دانلود و خرید کتاب صوتی جرئت رویاپردازی

کتاب صوتی جرئت رؤیا‌پردازی نوشتهٔ رائد برقاوی و ترجمهٔ مریم نفیسی راد است. حمید یزدانی گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده و انتشارات ماه آوا آن را منتشر کرده است. کتاب جرئت رؤیا‌پردازی به این موضوع می‌پردازد که چگونه محمد بن راشد رؤیاهایش را تحقق بخشید.

درباره کتاب صوتی جرئت رویا پردازی

رائد برقاوی سردبیر اجرایی طولانی مدت روزنامه الخلیج است. کتاب صوتی جرئت رویا پردازی دربارهٔ شیخ محمد بن راشد آل مکتوم، حاکم دبی، است و نویسنده در آن تجربهٔ خود را از همراهی و مطالعهٔ شیوهٔ زمام‌داری او نقل کرده است. مقدمهٔ این اثر را کمال رئوف نوشته است و آن را  برای تمام دانش‌آموزان، دانشجویان، استادان دانشگاه، کسبه و تجار، مدیران و مربیان، صاحب‌منصبان و وزرا، وکلا و قضات دادگستری و حتی نمایندگان مجلس و مشاوران ضروری می‌داند. به اعتقاد او با خواندن کتاب جرئت رؤیا‌پردازی می‌توان به برخی موضوعات مهم و حیاتی دوباره و از جنبه‌ای متفاوت نظر کرد. از جمله اینکه چگونه می‌توان با نگرشی مثبت به حوادث سخت و دشواری‌های زندگی در منطقه‌ای حساس و خطرناک و دارای موقعیت ناملایم و خشن جغرافیایی، نگریست و با امید ناممکن‌ها را ممکن کرد و در دل کویری لم‌یزرع، بهشتی زیبا به وجود آورد تا سالانه میلیون‌ها انسان به آن جذب شوند و موجبات رشد اقتصادی و توسعۀ پایدار کشور را فراهم سازند.

شنیدن کتاب صوتی جرئت رویا پردازی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب صوتی را به دوستداران مطالعهٔ علوم سیاسی و کتاب‌هایی با موضوع رشد شخصی و جمعی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی جرئت رویا پردازی

«دبی با چشم‌انداز محمد بن راشد، عناصر کار و زندگی شایسته را برای این افراد و خانواده‌هایشان فراهم کرد. در آن زمان، به‌تازگی شهرهای تجاری متخصص در اینترنت، رسانه، مالی، سلامت و غیره را راه‌اندازی کرده بود و سپس املاک خود را در اختیار مالکیت خارجی قرار داد و در زیرساخت‌ها، هواپیما (هوانوردی) و گردشگری سرمایه‌گذاری کرد. آن چیزی را که می‌خواست داشت؛ زیرا طی چند سال از یک مرکز منطقه‌ای به یک مرکز جهانی پررونق، متفاوت، کم‌نظیر و بانشاط تبدیل شد.

پس از طولانی‌ترین مرحلۀ بهبود مستمری که دبی شاهد آن بود، حدود هشت سال به روند صعودی ادامه داد، جهان دچار بحران مالی شد و تأثیر این زلزلۀ مالی در دبی و نهادهای آن زیاد بود و از منطقه‌های اطراف تا خارج ادامه داشت. به‌طوری‌که صداهایی از اینجاوآنجا به گوش می‌رسید که از مرگ ستارۀ درخشندۀ دبی صحبت می‌کند و اینکه امارت درخشش خود را از دست داد و به خوابی عمیق فرورفت.

در تیتر یکی از روزنامه‌های عربی آمده بود: «این امارت خیال بود.» گزارش‌های منفی بسیاری نیز از غرب دربارۀ اقتصاد امارات و دبی منتشر شد، تا جایی که به نظر می‌رسید تلاش می‌کنند این تجربۀ عربی ـ اسلامی را که موفق شد جای پایی در اقتصاد جهانی باز کند تضعیف کنند.

در طول هفته‌ها در سال 2008، برخی از آن گزارش‌ها از بدهی کلان دبی که به مبلغ صدوهفتادمیلیارد دلار می‌رسید صحبت می‌کردند؛ رقمی که بیننده فکر می‌کند ممکن است بر آیندۀ رشد اقتصادی امارت تأثیر بگذارد و واقعیت این است که این گزارش‌ها قصد داشتند تن بیننده‌ها را بلرزاند و به وجهه کشور هم لطمه وارد کنند و جو را متشنج کنند.

اول اینکه، این بدهی در صورت صحیح بودن ارقام آن، جز مبلغ اندک معدودی به دولت محلی نبوده و مابقی تعهدات شرکت‌هایی بوده است که در حوزه‌های نفت، هوانوردی، صنعت، املاک، تجارت و غیره فعالیت می‌کنند. بنابراین، اکثریت بدهی‌های فوق‌الذکر بدهی‌های صرفاً تجاری بوده که ازطریق تضمین کسب‌وکار، مولد بودن و داشتن سابقۀ تجاری، جریان‌های مالی و سودآوری این شرکت‌ها قرض گرفته شده است: قرض گرفتن طبیعی است و قرض نگرفتن عادی نیست، هرکس در دنیای تجارت که پروژه‌ها را اجرا می‌کند و معاملات را توسعه می‌دهد، صرفاً با پول خودش کار نمی‌کند، حتی یک تاجر عادی هم این کار را می‌کند و این یک امر رایج است.»