دانلود و خرید کتاب صوتی پس از تو

کتاب صوتی پس از تو نوشته جوجو مویز است. کتاب صوتی پس از تو با ترجمه مریم مفتاحی و صدای مریم پاک‌ذات منتشر شده است.

درباره کتاب پس از تو 

پس از تو عاشقانه‌ای دیگر از نویسنده معروف انگلیسی جوجو مویز است. جوجو مویز تاکنون دو بار برنده‌ جایزه‌ سال «رمان عاشقانه» از «انجمن نویسندگان رمان‌های عاشقانه» شده است و رمان‌هایش به بیش از ده زبان زنده دنیا ترجمه شده است. او بعد از رمان پرفروش پیش از تو رمانی دیگر به نام پس از تو را تألیف می‌کند. کتابی در ادامه رمان قبلی ودرعین‌حال مستقل.

داستان درباره لوئیز است پس از مرگ ویل. داستان با یک حادثه شروع می‌شود. حادثه‌ای که زندگی پراندوه لوئیز را، پس از گذشت بیش یک سال از مرگ ویل، از افسردگی و ناامیدی، به مسیری دیگر سوق می‌دهد.

در کتاب صوتی پس از تو شنونده، غم و رنج زندگی لوئیز را در طول داستان به‌خوبی حس می‌کند و در ادامه نویسنده این حقیقت را بیان می‌کند که زندگی، پس از رنج طاقت‌فرسای مرگ عزیزان همچنان راه خود را به سمت تجربه‌هایی نو و غیرقابل‌پیش‌بینی می‌یابد.

شنیدن کتاب پس از تو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به رمان‌های عاشقانه پیشنهاد می‌کنیم. 

درباره جوجو مویز

جوجو مویز در ۴ اوت سال ۱۹۶۹ در لندن به دنیا آمد. او روزنامه‌نگاری انگلیسی است که از سال ۲۰۰۲ به نوشتن رمان‌های عاشقانه مشغول است.

مویز یکی از چند نویسنده‌ای است که دو بار برندۀ جایزه سال رمان عاشقانه (Romantic Novel of the Year Award) به‌وسیلۀ انجمن نویسندگان رمان‌های عاشقانه (Romantic Novelists' Association) شده است. آثار او به ۱۱ زبان مختلف دنیا ترجمه شده‌اند.

فهرست کتاب‌های جوجو مویز:

باران پناه دهنده (۲۰۰۲)

میوه خارجی (۲۰۰۳)

مرکز فروش طاووس (۲۰۰۴)

کشتی عروس ها (۲۰۰۵)

خلیج نقره‌ای (۲۰۰۷)

موسیقی شب (۲۰۰۸)

اسب رقاص (۲۰۰۹)

آخرین نامه از معشوقت (۲۰۱۰)

من پیش از تو (۲۰۱۲)

ماه عسل در پاریس (۲۰۱۲)

دختری که رهایش کردی (۲۰۱۲)

یک به علاوه یک (۲۰۱۴)

پس از تو (۲۰۱۵)

تک و تنها در پاریس (۲۰۱۷)

باز هم من (۲۰۱۸)

بخشنده ستاره‌ها (۲۰۱۹)

بخشی از کتاب پس از تو

ـ عزیزم اسمت چیه؟

دور گردنم آتل است. لمس دستی را، نرم و لطیف، روی سرم حس می‌کنم.

زنده‌ام. واقعا جای تعجب است.

ـ چشمت را باز کن، حالا به من نگاه کن، به من نگاه کن. می‌توانی اسمت را به من بگویی؟

می‌خواهم چیزی بگویم، دهانم را باز کنم، ولی صدایم خفه است و مفهوم نیست چه می‌گویم. حس می‌کنم زبانم را گاز گرفته‌ام. خون توی دهانم است، گرم و شور. نمی‌توانم حرکت کنم.

ـ می‌خواهیم بگذاریمت روی تختِ مخصوص آسیب‌دیدگی ستون فقرات. باشه؟ شاید یک دقیقه اذیت شوی. اما بهت مرفین می‌زنم تا دردش کمتر شود.

صدای مرد آرام و یکنواخت است، انگار ولو بودن روی زمین با دست و پای شکسته و زل‌زدن به آسمانِ سیاه اصلاً چیز خاصی نیست. می‌خواهم بخندم. می‌خواهم بگویم چه‌قدر مسخره است که این جا افتاده‌ام. ولی ظاهرا هیچ حرفی نمی‌تواند آن‌طور که باید و شاید مؤثر باشد.

صورت مرد از مقابل چشمانم ناپدید می‌شود. زنی با نیم‌تنهٔ نئون که موهای مجعد تیره‌رنگش را از پشت دُم‌اسبی کرده، روی من خم می‌شود و نور چراغ‌قوهٔ ظریفی را به چشمانم می‌تاباند و مثل مرد با بی‌اعتنایی به من چشم می‌دوزد، انگار نه انگار انسان هستم.

ـ باید بگذاریمش توی کیسه؟

می‌خواهم چیزی بگویم ولی درد امانم را می‌بُرد. می‌گویم خدای من! ولی مطمئن نیستم با صدای بلند گفته باشم.

ـ شکستگی چندگانه. مردمک چشم طبیعی است و واکنش نشان می‌دهد. فشار خونش نود روی شصت است. شانس آورد که با سایبان برخورد کرد. روی این سایبان فرود آمد، مشکل زیاد جدی نیست؟ گرچه این کبودی چیز خوبی نیست.

هوای سرد به‌شکمم‌می‌خورد، انگشتان‌گرمی‌بدنم‌را نرم‌و آهسته لمس می‌کند.

ـ خون‌ریزی داخلی.

ـ به تیم کمکی احتیاج هست؟

ـ آقا می‌شود بروید کنار؟ آن طرف؟

صدای مرد دیگری به گوش رسید:

ـ آمدم بیرون سیگار بکشم که دیدم افتاد روی بالکنم. نزدیک بود بیفتد روی سرم.