کتاب آسمانی

«آسمانی» از آثار پژوهشی هیأت تحریریه مؤسسۀ فرهنگی مطالعاتی شمس‌الشموس است و به زندگی و اندیشه‌های آیت‌الله محمدعلی شاه‌آبادی(۱۳۲۸-۱۲۵۳) می‌پردازد. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: زندگی آیت‌الله شاه‌آبادی را می‌توانیم به شش دورۀ زمانی تقسیم کنیم: الف. دوران ۱۲ سالۀ کودکی و نوجوانی که در اصفهان اقامت داشتند و مقدمات علوم حوزوی را نزد پدر و برادر بزرگوارشان و سایر علما و اساتید اصفهان آغاز می‌کنند. ب. دورۀ بعدی اقامت ۱۶ ساله در تهران است که از محضر اساتید دیگری از جمله آیت‌الله میرزا ابوالحسن طباطبایی اصفهانی مشهور به میرزای جلوه (استاد فلسفه) ، میرزا هاشم گیلانی اشکوری (استاد عرفان) و آیت‌الله میرزا محمدحسن آشتیانی (استاد فقه و اصول) بهره‌ها می‌برند. ایشان اجازۀ اجتهادشان را در همین دوره در سن هجده سالگی دریافت می‌کنند و تا سن ۲۸ سالگی اقامت و تحصیلشان در تهران ادامه پیدا می‌کند و آن‌گاه به اصفهان می‌رود و دو سال در آنجا اقامت می‌کند. ج. دورۀ سوم زندگی ایشان از سن سی سالگی آغاز می‌شود که برای تکمیل علوم خویش به نجف اشرف و سایر عتبات سفر کرده، مدت هفت سال در نجف اقامت می‌کنند و از محضر بزرگانی نظیر آیت‌الله ملا محمدکاظم خراسانی (صاحب کفایه)، آیت‌الله شیخ فتح‌الله شریعت اصفهانی (شیخ‌الشریعه) و... بهره‌ها می‌برند. د. دورۀ چهارم اقامت ۱۷ سالۀ ایشان در تهران است که در این ایام به فعالیت‌های علمی و تبلیغی و مبارزاتی با حکومت وقت اشتغال داشتند. ه. ا. دورۀ پنجم سفر به قم و اقامت در این شهر است که حدود ۷ سال طول کشید. در این دوره ایشان به تدریس و اشتغالات علمی و معنوی مشغول بودند. و. دورۀ ششم حیاتشان بازگشت به تهران و اقامت در آن شهر تا پایان عمر مبارکشان بود که با اوج مبارزات سیاسی و فعالیت‌های اجتماعی ایشان مقارن بود و حدود ۱۵ سال طول کشید.