کتاب باران فیض

کتاب باران فیض اثر واحد پزوهش نشر نور معارف است. این کتاب فرمایشات حضرات اولیاء الهی آیت‌الله حاج سیدحسن الهی طباطبائی، شهید آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب و آیت‌الله آقا شیخ محمدتقی آملی را در بردارد.

 درباره کتاب باران فیض

یکی از روش‌های بسیار موثر در تربیت اخلاقی و معنوی انسان‌ها پند و اندرز است. در آیات و احادیث ما هم به این روش بسیار سفارش شده است و خود قرآن کریم که عالی‌ترین کتاب موعظه و اندرز است، نیز بر این مسئله تاکید دارد: 

«ای مردم اندرزی از سوی پروردگارتان برای شما آمده است و درمانی برای انچه در سینه‌ها است و هدایت و رحمتی برای مومنان» (یونس :۵۷)

 پند و موعظه برای انسان حیات‌بخش است که دل را از مرگ جهل و تاریکی نجات می‌دهد. بنابراین از مهم‌ترین چیزهایی که انسان را در راه پرنشیب و فراز تکامل معنوی یاری می‌کند و راهگشای او در علم و عمل است، توجه به موعظه و پندها و توصیه‌های عالمان و بزرگان دینی است. مردان خدایی که انسانیت و اخلاق را تبلیغ می‌کنند و ما را به تبعیت از کامل‌ترین الگوهای اخلاقی و انسانی دعوت می‌کنند. 

باران فیض شامل نکاتی اخلاقی و عرفانی است که از بیان و بنان سه تن از عالمان ربانی و عارفان صمدانی تراویده و تاکنون بذر محبت الهی را در دل دوستداران این‌گونه معارف کاشته و پروریده است؛ و اینک می‌خواهد در قالبی نوین و با ریزشی نو، بارشی باشد ثمرآفرین که فضیلت و معرفت را در جان سالکان کوی دوست به ارمغان آورد.

 به امید این که تدبر و تعمق و ژرف‌نگری در هر یک از این نکات اخلاقی و معرفتی که براستی باران فیض هستند، کمکی در راه کمال و راهگشایی در طریق خودسازی و معرفت باشد.

 خواندن کتاب باران فیض را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 اگر دوست دارید چراغی برای روشن کردن راه تعالی خود داشته باشید، با تمسک به اندرز عالمان دینی و بزرگمردان اخلاق اسلامی قدم بردارید و زندگی شایسته یک مومن را تجربه کنید. به کتاب باران فیض رجوع کنید و از نکات اخلاقی و معنوی آن روح خود را سیراب کنید.

درباره آیت‌الله حاج سید محمدحسن الهی طباطبایی

آیت‌الله حاج سید محمدحسن الهی طباطبایی برادر علامه سیدمحمد حسین طباطبایی، صاحب تفسیر المیزان است. او از عالمان ربانی و نوابغ شیعه و سادات طباطبایی است. 

 آیت‌الله حاج سید محمدحسن الهی طباطبایی در حوزه تبریز به تدریس فلسفه می‌پرداخت و سالکان راه نور را تربیت می‌کرد. ایشان با صفات پسندیده و روش نیکو و علم سرشار خود جویندگان حقیقت را راهنما بود. متاسفانه از این آیت الهی و عارف ربانی جز مقداری بیانات مختصر باقی نمانده است.

درباره آیت الله علامه شیخ محمدتقی آملی

آیت الله علامه شیخ محمدتقی آملی مجتهد و فقیه شیعه و فرزند ملامحمد آملی از حکما و فیلسوفان و عارفان بود که در سال ۱۳۰۴ در تهران متولد شد. مقدمات علوم را نزد پدر آموخت و پس از آن نزد عالمان دیگری مانند محمدحسن آشتیانی، شیخ‌الاسلام عبدالنبی نوری مازندرانی و میرزاحسن کرمانشاهی درس خواند. در سال ۱۳۴۰ به نجف رفت و چهارده سال از محضر استادانی مثل میرزای نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی و آقا سید ابوالحسن اصفهانی بهره برد. سپس به تهران برگشت و به تدریس مشغول شد. او شاگرد برجسته میرزا علی آقا قاضی هم بوده‌است.

  آیت الله علامه شیخ محمدتقی آملی تدریس و امامت مدرسه علمیه و مسجد مجدالودله حوزه علمیه تهران را برعهده داشت.

 درباره آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب

 آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب معروف به شهید دستغیب مجتهد شیعه ایرانی و سومین شهید محراب، رئیس حوزه علمیه فارس و نماینده ولی فقیه در استان فارس و همچنین امام جمعه شیراز بود. ایشان همچنین نماینده این استان در مجلس خبرگان نیز بود. او فرزند سید محمدتقی، برادر سید محمدمهدی دستغیب و از نوادگان زیدبن علی فرزند علی بن الحسین بود. 

آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب درس را در مکتب‌خانه آغاز کرد و پس از آن به تحصیل علوم دینی و اسلامی پرداخت. درس‌های اولیه حوزه را نزد پدرش خواند و باقی تحصیلاتش را در مدرسه خان شیراز ادامه داد. او از محضر استادانی همچون شیخ اسماعیل، ملا احمد دارابی و ملا علی‌اکبر ارسنجانی بهره برد. در سال ۱۳۱۴ به نجف عزیمت کرد و هفت سال در این شهر درس خواتند تا به درجه اجتهاد رسید.