کتاب ایگو و اید (من و نهاد)

کتاب ایگو و اید (من و نهاد) اثر زیگموند فروید، پدر علم روانشناسی دنیا با ترجمه امین‌پاشا صمدیان است. این کتاب به توضیح یکی از مفاهیم پایه‌ای در روانشناسی می‌پردازد که به نام‌های ایگو، اید و سوپر ایگو یا به تعبیری، خود، نهاد و فراخود شناخته می‌شوند. 

اید، ایگو و سوپر‌‌ایگو سه اصل نظریه‌ ساختاری ذهن فروید است که برای نخستین‌بار در کتاب «فراسوی اصل لذت» وی مطرح شده بود. کتاب ایگو و اید (من و نهاد) در ادامه‌ همان سیر فکری تألیف شده و سه اصل مذکور را با جزئیات بیشتری شرح داده است. این کتاب در درجه‌ی اول به ایگو (من) و تأثیر و بررسی تنش‌های درونی متأثر بر آن می‌پردازد؛ تنش‌های مابین ایگو و اید (من و نهاد)، ایگو و سوپر‌ایگو (من و فرا‌من) و تنش‌های میان دو غریزه‌ی عشق و مرگ. من، که بین نهاد و فرا‌من به دام افتاده، خود را درگیر افکاری از نهاد می‌بیند که سرکوب شده و توسط فرا‌من تنزل یافته‌اند.

کتاب ایگو و اید (من و نهاد) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

علاقه‌مندان به مطالعه کتاب‌های روانشناسی را به خواندن این اثر دعوت می‌کنیم. 

درباره زیگموند فروید 

زیگموند شلومو فروید یا زیگموند فروید ۶ مه ۱۸۵۶ در یک خانواده‌ی یهودی در جمهوری چک به دنیا آمد. زیگموند فروید، عصب‌شناس برجسته اتریشی و بنیان‌گذار علم روانکاوی، به عنوان یک روش درمانی در روانشناسی بود. به پاس تمام خدماتی که به علم روان‌شناسی کرد، لقب پدر علم روان‌شناسی را به او دادند. جالب است بدانید او عاشق ادبیات بود و در زبان‌های آلمانی، ایتالیایی، فرانسه، انگلیسی، اسپانیایی، عبری، لاتین و یونانی تخصص داشت. فروید، آثار ویلیام شکسپیر را در طول عمرش فقط به زبان انگلیسی می‌خواند و به عقیده بعضی‌ها درک او از روانشناسی به خواندن نمایشنامه‌های شکسپیر برمی‌گردد.

فروید توانست تکنیک‌هایی مثل استفاده از تداعی آزاد (به روشی گفته می‌شود که در آن بیمار هرآنچه را به ذهنش خطور می‌کند، بیان می‌نماید) و همچنین کشف انتقال (فرایندی که در آن مراجع خاطرات کودکی خود را با درمانگرش درمیان می‌گذارد) و همچنین فرایند تحلیلی را به علم روانشناسی ارائه کند. فروید در آخر عمرش به سرطان مبتلا شد و در ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹ با تزریق دوزهای معینی از مرفین به زندگی خودش پایان داد.