نظرات کاربران درباره کتاب صوتی سمفونی مردگان

اینو برای اونایی می‌نویسم که توی گرفتن نسخهٔ صوتی تردید دارند، وگرنه درمورد شاهکار بودن این کتاب تا جون سرچ‌کردن داشته باشید، مطلب هست. به‌خلاف خیلی‌ها که نوشته بودند نسخهٔ صوتی گیج و مبهمه و اصلا توصیه‌ نمی‌کردند؛ من شدیداً با شنیدنش کیفور شدم. گوینده، عجیب توی نقش‌ها فرو می‌رفت و لحنش با تغییر راوی‌ها به‌خوبی عوض میشد. به‌طورخاص موومان چهارم رو جوری خوند که انگار واقعا داره اون مونولوگ رو اجرا میکنه! جدای از این، موسیقی‌هایی هم که لابه‌لای متن اومده، فضای غم‌انگیز کتاب رو عینی‌تر می‌کرد. البته همهٔ این لذت‌ها برای اوناییه که واقعا تمرکز کنند و همینجوری توی پس‌زمینهٔ کارهای روزمره پلی‌اش نکنند که فقط شنیده باشن‌ تا از لیست کتاب‌های نخونده‌ حذفش کنند!

جمله ای از کتاب: - وقتی آدم یک نفر را دوست داشته باشد بیش تر تنهاست ، چون نمی تواند به هیچ کس جز به همان آدم بگوید چه احساسی دارد... - و اگر آن آدم کسی باشد که تو را به سکوت تشویق کند ، تنهایی تو کامل می شود. سمفونی مردگان... قابیلی که برادرش رو کشت بعد سخت پشیمان شد، در این کتاب دقیقا میشه فهمید قابیل چرا هابیل رو کشت، چرا بعدش پشیمان شد... آدمهای کتاب همه خودِ خود ماییم. هر کدام از ما در زمانی آیدین،آیدا،یوسف و...بودیم در زمانهای مختلف. همه ی ما طعم تحقیر، شادی،حسادت، غم و اندوه رو چشیدیم. برای همین" این کتاب رو میشه زندگی کرد". احمد شاملو در مورد سمفونی مردگان گفته : این کتاب به جای این که سمفونی مردگان باشد و با آدمیزاد سر و کار داشته باشد، بیشتر برایم تداعی گر اسیران خاک بود.از آن جایی که با مردن هیچ مشکل و مسئله ای ندارم، در نتیجه این که آدم‌ها چگونه می میرند، به خصوص آدم‌هایی که مرگشان ادامه زندگیشان نیست، اصلا برایم جالب نیست. سبک سوررئال در قسمتی از داستان برادر کشی(یوسف) هم قابل تامل بود برام. تغییر مدام زاویه دید راوی داستان به همراه تصاویر بریده و آشفته بشدت لذت بخش و نفس گیر بود. من نسخه ی چاپی رو خوندم و پیشنهاد میکنم این کتاب روبخرید و در کتابخانه اتون داشته باشید .

با این کتاب شروع کردم به خوندن کتاب‌های رمان؛ انقد که داستان برای من جذاب بود که توی ۲ روز تمام کتاب رو تموم کردم؛ استفاده درست از کلمات و ساختن داستانی منسجم از زاویه دید‌های مختلف تداعی یک احساس خوب رو با وجود طولانی بودن داستان القا می‌کنه؛ بهترین رمان فارسی شاید کلمه سنگینی باشه چون عمر من قد نداده که رمان‌های فارسی زیادی بخونم ولی قطعا یکی از بهترین رمان های فارسی‌ست. دوست ندارم اصلا از داستان حرف بزنم ولی یک بخشی از کتاب هست که خیلی زیباست و همه‌جا این Qoute رو من از این کتاب تکرار کردم؛ اینجا هم می‌گم؛ "پدر خیال می‌کرد آدم وقتی در حجره خودش تنها باشد تنهاست، نمی‌دانست که تنهایی را فقط در شلوغی می‌شود حس کرد."

کتابی که ماهها و یا شاید سالها از یاد نبرید، غمنامه‌ای که انسان رو به فکری عمیق فرو میبرد. بی‌نهایت زیبا و بی‌نظیر.

