کتاب غول های کلاسیک روانشناسی خودیار

کتاب غول های کلاسیک روانشناسی خودیار اثری از تام باتلر-بودن است که با ترجمه مهدی قراچه‌داغی و زهره فتوحی در نشر آسیم به چاپ رسیده است.

درباره کتاب غول های کلاسیک روانشناسی خودیار

نکات کتاب غول های کلاسیک روانشناسی خودیار برگرفته از ۵۰ کتاب الهام‌بخش برای تحول زندگی شما است. 

بارها شنیده‌اید که می‌گویند: «می‌توانید زندگی‌تان را با تغییر دادن اندیشه‌ها و عادات ذهنی خود متحول کنید»، اما آیا تاکنون لحظه‌ای درنگ کرده و به این موضوع فکر کرده‌اید؟ این کتاب به برخی از مفیدترین نقطه‌نظرها برای متحول شدن اشاره دارد. تحولی که از درون نشئت می‌گیرد و از برون تجلی پیدامی‌کند.

 نویسنده نام این مجموعه را کتاب کلاسیک خودیار گذاشته است. برداشت عمومی از کتاب‌های خودیار روانشناسی این است که این کتاب‌ها به مسائل و حل آنها می‌پردازند، اما اغلب کتاب‌های کلاسیک روانشناسی خودیار درباره امکانات بحث می‌کنند. این‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا مسیر حرکت خود را در زندگی تشخیص بدهید. آنها میان ترس و خوشبختی پل می‌زنند و به شما الهام می‌بخشند تا به شخص بهتری تبدیل شوید.

کتاب‌های خودیار مطلبی درباره خیالات نفس نیستند، بلکه به شناسایی یک پروژه، هدف، آرمان و ایده‌آل و یا طرز وجود داشتن و زندگی کردن اشاره دارند، جایی که می‌توانید تغییر بزرگی ایجاد کنید. این‌گونه می‌توانید جهانی را متحول سازید و همراه با آن خود متحول شوید.

کتاب‌های خودیار روانشناسی یکی از بزرگ‌ترین حکایات درباره موفقیت در قرن بیستم محسوب می‌شوند. شمار دقیق کتاب‌هایی که در این خصوص خریداری می‌شوند غیرممکن است، اما این مجموعه که قریب ۵۰ کتاب روانشناسی خودیار را دربرمی‌گیرد، حدود ۱۵۰ میلیون نسخه فروش داشته‌اند. و اگر ما فروش سایر کتاب‌های روانشناسی خودیار را در نظر بگیریم، این شمار به بیش از ۵۰۰ میلیون نسخه می‌رسد.

موضوع کتاب‌های روانشناسی خودیار هرگز موضوع جدیدی نیست، اما در قرن بیستم بود که نگارش این کتاب‌ها شکل پدیده‌ای پیدا کرد. کتاب‌هایی مانند آیین دوست‌یابی (۱۹۳۶)، قدرت تفکر مثبت (۱۹۵۲) را کسانی خریدند که مردمانی عادی بودند و می‌خواستند تحولی در زندگی‌شان ایجاد کنند. آنها در این کتاب‌ها دنبال راز موفقیت می‌گشتند. مردم منبع راهنمای جدیدی پیدا کردند و آن را عاشقانه دوست داشتند. برای اولین بار نشنیدند که نمی‌توانند کاری بکنند، آموختند که به ستاره‌ها نگاه کنند.

کتاب خودیار روانشناسی می‌تواند بهترین دوست شما باشد، می‌تواند کاری کند که به عظمت و زیبایی خود پی ببرید. از آنجایی که این کتاب‌ها به شما می‌آموزند که دنیایتان را تغییر بدهید، شاید نام بهتری برای کتاب‌های خودیار روانشناسی «ادبیات امکانات» باشد.

 خواندن کتاب غول های کلاسیک روانشناسی خودیار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 همه دوست‌داران کتاب‌های موفقیت و خودیاری مخاطبان این کتاب‌اند.

