دانلود و خرید کتاب صوتی روزی روزگاری سازمانی

کتاب صوتی روزی روزگاری سازمانی نوشتهٔ ژاک کوپچیک و کریستین ارلاخ و ترجمهٔ پرهام طباطبایی و با صدای سلمان ظاهری و مریم محبوب است و آوانامه آن را منتشر کرده است. این کتاب به شما می‌آموزد چگونه با قصه‌ها سازمان خودتان را از نو بسازید.

درباره کتاب صوتی روزی روزگاری سازمانی

کتاب صوتی روزی روزگاری سازمانی نگاهی نو و تازه است به کارِ گروهی و تیمی در دنیای متلاطم امروز که از راه‌های دوام‌آوردن گروه‌‌های کاری در آیندهٔ نامعلوم و مبهم و گذار از مشقت‌ها و شکست‌ها سخن گفته است؛ چراکه در روزگار شتاب و فناوری که همه چیز محصول و مأموریت هر گروه و سازمانی، باید مدام تغییر ‌کند چطور می‌شود حس ناامنی و بی‌ثباتی را در اعضا از بین برد؟ وقتی دورنما روشن و شفاف نیست و دگرگونی تنها اصل ثابت است، چطور می‌شود استارت‌آپی دوستانه، شرکتی تجاری، ساختاری سیاسی یا هر نظام جمعیِ دیگر را حفظ کرد؟ کتاب «روزی روزگاری سازمانی» دربارهٔ این گره‌ها حرف شده؛ دربارهٔ اینکه چگونه اعضای گروه را در جریان تغییراتِ سازمان، امیدوار و بانشاط کنارِ هم نگه داریم و منابع انسانی را در تلاطم‌ها مدیریت کنیم.

نویسندگان ۹ مقالهٔ کتاب حاضر، از صاحب‌نظران دانشگاهی و مشاوران سازمانیِ برجسته هستند که با دانش نظری و مثال‌هایی عملی نشان داده‌اند در فضای تغییر، نوسان، ابهام و عدم‌قطعیت، می‌شود روی سرشت قصه‌گو و قابلیت رواییِ انسان حساب کرد. ویژگی مهم کتاب حاضر این است که مسئلهٔ تحول سازمانی را از ۹ زاویهٔ متفاوت بررسی کرده که هر کدام دریچه‌ای به جهانی تازه باز می‌کنند. کتاب روزی روزگاری سازمانی رویکردهای روایی و قصه‌محور را در برندسازی، رهبری، تغییر و تحول، یادگیری سازمانی، هویت‌آفرینی، ارتقای فرهنگِ سازمانی و توسعهٔ برند به کار گرفته تا آینده‌‌ای تازه رقم بزند؛ آینده‌ای که روایت‌‌‌های انسانی و قصه‌های اعضای گروه و بدنهٔ هر سازمان در آن نقش دارند. همچنین از مهم‌ترین مشخصه‌‌ها و ویژگی‌های این کتاب عرضهٔ انبوهِ مضامین، مفاهیم و راهکارها در قالبی چگال و بدون توضیحات اضافه و تکراری به مخاطب است.

این کتاب که ۹ فصل دارد، یکی از کتاب‌های مجموعهٔ «روایت و کسب‌وکار» است. کتاب‌های نظری روایت در انتشارات اطراف به ۲ گروه کلی تقسیم می‌شوند. ازآنجاکه فعالیت‌های این نشر به‌شکل تخصصی متمرکز بر روایت است،‌ بخش اول کتاب‌های بخش نظری، کتاب‌هایی هستند که موضوع آن‌ها مستقیماً دربارهٔ نظریهٔ روایت و مباحث مربوط به روایت و روایت‌شناسی است؛ علاوه بر این دسته‌، کتاب‌های دیگری نیز به مخاطبان ارائه می‌شود که به کاربرد مباحث نظری روایت در زمینه‌هایی می‌پردازند که به رشته‌های دیگر دانشگاهی مربوط می‌شوند. «روایت و کسب‌وکار» زیرمجموعه‌ای از این بخش دوم کتاب‌های نظری است که دانش نظری را با تجربهٔ عملی می‌آمیزد و تصویری تازه از کارکردهای روایت و قصه در حوزه‌هایی چون مدیریت، کسب‌وکار و… در اختیار شنونده می‌گذارد.

