کتاب تربیت بدون فریاد

کتاب تربیت بدون فریاد (Screamfree Parenting) نوشته‌ی هال ادوارد رانکل، متخصص روابط و درمانگر ازدواج و خانواده است. او این کتاب را با یک هدف ساده نوشته: آرام کردن دنیا؛ هر بار یک ارتباط. رانکل برای دست‌یابی به این هدف ساده راه‌حل‌هایی عملی پیشنهاد می‌دهد که به گفته‌ی خود او ممکن است کمی متناقض و نوظهور باشند. این کتاب را اکرم اکرمی، ترجمه و انتشارات صابرین منتشر کرده است. شما می‌توانید برای آشنایی بیشتر با این کتاب، خلاصه‌ و محتوای آن، در ادامه‌ی یادداشت با ما همراه باشید. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تربیت بدون فریاد

تربیت بدون فریاد کتابی است با پیشنهادهایی عملی برای تربیت فرزندان که در چهار بخش و دوازده فصل نوشته شده است. این کتاب ایده‌ و اصولی متفاوت در زمینه‌ی شیوه‌های تربیتی مطرح می‌کند. رانکل، نویسنده‌ی اثر، متخصص رابطه و مشاور خانواده، در این کتاب برای جا انداختن ایده‌ی تربیتی خود، مثال‌هایی از سوژه‌های درمانش مطرح می‌کند. او در پایان هر فصل، با طرح سوالاتی تلاش می‌کند تا خوانندگان را به فکر و بازنگری وادار کند. پس از هر بخش، یک زنگ قصه وجود دارد. نویسنده در زنگ قصه، داستانی تعریف می‌کند تا مطالب گفته‌‌شده را با مثال در ذهن خوانندگان روشن‌تر کند. نسخه‌ی ترجمه‌ی فارسی تربیت بدون فریاد در سال ۱۳۸۹ وارد بازار کتاب ایران شد. طاقچه نیز نسخه‌ی الکترونیک این اثر را در اختیار مخاطبین قرار داده است.

خلاصه کتاب تربیت بدون فریاد

کتاب تربیت بدون فریاد در چهار بخش نوشته شده‌ است. رانکل در بخش اول با عنوان «والدین خونسردی شویم که واقعا فرزندانمان نیاز دارند» از این سخن می‌گوید که والدین باید برای تربیت فرزندانشان از چرخش در مدار زندگی آنان دست بردارند و بر خود تمرکز کنند، خود را آرام سازند و در جهت رشد خود بکوشند. نویسنده در فصل اول که «تربیت مربوط به والدین است نه فرزندان» نام دارد، می‌گوید بیشترین مشکل والدین واکنش های هیجانی آنان است و به همین دلیل بهترین راه‌حل برای والدین، تمرکز بر خودشان است نه فرزندان. فصل دوم با عنوان «اگر خود را کنترل نکنید، نمی‌توانید کنترل امور را در دست بگیرید.» از پذیرش مسئولیت می‌گوید؛ از این‌که والدین در زمینه‌ی واکنش‌های هیجانی قدرت انتخاب دارند. او معتقد است پاسخ‌های هیجانی انسان‌ها به خودشان بستگی دارد. فصل سوم که «رشد و بالندگی مشکل است مخصوصا برای بزرگ‌ترها» نام‌گذاری شده، راجع‌به تسلیم نشدن در برابر واکنش‌های هیجانی برای رسیدن به رشد است.

بخش دوم با عنوان کلی «حفظ خونسردی یعنی ایجاد حریم» فصول چهار تا شش را شامل می‌شود. رانکل در فصل چهارم با نام «هدف را به خاطر بسپارید اما نتیجه‌ی نهایی را رها نکنید» از مسیر تربیت فرزند برای رسیدن به آینده‌ی دلخواه می‌گوید. در فصل پنجم پیامش را نام فصل گذاشته است؛ او می‌گوید «کودکان به فضایی از آن خود نیاز دارند.» در فصل ششم با نام «مقاومت بیهوده است؛ روش تربیتی جودو را تمرین کنید.» او توصیه‌ای دارد: به جای به‌کارگیری قدرت بدنی، از سرعت و توان رقیب بهره ببرید. رانکل در فصل هفتم با عنوان «شما پیشگو نیستید؛ مادربزرگ هم نیستید» از قدرت کلام و اثر القاب صحبت می‌کند.

