دانلود و خرید کتاب صوتی سیدارتا

کتاب صوتی سیدارتا، اثر هرمان هسه نویسنده‌ی برنده‌ی جایزه نوبل، داستانی زیبا و تمثیلی از مسیری است که به خودشناسی منتهی می‌شود. 

نسخه صوتی این کتاب بی‌نظیر را با ترجمه‌ی محمد بقایی و صدای گرم آرمان سلطان‌زاده بشنوید. 

درباره‌ی کتاب صوتی سیدارتا

سیدارتا داستان تحول معنوی یک مرد هندی برهمن است که در دوران هند باستان و همزمان با بودا زندگی می‌کند. سیدارتا پسر برهمنی است که از درس‌های پدر و فرهیختگان دیگر دین، روحش ارضا نمی‌شود و آرامش به دست نمی‌آورد. او برای یافتن خودش تلاش می‌کند. او پرسش‌های بسیاری می‌پرسد که پاسخ تمام آن‌ها در خودشناسی نهفته است. سیدارتا پی می‌برد که آموزش کافی نیست و باید خودش جست وجو کند و راه را طی کند تا بتواند بر خود چیره شود. او تجربه‌های مختلفی دارد. سال‌ها ریاضت می‌کشد و البته زندگی مادی را هم تجربه می‌کند. زمانی که حس می‌کند تجربیاتش و زندگی‌اش بیهوده بوده است، تصمیم می‌گیرد به زندگی‌اش خاتمه بدهد اما بخشی از دعای برهمنان مانعش می‌شود. مسیری جدید به روی او گشوده می‌شود و سیدارتا برای رسیدن به کمال، سفری عمیق را تجربه می‌کند.

کتاب صوتی سیدارتا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

اگر دوست دارید داستانی جذاب و خواندنی درباره‌ی خودشناسی بخوانید، کتاب سیدارتا را انتخاب کنید. 

درباره‌ی هرمان هسه

هرمان هسه در ۲ ژوئیه ۱۸۷۷ در آلمان متولد شد. پدرش مدیر انتشارات مبلغان مذهبی بود و مادرش فرزند یک هندشناس معروف. او تحت تاثیر این دو نفر، یعنی پدر و پدربزرگش، به ادبیات علاقه‌مند شد. هرمان هسه زندگی پر فراز و نشیبی را از سر گذراند. او به دلیل تضادهایی که با خانواده و محیط مدرسه‌اش احساس می‌کرد از آنجا فرار کرد. مدتی افسردگی داشت و یکبار دست به خودکشی زد. مدتی او را به آسایشگاه مراقبت از کودکان عقب‌مانده‌ی ذهنی فرستادند. بعد از ان کارهای مختلفی مثل کتاب‌فروشی، باغبانی، نقاشی با آبرنگ و ... را انجام داد. هرمان هسه در سال ۱۹۴۶ نوبل ادبیات را از آن خود کرد. از مشهورترین آثار هرمان هسه می‌توان به دمیان، سیدارتا و گرگ بیابان اشاره کرد.

هرمان هسه در ۹ اوت ۱۹۶۲ در سوئیس چشم از دنیا فروبست.

بخشی از کتاب صوتی سیدارتا

سیدارتا تنها یک هدف داشت. آن هم تهی شدن بود. تهی شدن از حرص، هوس، رویا، لذت و الم. یعنی می‌خواست خود را در خویشتن از میان بردارد. هدفش این بود که دیگر خود نباشد. آرامش و صفای قلبی، تهی از تعلقات دنیوی را تجربه کند. اندیشه‌ای ناب را بیازماید. وقتی خود به تمامی مغلوب می‌شود و از میان می‌رود. وقتی تمام هواجس و امیال فرو می‌میرند، آنگاه از ژرف‌ترین نقطه‌ی وجود آدمی چیزی باید سر برآورد که دیگر نمی‌توان آن را خود نامید.