 بخشی از کتاب غول های کلاسیک روانشناسی خودیار

جوزف کمپبل به همراهی بیل مویرز

این یک کتاب قوی به قلم مردی است که زندگی سرشار و کاملی از سر گذرانده. کمپبل اساسآ یک قصه‌گو بود، روزهایش به رازگشایی و بازگویی افسانه‌های قدیمی و اسطوره‌هایی می‌گذشت که به گمان او قدرت آن را داشتند تا از خودبیگانگی زندگی جدید را بخشکانند. کمپبل یک اسطوره‌شناس و صاحب مقام علمی بود، اما در خلق یک قصه قطعآ مدرن (جنگ ستارگان) نقش اصلی داشت. جورج لوکاس کارگردان فیلم گفته که کتاب قهرمان هزار چهره او عامل شکل گرفتن فیلم و مایه الهام یودا، آن خردمند باستانی، خودِ کمپبل بوده است.

اما زیاد طعنه‌آمیز نیست که زندگی کمپبل ابعاد اساطیری به خود بگیرد، چرا که یکی از عقاید کلیدی او این بود که زندگی هر انسانی می‌تواند یک اسطوره بزرگ باشد. ایده او درباره سفر قهرمان تأثیر بسیاری بر جهان نهاد و بسیار آدمهای متواضع و ساده را به راهها و مسیرهای بزرگ کشاند.

قدرت اسطوره گفت‌وگویی کنار آتش است، میان کمپبل و نویسنده و روزنامه‌نگار بیل مویرز که کارش پوشش دادن به قصه‌ها و نمادهای تمدن است. زمانی که این گفت‌وگوها در مزرعه اسکای واکر متعلق به جورج لوکاس، برای تهیه یک سریال تلویزیونی فیلم‌برداری شد، قوه تخیل جامعه امریکا را به شدت جذب نمود و کتاب جزء پرفروشها قرار گرفت. کمپبل مدت زیادی پس از ضبط این گفت‌وگو زنده نماند و قدرت اسطوره تصویر نهایی خِرَد و دانش او گردید.

قدرت اسطوره

سؤال مهم کمپبل این است: «چگونه یک اسطوره می‌تواند برای آدمی که امروز زندگی می‌کند قدرتمند باشد؟ آیا به راستی زندگیهای ما با آدمهایی مثل اودیسئوس یا الهه آرتمیس قابل مقایسه‌اند؟

کمپبل معتقد بود که شخصیت‌های اساطیری به عنوان کهن الگوهای امکانات بشری عمل می‌کنند. این شخصیت‌ها با مشکلات رودررو می‌شوند و کاری که بر انجام آن مصمم می‌گردند، به ما ایده‌ای می‌دهد که چگونه باید با زندگی دست وپنجه نرم کنیم. برای مثال، اگر خود را با سلحشور جوان، آرجونادربهاگاوادگیتا، هم‌هویت بپنداریم، این از بزرگ خودبینی ما نیست، بلکه پذیرش این حقیقت است که این شخص چیزی برای آموختن به من دارد. در اساطیر هرگز احساس تنهایی نمی‌کنیم، در این میان راهنمایانی برای روح انسانی وجود دارند و نقشه‌ای را پیش پا می‌نهند که برای هر دوره زندگی یا تجربه به کار می‌آید. او اساطیر را «نغمه جهان» نامید. نغمه‌ای که با هزاران فرهنگ و مردم متفاوت هماهنگ شده. با اسطوره همه تجارب زندگی به ما قدرت و اختیار می‌دهند، بدون اسطوره زندگی ما یک زنجیره دراز از فرازونشیب‌های بی‌معنا خواهد بود.

کمپبل می‌گوید ما در اساطیر به دنبال معنای زندگی نمی‌گردیم، هدف این است که باور کنیم چگونه «حادثه زنده بودن» را پاس بداریم. اگر حسی از خود در درون تاریخ بزرگ‌تری از تخیلات و تجارب انسانی احساس نکنیم، زندگی‌مان از عشق و عمق خالی خواهد بود. قصه‌ها و تصاویری که در سر داریم تنها بخش بسیار کوچکی از آن چیزی است که در دسترس است. با افزایش دانشمان از فرهنگ و هنر، زندگی‌مان را بی‌اندازه غنی می‌گردانیم.