بخش سوم با عنوان اصلی «حفظ خونسردی یعنی تعیین جایگاه» از مرزها می‌گوید؛ او معتقد است مرزها هم به ما آزادی می‌دهند و هم آن را محدود می‌کنند. در فصل هشتم که اولین فصل از این بخش است و «والدین با تعیین جو حاکم، جایگاه افراد خانواده را در کنار میز تعیین می‌کنند(و برعکس)» نام گرفته، از ساختار و ثبات در تربیت و هم‌چنین انعطاف‌پذیری در الگوها حرف به میان می‌آورد. فصل نهم نام و شعار یکسانی دارد: «اجازه بدهید پیامدها فریاد بکشند.» نویسنده در فصل دهم از «تهدید تو خالی قولی است که به آن عمل نمی‌شود» می‌گوید.

بخش چهارم با نام «خود را به تمرین کردن عادت دهید» سه فصل پایانی کتاب را شامل می‌شود. فصل یازدهم که «ابتدا ماسک اکسیژن خود را به صورت بزنید» نام گرفته، حرفی واضح دارد؛ شما نمی‌توانید از خانواده‌ی خود مراقبت کنید مگر اینکه ابتدا به خود توجه کنید. رانکل در فصل دوازدهم، که فصل پایانی کتاب است، نام «روابط انقلابی» داده و در آن می‌گوید تنها راه تغییر الگوی رفتار این است که بر نقش خود در الگوی موردنظرتان تمرکز کنید و از پس آن کاری متفاوت انجام دهید.

چرا باید این کتاب را بخوانیم؟

در مکالمات میان والدین متفاوت با روش‌های تربیتی متنوع یک مسئله همواره مورد تایید جمعی قرار می‌گیرد: به نظر می‌رسد هیچ راه درستی برای تربیت فرزندان وجود ندارد. رانکل در این کتاب تلاش می‌کند از روش تربیتی نویی پرده بردارد که بنا به گفته‌اش صلح و آرامش را در میان اعضای خانواده برقرار می‌کند. خواندن این کتاب چراغ‌هایی در مسیر والدگری و تربیت فرزند روشن می‌کند. چراغ‌هایی که باید با تمرین روشن نگه داریم.

خرید و دانلود کتاب تربیت بدون فریاد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

والدین دغدغه‌مند مخاطبان اصلی این کتاب‌ هستند. در کنار آنان، به روانشناسان تربیتی، معلمان کودک و نوجوان، مشاوران خانواده و کسانی که قصد دارند پیش از والد شدن آماده شوند نیز خواندن این کتاب را پیشنهاد می‌کنیم. همچنین این کتاب روانشناسی کودک و نوجوان می‌تواند هدیه‌ای بسیار مناسب برای افرادی باشد که سعی دارند روابط میان دوستان و فرزندانشان را تقویت کنند.

درباره هال ادوارد رانکل؛ نویسنده کتاب

هال ادوارد رانکل نویسنده‌ی کتاب تربیت بدون فریاد، متخصص و درمانگر زوج و خانواده است. او که موسسه‌ای نیز با همین نام (تربیت بدون فریاد) تاسیس کرده، به واسطه‌ی نگارش این کتاب به شهرت جهانی رسیده است. کتاب تربیت بدون فریاد به دوازده زبان ترجمه شده و جزو پرفروش‌ترین کتاب‌های New York Times است. رانکل این کتاب و موسسه را با یک شعار به ثبت رسانده، شعاری که به گفته‌ی خودش هدف ساده‌ی اوست: آرام کردن دنیا؛ هربار یک ارتباط. رانکل جز تربیت بدون فریاد کتاب‌های دیگری نیز منتشر کرده است. از جمله‌ی این کتاب‌ها می‌توان به «زندگی مشترک بدون فریاد» اشاره کرد که به فارسی نیز ترجمه شده است.

