دانلود و خرید کتاب صدرا در فردا

صدرا در فردا داستانی نوشته حجت‌الاسلام محمدعلی زینلی و نغمه رحیمی‌پور با موضوع آینده‌نگری برنامه‌ریزی و کار گروهی برای کودکان و نوجوانان است. این کتاب اولین جلد از مجموعه آینه‌های کوچک انتشارات عهد مانا است که  که می‌خواهد در قالب داستانی، اندیشیدن و فلسفه را به کودکان و نوجوانان بیاموزد.

انتشارات عهد مانا در تلاش است تا با همکاری نویسندگان حرفه‌ای و توانا کتاب‌هایی در معیار و استاندارد ملی و بین‌المللی تولید کند. این انتشارات قصد دارد برای گروه‌های مختلف سنی و خانواده‌های فرهیخته ایرانی آثاری متناسب با فرهنگ ایرانی اسلامی منتشر کند تا خوانندگان با خیال راحت به سراغ ادبیات داستانی بروند.

کتاب‌های عهد مانا زیرنظر متخصصان باتجربه منتشر می‌شود و علاوه‌بر سرگرمی و لذت مطالعه آموزش و تربیت را هم به همراه دارد. خواننده‌ی ایرانی بعد از مطالعه کتاب می‌تواند با نگاهی بازتر نسبت به مسائل در جامعه زندگی کند.

صدرا دانش‌آموزی است که خواب‌هایی درباره کلاس و بچه‌ها و یکی از هم‌کلاسی‌هایش دیده‌است. روز بعد در مدرسه قسمتی از خواب او تعبیر می‌شود و این موضوع برای صدرا و بچه‌های دیگر کلاس سوالاتی ایجاد می‌کند...

 خواندن کتاب صدرا در فردا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 این داستان و دیگر کتاب‌های مجموعه آینه‌های کوچک راه‌های تفگکر منطقی را به کودکان آموزش می‌دهند و خواندنشان را به همه کودکان و نوجوانان پیشنهاد می‌کنیم.

 بخشی از کتاب صدرا در فردا

آقای معلم با کمک آقای صبوری، مربی پرورشی دبستان شهید شیرودی، همهٔ بچه‌های کلاس سوم ب را در یک گوشهٔ میدان آزادی جمع کرد. یکی از بچه‌ها به خیابان اشاره کرد و گفت: «این‌جا چقدر ماشین هست!»

حامد گفت: «خیابان ما از این هم بیشتر ماشین دارد.»

بهنام گفت: «امکان ندارد. این‌جا یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های شهر است. خیابان شما باریک است، برای همین خیال می‌کنی که ماشین‌هایش بیشتر از این‌جاست.»

حامد گفت: «خانهٔ ما طبقهٔ پنجم است. وقتی توی بالکن می‌روم، کل خیابان را می‌توانم ببینم. یک‌بار که جلوی ساختمانمان ترافیک شده بود، رفتم توی بالکن و ماشین‌ها را شمردم. هشتادوسه تا ماشین توی خیابان بود به‌علاوه بیست‌ودو تا موتور و سه تا اتوبوس.»

بهنام گفت: «توی میدان آزادی خیلی بیشتر از این‌ها ماشین پیدا می‌شود.»

حامد گفت: «از کجا می‌دانی؟ بشمار ببینم.»

بهنام گفت: «از اینجا معلوم نیست، چون نمی‌توانیم همهٔ میدان را ببینیم.»

آقای صبوری گفت: «چه طور است برویم بالای برج.»

بچه‌ها گفتند: «بله، عالیه!»

آقامعلم و مربّیِ پرورشی، بچه‌ها را به صف کردند. آقای صبوری ابتدای صف ایستاد و آقای حکیمی هم وسط صف و به طرف برج به راه افتادند.

زیرِ برج که رسیدند، صدرا به بالای سرش اشاره کرد و گفت: «بچه‌ها، اینجا را ببینید. چقدر بلند است.» بهنام گفت: «ارتفاع برج آزادی ۴۵ متر است، یعنی تقریباً به اندازه یک ساختمان ۱۵ طبقه یا به اندازهٔ طول دو تا و نصفی اتوبوس بی.آر.تیِ دوکابینه...» حامد گفت: «باز این آقای جدول شروع کرد!»

صدرا با خودش آهنگی را زمزمه می‌کرد. مهدی گفت: «چرا این‌قدر ویزویز می‌کنی؟»

صدرا خندید و گفت: «توی خوابم داشتیم دسته‌جمعی یک شعر را می‌خواندیم، ولی من