◽نمونه ای تا به این اندازه زیبا و واقع گرایانه از دید اجتماعی و فرهنگی در ادبیات داستانی کنونی ایران نخوانده بودم که این چنین بستگی های خویشاوندی و خانوادگی را نمایانده باشد. ◽اگر خواننده پیشینه آذری داشته باشد با این داستان و فضای آن بستگی (ارتباط) بهتری بر قرار می کند. ◽تا ایازها و جابرها در کشور ما هستند ، آیدین ها و آیداها همچنان دیوانه یا سوخته خواهند شد. ◽اثرات غیر مستقیم جنگ جهانی ،بر ترس ها و برخوردهای پدر خانواده جای اندیشه و بسی تاسف دارد. آش نخورده و دهان سوخته و عمری که سوزانده شد...🚶 ◽حتی نویسنده هم آیدا را نادیده گرفت و از زبان خود آیدا داستانش را نگفت💔 درود بر عباس معروفی و چنین قلم توانایی👏

کتاب از نظر من واقعا کتاب زیبایی بود در عین حال که غم انگیز بود ولی من رو مشتاق به خواندن می کرد ... این کتاب را به شما توصیه میکنم ولی در نظر داشته باشید که موضوع و متن کتاب برای هر کس به گونه ای جذاب است شاید این کتاب را من واقعا دوست داشته باشم ولی یک نفر دیگر متن و محتوای این کتاب را نپسندد :))

۱- این کتاب هم از لحاظ فرم و هم قصه شباهت بسیار زیادی با خشم و هیاهو ویلیام فاکنر دارد و کتاب خشم و هیاهو شاهکار و شناخته شده ترین اثر فاکنر هست. ۲- قصه در فضای جریان سیال ذهن طرح شده و البته بسیار ساده تر از خشم و هیاهو . ۳- داستان بسیار زیبا و شاعرانه، تراژدی زندگی اورخانی ها ( و در کل زندگی ما را، خاصه در این سالها) طرح میزند که از جناب معروفی کمتر از این هم انتظار نمیرود. ۴- کتاب در خلال سالهای ۶۴-۶۷ نوشته شده که فضایی بسیار سنگینی بر جامعه ایران حاکم بود از یک سو جنگ و سایه مرگ بر شهرها و از سوی دیگر اختناق و سرکوب هرگونه جریان روشنفکری ، و این مهم در قلم نویسنده با صداقت مثال زدنی موج می زند. هیچ دوست ندارم از قصه بگم چون ارزش خواندن و یا گوش کردن آن پایین می آید ولی به شدت توصیه میکنم حتما تهیه کنید چه نسخه چاپی یا صوتی و لذت آن را ببرید. . برای من در کل گوش کردن به کتاب صوتی خیلی دلپذیر نبوده، اما صدای استادانه آقای پاکدل بسیار دلنشین بود مخصوصا در ایام ابتلا به بیماری کرونا که امکان مطالعه را نداشتم .

صدای موسیقی در مقایسه با صدای راوی بیش از اندازه بلند و گوشخراشه، بطوری که وقتی راوی ساکت میشه و موسیقی شروع میشه باید صدارو کم کرد وگرنه گوشمون کر میشه. واین خیلی بده. کاش یه موسیقی ملایمتری داشت، این خیلی رو مخه

برای آقای معروفی آرزوی تندرستی دارم و بهشون دست مریزاد میگم. ازون کتابهای خاص و کم نظیره که ارزش دو بار خوندن رو داره. آقای پاک دل هم با صدای گرم و لحن معرکه ای حق کتاب رو ادا کردند.شخصیت‌های کتاب به راحتی دور و برمان پیدا میشن. ولی آیدینها تنها آدمایی هستند که همیشه جریان دارند و زندگی رو زیباتر میکنند.آدم و به فکر میبره که من چند درصد از هر کدوم ازین شخصیتها رو تو خودم دارم!مرسی از انتخاب طاقچه.

درعرض ۳روز قیمت رواز ۱۶ به ۲۳رسوندین؟!با دلار هم قرار بود حساب کنید باید حداقل ثابت میموند...🙄🙄🙄

واقعا قشنگ بود همش توی خماری میمونی که چی شد اینجور شد،البته اعصاب خورد کنم هست 😑 شاید اسپویل!... یعنی از اول تا آخر کتاب داشتم حرص خودخواهی باباشونو میخوردم، زندگی همه بچه هاشو نابود کرد،تعصب کورکورانه و خودخواهی که داشت ،خرافه پرستیاش و... اصلا همه چیو نابود کرد اعصابمو بهم ریخت🤦🏾‍♀️ خیلی ناراحت شدم برای سرنوشتشون.

