کتاب شادترین بچه محله (شادترین کودک محله)

کتاب شادترین بچه محله یا همان شادترین کودک محله نوشته هاروی کارپ که با ترجمه سیده معصومه نورداد منتشر شده است با راهنمایی‌هایی کاربردی و آسان به شما می‌آموزد که چطور نوزادان و کودکان نوپای خود را در کمترین زمان بخوابانید

درباره کتاب شادترین بچه محله

هیچ چیز کاملاً شبیه کار مراقبتی دکتر کارپ درباره جیغ کشیدن کودکان شگفت انگیز نیست. او متخصص اطفال نیست بلکه او یک جادو گر است. 

آیا از گریه‌های گوش خراش فرزند خود در نیمه‌های شب، آن هم درست هنگامی که صبح زود قرار کاری مهمی دارید به تنگ آمده‌اید؟ آیا نمی‌توانید کودک خود را آرام کنید؟ پس کتاب فوق‌العاده‌ی شادترین بچه محله را بخوانید. این کتاب با ارائه توصیه‌ها و اطلاعات مربوط به مراقبت از نوزادان به شما کمک می‌کند تا فرزند دلبند خود را به خوابی شیرین و سرشار از آرامش دعوت کنید.

همه‌ کودکان گریه می‌کنند، اما بیشتر مادرها و پدرهای کم تجربه، مهارت کمتری برای آرام کردن آن‌ها دارند؛ چرا که متأسفانه اغلب آثار راهنمای والدین مانند کتاب‌های آشپزی ناقص هستند. آن‌ها قنداق کردن، تکان دادن و موارد مشابه را توصیه می‌کنند، اما دقیقاً آموزش نمی‌دهند که چگونه هر کدام را انجام دهید یا چگونه آن‌ها را با هم ترکیب کنید. این کتاب بهترین راه حل را به شما می‌دهد. 

خواندن کتاب شادترین بچه محله را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام والدینی که تازه بچه دار شده‌اند پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب شادترین بچه محله

زمانی که وارد دانشگاه پزشکی شدم، عقیده‌ام بر این بود، هنگامی که کودکان جیغ می‌کشند نشانه نفخ معده است. و برای تسکین آن دو شیوه: طبیعی مانند آغوش گرفتن، تاب دادن، پستانک و شیوه پزشکی مانند داروهای مسکن، شربت ضد انقباض و تشنج، قطره نفخ معده به کار گرفته می‌شود. متاسفانه روش‌های طبیعی ۲۰% مواقع موثر نبود و روش پزشکی اغلب بی‌فایده بود یا مشکلات خطرناکی را ایجاد می‌کرد. دادن مسکن اشتباه بود، داروهای ضد انقباض به کما و مرگ منجر می‌شد، و قطره‌های نفخ مانند آب بود

تا سال ۱۹۷۸ من یک پزشک متخصص کودکان دوره دیده بودم، با این حال از درمان دل دردهای۱ شدید کودکان کاملا عاجز بودم. و خیلی زود ناتوانی من به ترس و وحشت تبدیل شد.‌ هنگام کار در تیم کودک آزاری یو سی اِل اِی دانشگاهی معروف در لس آنجلس، نوزادانی را دیدم که به دلیل گریه شدیداً آسیب دیدند و یا فوت کردند. اما فکر نکنید پدران و مادران نوزادان آسیب دیده افراد بدی هستند.

اکثرا آنها والدین جوان، خسته، نگران و عصبی بودند که تحت اضطراب جیغ‌های بی‌امان نوزاد از پا در آمدند. تعجب آور بود که پیشرفت علمی هنوز برای مشکل معمولی در عین حال نگران کننده دل دردهای شدید راه حلی نداشت. شروع به خواندن همه مطالبی کردم که سرنخ‌هایی درباره شرایط اسرار آمیز این مسئله می‌داد. به زودی دو حقیقتی را درباره این موضوع یافتم که ترس من را به امید تبدیل کرد.

ابتدا، درباره جهش عمیقی که ازتولد تا چهارماهگی در رشد مغز رخ می‌دهد، مطالبی آموختم.