تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر

نویسنده:آلبرشت کوشارکه

مترجم:ابراهیم موسوی

انتشارات:نشر اسم

دسته‌بندی:

امتیاز:

۳.۷از ۷ رأیخواندن نظرات

۳٫۷

(۷)

خواندن نظرات

معرفی کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر

کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر، از مجموعه تأملات نابهنگام، نوشته آلبرت کوشارکه، با تحلیل کتاب نبرد من، نوشته هیتلر نشان می‌دهد چگونه فردی با معرفی یک ایدئولوژی، می‌تواند بسیاری را طرفدار اهداف خود ‌کند.

کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر را با ترجمه‌ی ابراهیم موسوی در اختیار دارید.

درباره‌ی کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر

هیتلر از بزرگ‌ترین دیکتاتورهای قرن اخیر است. نقشی که هیتلر در شکل گرفتن یکی از بزرگ‌ترین فجایع انسانی یعنی آغاز جنگ جهانی دوم داشت را نمی‌توان نادیده گرفت و انکار کرد. اما هیتلر چگونه توانست خود را از پایین‌ترین طبقات اجتماعی به جایگاه بزرگ‌ترین دیکتاتور دنیا برساند؟ کتاب نبرد من که نوشته هیتلر است در بسیاری از کشورها دنیا به عنوان یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌ها محسوب می‌شود. همین که چطور یک کتاب غیرحرفه‌ای توانست نقشی چنین عظیم در بزرگ کردن هیتلر داشته باشد، پرسشی است که می‌توان صدها صفحه در پاسخ آن نوشت. آلبرت کوشارکه، در کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر، با ارائه تحلیلی از کتاب نبرد من، بر نقش کتاب به‌سان ابزار ترویج ایدئولوژی قدرت‌های دیکتاتوری تأکید کند. او توضیح می‌دهد که چگونه اوضاع اجتماعی زمینه را برای ظهور پدیده‌هایی مثل هیتلر فراهم می‌کند. همچنین بعد از تحلیل کتاب، نتیجه‌گیری می‌کند که جوامع امروزی از حوادث گذشته عبرت نمی‌گیرند و ناسیونالیسمی که به شکل‌گیری جریان هیتلری منجر شده بود، نزدیک است که دوباره سر برآورد.

کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر به مطالعات سیاسی و جامعه‌شناسی علاقه‌مند هستید، کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر را از دست ندهید.

بخشی از کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر

سال‌هاست که دیگر کسی منکر این حقیقت نیست که اوضاع اجتماعی صرفاً در بازنمودهای فرهنگی‌شان «منعکس» نمی‌شوند. یکی از دلایل مهمش این است که مصادیق نمادپردازی‌های فرهنگی به کنش‌هایی شکل می‌دهند که در حوزه‌های نمادین آن‌ها هستند. این مصادیق برخلاف ابزارهای اندازه‌گیری، به صورت انفعالی تحت تأثیر اوضاع مفروض قرار نمی‌گیرند، بلکه به نسبت‌های مختلفی بر آن اوضاع تأثیراتی دگرگون‌کننده می‌گذارند. به بیانی دیگر، ارتباطی «سرد» و عینی بین واقعیت‌های اجتماعی و بازنمودهای فرهنگی آن‌ها -یعنی بین ابژه و مفهوم- برقرار نیست، بلکه بیشتر رابطه‌ای «داغ» و نسبتی دُوری میان آن‌ها برقرار است. حتی اگر با استانداردهای متعارف منطقی بسنجیم، می‌بینیم که این وضع حاکی از نوعی رابطهٔ سیال است که دائم تغییر می‌کند. به همین منوال، می‌توانیم از عبارت «گرمای واکنش» استفاده کنیم که از نظر معناشناختی به انرژی‌های اجتماعی مصرف‌شده در این رابطه وابسته است. بر روی طیف میزان صرف احساسات عاطفی که از علاقه تا نفرت کشیده شده است، سطح انرژی در وضعیت‌های مؤثر گوناگونی قرار می‌گیرد.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۱)

hossein

۱۴۰۰/۱۰/۱۴

عجب مجموعه ای بود این تاملات نابهنگام ، هیچ امتظار همچین کتاب هایی نداشتم . ممنون از نشر اسم و مترجم ها و طاقچه . در مورد این کتاب هم بگم که فوق العاده بود، اولش چندان جالب شروع نشد ولی

- بیشتر

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۲۰)

