کتاب تمرین نیروی حال

کتاب تمرین نیروی حال نوشته اکهارت تول است که با ترجمه فاطمه مشایخی منتشر شده است. کتاب تمرین نیروی حال به  از زمان اولین چاپ آن در سال ۱۹۹۷ تا به امروز، تاثیری بسیار فراتر از آن‌چه برای من قابل تصور بود، بر آگاهی جمعی سیاره داشته است. این کتاب به پانزده زبان ترجمه شده است و هر روز،‌ از خوانندگان آن در سراسر جهان نامه‌هایی دریافت می‌کنم که می‌گویند زندگی آن‌ها به کمک آموزه‌های ارائه شده در این کتاب دگرگون شده است.

درباره کتاب تمرین نیروی حال

لحظه که این کتاب را در دست دارید و خطوطی را می‌خوانید که از امکان تجربه یک زندگی رها و آزاد خبر می‌دهد؛ زندگی‌ای که دیگر در آن رنجی را - به خود یا دیگران - تحمیل نمی‌کنید.

این کتاب تمرینی است برای در بهتر کتاب نیروی حال. هم‌چنین، در این کتاب علاوه بر تمرین‌ها، بخش‌های کوتاه‌تری از کتاب اصلی هم ارائه شده است که ضمن یادآوری بعضی ایده‌ها و مفاهیم،‌ می‌تواند به عنوان مبنایی برای گنجاندن آن مفاهیم در برنامهٔ روزانه به کار رود.

بسیاری از آن بخش‌ها به ویژه برای مطالعهٔ همراه با تامل و تعمق مناسب هستند. هنگامی که یک چنین مطالعه‌ای دارید، در واقع برای دست یافتن به اطلاعات جدید نیست که مطالعه می‌کنید. بلکه می‌خواهید حین مطالعه، به سطح متفاوتی از آگاهی وارد شوید. به همین دلیل است که می‌توانید بخشی را بارها و بارها مطالعه کنید و هر بار آن بخش، هم‌چنان تازه و جدید باشد. 

بهترین شیوه برای خواندن این بخش‌ها این است که آن‌ها را آرام آرام بخوانید. بسیاری وقت‌ها ممکن است بخواهید درنگ کنید و به خودتان اجازه دهید لحظه‌ای را در آرامش یا سکون به تامل بگذرانید. گاهی هم ممکن است بخواهید کتاب را به طور تصادفی باز کنید و چند خطی از آن را بخوانید.

خواندن کتاب تمرین نیروی حال را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام کسانی که در زندگی به دنبال موفقیت هستند پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب تمرین نیروی حال

رای هزاران هزار زندگی که دستخوش تولد و مرگ هستند، یک حیات ابدی، و همواره در حضور و جاودان وجود دارد. بسیاری از مردم برای توصیف آن، واژهٔ خدا را به کار می‌برند. من آن را «بودش» می‌نامم؛ واژهٔ «بودش» چیزی را توصیف نمی‌کند، همین طور هم واژهٔ خدا. البته،‌ مزیت واژهٔ «بودش» این است که یک مفهوم گسترده دارد. این واژه، آن ناپیدای نامحدود را تا حد یک موجود محدود پایین نمی‌آورد. داشتن یک تصویر ذهنی از آن ناممکن است. کسی نمی‌تواند مالکیت انحصاری آن را ادعا کند. «بودش» همان حضور محض خود شما است. به مجرد این که حضور خودتان را احساس کردید، بی‌واسطه در دسترس شما خواهد بود. به عبارتی دیگر، از «بودش» تا تجربهٔ «بودش» تنها یک گام کوچک فاصله است.

«بودش» نه تنها ورای همهٔ شکل‌ها است، بلکه در کُنه این شکل‌ها، به عنوان درونی‌ترین ماهیت نادیدنی و نابودناشدنی جای دارد. این بدان معنا است که «بودن» در همین لحظه، به عنوان عمیق‌ترین و درونی‌ترین خویشتن شما و ذات راستین شما، در دسترس شما است. اما در پی آن نباشید که آن را با ذهن خود درک کنید. سعی نکنید آن را بفهمید.

فقط زمانی می‌توانید آن را بشناسید که ذهن آرام باشد. زمانی می‌توانید «بودن» را احساس کنید که حضور داشته باشید؛ زمانی که توجه شما، تمام و کمال، در حال باشد. اما هرگز به طور ذهنی قابل درک نخواهد بود.

‌ آگاه شدن دوباره از «بودش» و مقیم شدن در حالت «احساس - ادراک»، روشن‌بینی است.

واژهٔ روشن‌بینی مفهوم نوعی دست‌آورد ابرانسانی را زنده می‌کند و نفس دوست دارد به این مفهوم به همین شکل بچسبد. اما روشن‌بینی، در واقع حالت طبیعی یکی شدن با «بودش» است. این همان حالت اتصال با یک ماهیت بی‌انتها و نابودناشدنی است. چیزی که، تقریباً، به شیوه‌ای اسرارآمیز، اساساً خود شما است و در عین حال، بسیار عظیم‌تر از شما است. روشن‌بینی، پیدا کردن ذات راستین خود، فارغ از هرگونه نام و شکل است.