شنیدن کتاب صوتی روزی روزگاری سازمانی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب را به دوستداران کتاب‌هایی در حوزهٔ مدیریت و کسب‌وکار پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی روزی روزگاری سازمانی

««قصه‌گویی» از ویژگی‌هایی است که هر سازمانی می‌تواندآن را داشته باشد. ویژگی‌های بسیاری در گذر زمان برای توصیف ماهیت سازمان به کار رفته‌اند و هر کدام با مفاهیم، اندیشه‌ها و نظریه‌های خاص خود سروکار داشته‌اند. ایده‌های بسیار متنوعی برای بررسی، شکل‌بندی و خلق سازمان مطرح شده‌اند، از سازمان علم‌محور که فردریک تیلرز دربارهٔ آن نوشته تا مفاهیم تازه‌تری مانند سازمان‌های شبکه‌ای.

یکی از اولین دسته‌بندی‌های مفید برای این مفاهیم گوناگون را گرث مورگن در سال ۱۹۸۶ انجام داده است. او در کتابش، انگاره‌های سازمان، رویکردهای مختلف به ماهیت سازمان را توضیح می‌دهد؛ از انگارهٔ ماشینیِ سازمان که بر تعریف آن به‌عنوان سیستمی سیاسی متکی است تا تصور سازمان به‌مثابهٔ نوعی «مغز» و سیستم یادگیرنده. این توصیف‌ها استعاری‌اند و اساساً هدف‌شان نمایش همین تفاوت نگرش‌ها به چیستیِ سازمان است.

وقتی استعاره‌ای برای توصیف سازمان پیدا می‌کنیم، بعضی جنبه‌ها بیشتر از جنبه‌های دیگر به چشم می‌آیند. برای مثال، در استعارهٔ سازمان به‌مثابهٔ ماشین، فرایندهای جاری سازمان، بهینه‌سازی انرژی برای افزایش اثربخشی و کارآیی و جایگزین‌پذیری هر عضو با عضو دیگر است. اما جنبه‌هایی هم هستند که با انتخاب استعارهٔ سازمان به‌مثابهٔ ماشین به عقب رانده می‌شوند، مانند بده‌بستان میان منافع متفاوت (که در حیطهٔ استعاره‌های سیاسی جا دارد)، خلق، ذخیره و انتقال دانش و اطلاعات (حیطهٔ استعارهٔ مغز)، یا روابط پیچیدهٔ سازمان و محیط (حیطهٔ استعارهٔ موجود زنده).

استفاده از استعارهٔ راهنما برای توصیف سازمان فقط جنبهٔ نظری ندارد، بلکه آن را عامل شکل‌دهندهٔ زیست روزمرهٔ سازمان می‌دانند: بسته به استعاره یا تصویری که کارکنان، مشتریان و ذی‌نفعان سازمان از آن در ذهن دارند، رفتارها، تصمیم‌ها و شیوهٔ همکاری‌شان تفاوت می‌کند.

به این ترتیب، تعریف گرث مورگن از انگاره‌های سازمان را می‌توان به بازنمایی شناختیِ کارکنان و شرکا از آن تعمیم داد. سازمان، بیش از هر چیز، در ذهن مجموعهٔ ناظران سازمان وجود دارد: بازار، کارکنان، مدیران، رقبا و سهامداران. و تا حد زیادی همین تصویر ذهنی از سازمان است که عملکردش (کنش‌های افراد، شیوهٔ شکل‌گیری تعاملات و تصمیم‌ها) را تعیین می‌کند.

مفهوم و انگارهٔ سازمان قصه‌گو که اولین بار دیوید بویه به آن پرداخته انگاره‌ای سازمانی است که تمرکزش بر حرفه و تأثیر قصه‌گویی در سازمان است. فرض اصلی در این رویکرد آن است که سازمان‌ها را می‌توان به‌مثابهٔ سیستم‌های قصه‌گویی دید که از روایت‌ها و قصه‌ها بهره می‌گیرند تا به جریان فعالیت‌ها و اتفاقاتی که سازمان را شکل داده‌اند، معنا و سمت‌وسو بدهند.»