تأسیس هر کشور از منطقِ منحصربه‌فردی پیروی می‌کند؛ زیرا همان‌طور که اولریش بیلفلد می‌گوید، برای ایجاد چنین اتحادی ابتدا باید «ملزومات سیاسی» اش را فراهم کرد: یعنی «مردم واقعی و ملموس».

hossein

احساس نشاطی که نبرد من به خوانندگان ساکت و آرام‌تر می‌دهد ناشی از این نیست که آن‌ها از میان دیدگاه‌های متعدد و متضاد توانسته‌اند به مدد این کتاب، به یکی از آن‌ها متقاعد شوند؛ در عوض، این احساس نشاط ناشی از آن است که کتاب هیتلر آن‌ها را مطلقا از ورود به هر گفتگویی بازداشته است. بنابراین اصلا اهمیتی ندارد که آیا شخص قلباً چیزهایی را که هیتلر در یاوه‌سرایی‌هایش می‌گوید، باور می‌کند یا نه. حتی ممکن است فرد خط مشی نژادپرستانه و شبه‌علمی هیتلر را به تمسخر بگیرد، دست جلوی دهانش بگذارد و به سبک سخن گفتن مصنوعی‌اش بخندد، کما اینکه برخی از نخبگان نازی چنین می‌کردند. با همهٔ این‌ها چنین افرادی هنوز این تمایل واکنشی را دارند که اگر شخص ثالثی دربارهٔ هیتلر اظهار نظر توهین‌آمیزی کرد، به‌شدت او را محکوم کنند. از دل نبرد من فضای تهدیدآمیزی برمی‌آید که به طرف‌داران اجازه می‌دهد در واکنش به مخالفت‌ها بتوانند با لحنی که سادیسم از آن می‌بارد، بگویند «منتظر باش که به حسابت برسیم». چنین قدرتی که می‌تواند این نوع تعلق خاطر گروهی را تقویت کند، در سطح دیگری غیر از اطاعت ایدئولوژیکی به معنای خاصش عمل می‌کند.

hossein

«هیتلر به اضافهٔ قدرت مخوف است؛ اما هیتلر منهای قدرت کمدی است.»

hossein

تنش‌های اجتماعی‌ای که به تحولات ریشه‌ای منجر می‌شوند، خودشان برآمده از شبکهٔ بسیار پیچیده‌ای از عوامل مختلف هستند: شبکه‌ای که مردمِ درگیر در این تنش‌ها تنها می‌توانند بخشی از آن را درک کنند.

☆Nostalgia☆

طبق گفتهٔ مایکل مان «چرا عوام طغیان نمی‌کنند؟» زیرا آن‌ها فاقد تشکیلات جمعی هستند و کسانی که بر سر قدرت‌اند، کنترل امکانات لازم برای کنش پایدار را در دست دارند. با وجود این، برتری روان‌شناسی اجتماعی قدیمی این بود که به قدرت ایده‌ها توجه داشت. برای به دست آوردن قدرت و حفظ آن، کنترل خطوط جابه‌جایی و ایستگاه‌های ارتباطی کافی نیست؛ هرچند که ممکن است این کارها شرط لازم باشند. علاوه بر اینکه باید تکنولوژی داشته باشید و فوت‌وفن را بشناسید، کنترل کانال‌های ارتباطی در بلندمدت نیازمند یک ابزار اندیشه‌ای و نظری است؛ یعنی یک ایدئولوژی یا به بیان دقیق‌تر ملغمه‌ای از ایدئولوژم‌های کم‌وبیش منسجم که ادعاهای هژمونیک فرد را به شکل گسترده‌ای منتقل کند.

☆Nostalgia☆

قشر مرفه پاریس جای زیادی برای مردان جوان جاه‌طلب و حریص نداشت؛ شاید چون همان‌گونه که جامعه‌شناسان ادعا می‌کنند، گروه‌هایی که جایگاه و منزلتی برای خود دست‌وپا کرده‌اند، به نوعی انحصارطلبی تمایل دارند؛ شاید به این دلیل که فرانسه نیز گرفتار دردی مشترک با کشورهای درحال‌توسعه بود: یعنی جمعیتی مازاد از نویسندگان و حقوق‌دانان بیش‌ازحد تحصیل‌کرده و نیمه‌بیکار. این‌ها افرادی با ذهن‌های پریشان -مانند ژان پل مارا (و بسیاری دیگر)- بودند که جزوه‌های نیش‌وکنایه‌دار می‌نوشتند و با این کار به نحوی تب روشن‌فکری را برای انقلاب فرانسه داغ می‌کردند. آن‌ها که بین بدبینی قشر محروم و خشم موعظه‌گر، بین نومیدی و خودبزرگ‌بینی گیر کرده بودند، اصول آزادی‌خواهی و مساوات‌طلبی نسل ژان ژاک روسو را از آنِ خود کردند، با این تفاوت که برخلاف نسل قدیمی‌تر دورهٔ روشنگری از مقرری پایدار دولتی بی‌بهره بودند.

