رسوخ پیدا می‌کرد. همواره همان شب ژرف و نفوذناپذیر بالای سر و پیرامونش را فراگرفته بود. این ظلمات همچون ابری سیاه بر مغزش فشار می‌آورد و گو آنکه از همان نخستین روز تولد او را در پنجه اقتدار خود داشت. همچنان که ظاهراً بایستی با آن مصیبت انس گرفته باشد ولی او که دستخوش غریزه‌ای برتر بود، آنی از تکاپو برای کنار زدن این پرده تار بازنمی‌ماند.

تلاش ناخودآگاهی که کودک به سوی روشنایی ناشناخته می‌کرد، دمی از سرش دست برنمی‌داشت و اثر تقلایی مبهم و دردناک بر چهره‌اش نقش می‌بست. با این همه دقایقی می‌شد که او نیز به شادمانی‌های بی‌غش و ذوق و شوق‌های شیرین بچگی دسترسی پیدا می‌کرد و این حالت به‌خصوص هنگامی به او دست می‌داد که اثرات خارجی آنچه برایش قابل وصول بود به شکل تأثرات پرتوان تازه تجلی می‌کرد و او را به رموز پدیده‌های تازه‌ای از جهان ناپیدا آشنا می‌کرد.