نکوداشت‌های این کتاب

• parents: «این کتاب اصول زیادی برای غلبه بر اضطراب و شروع یک مسیر جدید ارتباط با فرزندانتان ارائه می‌دهد و در پایان هر فصل سوالات تأمل‌برانگیزی مطرح می‌کند.»
• Susan Newman: «وای! چه آرامشی! یک رویکرد جدید به فرزندپروری که دعواها، مشاجرات، ناامیدی‌ها و احساس گناه را از بین می‌برد و در عین حال به کودکان فضای یادگیری و رشد می‌دهد. این رویکرد خلاقانه و قابل انجام است. والدین آرام، در ارتباط و کنترل امور، معجزه می‌کنند. هال رانکل در کتاب «تربیت بدون فریاد» ابزارهایی را برای مراقبت از خود به شما می‌دهد تا بتوانید از فرزندان در حال رشد خود بهتر مراقبت کنید. هر والدینی به این کتاب نیاز دارد، این کتاب نحوه‌ی تفکر شما را در مورد فرزندپروری تغییر می‌دهد و شما از خود خواهید پرسید که چرا تا به حال صدایتان را بالا برده‌اید یا قولی را زیر پا گذاشته‌اید»

بخشی از متن کتاب تربیت بدون فریاد

«مسئول بودن» به عنوان یک والدِ بدون فریاد تغییری بنیادی در هدف شما به عنوان پدر یا مادر ایجاد می‌کند. مسئول بودن به معنای واقعی یعنی قدرت ایجاد رشدی پایدار و مستمر، نه اِعمال قدرت یا تحکم به اطاعت. مسئول بودن یعنی ترغیب و تشویق فرزندان؛ طوری که آنها به صورت خودانگیخته رفتار کنند.

دوباره تکرار می‌کنم: مسئول بودن یعنی ترغیب و تشویق فرزندان؛ طوری که آنها به صورت خودانگیخته رفتار کنند.

و این مستلزم تغییری اساسی است، تغییر از کنترل رفتار فرزندان به سوی تأثیر گذاشتن بر تصمیم‌گیریهای آنها. هدف شما تأثیرگذاری است. به یاد داشته باشید که شما نباید به جای فرزندتان احساس مسئولیت کنید. شما می‌خواهید همواره توان تصمیم‌گیری آنها را حفظ کنید و محترم بشمارید، حتی اگر مخالف خواست شما باشد. اگر آنها در انتخاب و تصمیم‌گیری آزاد نباشند نمی‌توانند به ارتباط بین انتخابها و پیامدهای آنها پی‌ببرند. بعدا درباره این موضوع بیشتر صحبت خواهیم کرد اما در حال حاضر به تغییر الگویی که باید انجام دهید، توجه کنید: شما به هیچ وجه نباید فرزند خود را به زور وادار به اطاعت و فرمانبرداری کنید. این شیوه تربیتی تنها برای مدت کوتاهی مؤثر است و بذر مشکلات بلندمدت را پرورش می‌دهد. شاید دوست نداشته باشیم این حقیقت را بشنویم اما واقعیت این است.

وقتی سعی می‌کنیم فرزند خود را با زور مجبور به خواسته‌های گهگاه نامعقول خود کنیم، تربیت را تبدیل به صحنه جنگ می‌کنیم. حتی گاه از واژه‌های مربوط به جنگ هم استفاده می‌کنیم: «باید موضع خودت را مشخص کنی.» خواهش من از والدین این است که این عبارت را از گفته‌های خود حذف کنند؛ زیرا این شیوه سخن گفتن تأثیر عجیبی در شکل دادن روابط دارد. اگر ما تعامل خود و فرزندانمان را به صورت یک‌سری مواضع مخالف و مبارزه‌جویانه ببینیم، خواه‌ناخواه به سمت شرایطی گام برمی‌داریم که ما را به جنگ و مبارزه می‌خوانند.