☆Nostalgia☆

شب‌ها چندرغازی از راه هرزه‌نگاری به دست می‌آوردند اما روزها نفرتشان را با عباراتی حتی رکیک‌تر در نوشته‌های خود ابراز می‌کردند. دارنتون می‌نویسد: «از چنین تنفر غریزی‌ای بود که انقلاب بزرگ ژاکوبن‌ها ندای حقیقی خود را پیدا کرد، نه از انتزاعات پیراستهٔ نخبگان فرهنگی خشنود.»

☆Nostalgia☆

اگر بتوان این یافته‌ها را تعمیم داد و بر شخصیت‌شناسی فرد جرقه‌زن (که بالاتر از آن سخن گفتیم) جاری کرد، می‌توان گفت که تحولات اجتماعی رادیکال به طور غیرمستقیم فقط به دست کسانی آغاز می‌شوند که ارائه‌دهندهٔ چشم‌اندازهای اجتماعی جدید هستند و دارای جایگاه دانشگاهی یا منصب و مقام ممتازند. اما نقش کلیدی [گسترش این تحولات] به یک گروه پریکاریات روشن‌فکر واگذار می‌شود. گروه مزبور این ایده‌ها و چشم‌اندازها را اخذ می‌کند و ابتدا از طریق کانال‌های خرده‌فرهنگی به اشاعهٔ آن‌ها می‌پردازد و در آنجا، به سبب فشاری که از بابت تنگ‌دستی متحمل شده است، آن ایده‌ها را افراطی و رادیکال می‌کند.

☆Nostalgia☆

نظام‌های توتالیتر از کتاب برای ساده‌سازی ایده‌ها و حرف‌هایشان استفاده می‌کردند. به‌این‌ترتیب می‌توان کتاب را محور نمادین نظام‌های توتالیتر دانست. در همهٔ موارد بالا، کتاب هستهٔ مقدس پروپاگاندای حکومتی است که رسانه‌های مدرن دیگر مثل رادیو و فیلم و تلویزیون در کنار آن به کار گرفته می‌شوند. این نوع کتاب‌ها که بین مقامات حزبی و حتی کل جمعیت توزیع می‌شوند، شأن و مقام قانون اساسی را دارند. به‌هرحال چنین کتابی اتوریته‌ای پیدا می‌کند که در نمایش‌های عمومی رژیم و شبکه‌های قدرت آن از احترام ویژه‌ای برخوردار می‌شود. ایدهٔ اصلی پشت این کتاب‌ها آن است که بنیان مستحکمی برای یک ساختار سیاسی ایجاد کنیم، ساختاری که به دلیل پدید آمدن از میان آشوب جنگ و انقلاب، از لحاظ مشروعیت و ثبات بسیار متزلزل است. بنابراین وضعیتی که چنین کتابی برای پاسخ به آن طراحی شده، تا حد زیادی آستانه‌ای است.

☆Nostalgia☆

جذبهٔ اصلی اثر هیتلر چه بود که چنین آثار ویرانگری را در پی داشت؟ مخاطب اصلی کتاب کیست و چرا؟ روی‌هم‌رفته بحث و تبادل نظرهای مربوط به این کتاب معمولا یا دیدگاه‌های ارائه‌شده در آن را می‌پذیرند یا رد می‌کنند. خوانندگان یا سبک بسیار منحصربه‌فرد هیتلر را تحسین می‌کنند یا او را به سبب گرفتن ژست نویسندهٔ بزرگ و سرهم‌بندی آماتوری فانتزی‌های نامنسجم و نفرت‌آلود سرزنش می‌کنند. برای پی بردن به عمق روان‌شناختی موضوع، باید به سراغ تحلیل متن و سیگنال‌ها و ایماواشاره‌های متساطع از آن رفت.

☆Nostalgia☆

ادبیات علیه استبداد

پیتر فین

سِرتامس مور؛ مرد تمامی روزگاران

سِرسیدنی لی

سقوط ۱۱۷۷؛ روایتی تازه درباره‌ی همانندی تمدن ما و تمدن‌های ۳ هزار سال پیش

اریک اج. کلاین

درسگفتارهایی درباره‌ فلسفه تاریخ

میخائیل پاپوف

آیا قرن بیست‌ویکم به چین تعلق دارد؟

نیل فرگوسن

تاریخ فکری لیبرالیسم