سمفونی مردگان حکایت فرزندانی از این خاک است که به دلیل فهمیدن و انسان بودن زجر کشیدن و زندگی آن ها را به سوی انزوا و تاریکی کشاند کتاب بسیار عالی از عباس معروفی پیشنهاد میکنم❤️

داستانی بسیار دردناک ، تلخ ...هنوز مزه تلخیش تو دهنمه...تلخه چون واقعیتها همیشه تلخن بشدت عالی روایات شده و داستان عالی پرداخته و پخته شده. شخصیت اصلی داستان آیدین ، شاعری که تمام تلاش رو میکنه که بتونه از پوسته سنتی و جاهلانه جامعه یعنی پدر و برادرش خودشو دور کنه مثل اونا نباشه که البته نبود، بقول خودش کتاب میخونم تا خودمو پیدا کنم اما پدر پدر مردی مستبد و در عین حال ضعیف و نادان و اورهان برادر کوچیکش اونم نسخه ای دیگر از پدر همراه با تمام رذالتهای انسانی، ایاز پاسبان سمبل آدمای مقدس نما که با کارای خوبشون سعی دارن بقیه رو رام خودشون کنن و بعد تمام افکار پلید شونو به آدمایی مثل پدر و اورهان دیکته کنن و اونام چشم بسته قبول کنن ، افکاری که از افزایش آگاهی جامعه هراس دارن اون رو مانعی برای قدرت طلبی خودشون میدونن و اعتقاد دارن جامعه هرچقدر احمق تر بهتر ،هر چقدر کتاب کمتر بهتر هر چقدر شاعر و نویسنده و فیلم ساز و نسلی با افکار نو کمتر بهتر ،اصلا همشون برن ازین جامعه برن ،یعنی کاری میکنیم که برن ،نمونن و بقول آیدین دیگه خرابی از حد گذشته...و این وسط باز داستان برادر کشی، استعمار ،جهل همیشگی و ابدی بشر و له شدن تیکه پاره شدن افرادی مثل آیدین ، چقد آیدین ها تو جامعه نابود شدن و ما هیچ نفهمیدیم و نخواهیم فهمید...جناب معروفی دست مریزاد... در مورد خوانش جناب پاکدل البته که اگه جناب سلطان زاده خونده بود محشر بود،اما من راضی بود از خوانش ایشون

باخوندن کتاب تمام وقایع وحتی مکانهادرذهن تصورمیشه،خیلی جذاب بودوخواننده دلش میخوادبدونه بعدش چی میشه،گویندگی آقای پاکدل بسیارقوی بود،من لذت بردم فقط متوجه نشدم چه اتفاقی برای سورمه لینا افتاد؟رفت یامُرد؟؟ دلم میخوادشخصابه آقای معروفی بگم شایدهرشب چندقسمت ازاین کتابوباصدای خوب آقای پاکدل دوباره ودوباره گوش میکنم ولذت میبرم،فعلا هیچ کتابی انقدربه دلم ننشسته بود،دوستان اگرکتابهای دیگه ای ازاین نویسنده درحداین کتاب میشناسیدلطفامعرفی کنید🌺

اولش برام سوال بود که کی هستن چی شده سر در نمیاوردم و این علامت سوالامو بیشتر میکرد درگیرم می کرد به اینکه بیشتر بخونم تا بفهمم هر چی میرفتم جلوتر برام جالبتر میشد و میگفتم آهان ! دستم میومد که از چه قراره و شخصیت منحصر به فرد آیدین که خیلی خوب احساسش بیان شده و قابل لمسه برات ، در کل فوق العاده بود . سبک نوشتن عباس معروفی برام جذابه از جمله علامت سوال ها و درگیر کردن خواننده، در کل مگه میشه دوست نداشت!

امیدوارم روزی برسه که ناشران فرق «نمایش رادیویی» و «کتاب صوتی» رو بدونند!

نسخه چاپی رو خوندم... امشب تموم شد..حس و حال عجیبی بود و فقط میتونم بگم با این کتاب انگار ۵ بار زندگی کردم.....

بعد از سال بلوا این کتاب رو خوندم . خیلی از نوع نگارش و داستان سرایی معروفی خوشم میاد. در طول کتاب مدام در طول زمان عقب و جلو میرین و فضا سیال گونه است. اول کمی سردر گم میشین آخرش نمیخواهید تموم بشه .

رنج سمفونی مرگان با روایت عباس معروفی و صدای حسین پاکدل بر گوشت و استخوانم نشست. دستمریزاد.

۱۸)از اون جایی که روحیه احساساتی دارم، همیشه از خوندن این کتاب میترسیدم و کلا حسِ خوبی بهش نداشتم ولی از طرفی دلم نمیومد این شاهکار و نخونم و سعی کردم در شرایطی بخونمش که حالم خوبه. ولی با این وجود انقدر دلخراش و غم‌انگیز بود که بارها در حینِ خوندنش گریه کردم و قلبم از اون همه بی‌رحمی و جهل به درد اومد. در نهایت اگه بخوام توی یه جمله این کتاب رو توصیف کنم باید بگم، من با خط به خطش زندگی کردم، اشک ریختم، رنج رو لمس کردم، عاشق و دلتنگ شدم.🤕✌🏻 و نمیدونم که چرا همه ی فقط حواسشون به آیدینه آیدین رنج کشیده بود درست اما آیدا و یوسف و اورهان هم هر کدوم هزار و یک شب غم انگیزی داشتن.