دانلود رایگان کتاب در روزگار آلودگی پائولو جوردانو ترجمه محیا بیات
تصویر جلد کتاب در روزگار آلودگی

کتاب در روزگار آلودگی

ویراستار:امیلی امرایی
انتشارات:نشر برج
امتیاز:
۳.۷از ۷۷ رأیخواندن نظرات

معرفی کتاب در روزگار آلودگی

کتاب در روزگار آلودگی نوشته پائولو جوردانو است که با ترجمه محیا بیات منتشر شده است. این کتاب یادداشت‌های رمان‌نویسی است که در قرنطینه به ویروس، ریاضی جامعه و اخلاق می‌اندیشد.

درباره کتاب در روزگار آلودگی

امروزه که ویروس کویید ۱۹ تمام دنیا را فراگرفته است جوردانو ادیب و فیزیکدان ایتالیایی در دوران قرنطینه شروع به نوشتن کرده است. رشد این ویروس سریع است و روز به روز آدم‌های بیشتری را می‌کشد و در این زمان نویسنده سعی می‌کند از جایی دورتر از ماجرا به اتفاقات نگاه کند. او اعتقاد دارد اپیدمی‌ها بیش از اینکه فوریت پزشکی باشند ریاضیات هستند زیرا رشد آن‌ها براساس اصول ریاضیات است. زمانی که چین درگیر شد همه فکر کردیم چین دور است و این اتفاق برای ما نمی‌افتد اما حقیقت این است از ریاضیات غافل شدیم و ناگهان به سراغ ما هم آمد. این کتاب در آرامش تعاریف مختلفی از بیماری در اختیار ما قرار می‌دهد.

خواندن کتاب در روزگار آلودگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام کسانی که این‌روزها در قرنطینه هستند و نمی‌دانند چه اتفاقی می‌افتد پیشنهاد می‌کنیم


صبا بانو:)
۱۳۹۹/۰۱/۱۲

این کتاب رو یه نویسنده ایتالیایی نوشته که از قضا با ریاضیات هم سر و کار داره. زمانی که این کتاب رو نوشته، هنوز ویروس تا این حد رواج پیدا نکرده بوده. تقریبا همون روزهای اول اپیدمی در ایتالیا. چندتا

- بیشتر
Husayn Parvarde
۱۳۹۹/۰۱/۱۶

روز نوشت هایی مختصر و کوتاه از نویسنده و ریاضیدان ایتالیایی، پائولو جوردانو. شبیه به نوشته های توییتری و تلگرامی و اینستاگرامی، البته با زبانی علمی تر و آماری تر.ساده و روان و عامیانه. مطالب مهمی رو گوشزد می‌کنه و مسائلی رو

- بیشتر
Omid Ghanbari
۱۳۹۹/۰۷/۲۳

ترجمه بسیار عالی و روان

k.t
۱۳۹۹/۰۳/۲۴

ایده خوبی بود، مگر غیر اینه که نویسنده ابزاری جز قلمش نداره و این نویسنده هم به شدت خوب و به جا ازش استفاده کرده بود. فقط ترجمه واقعا میتونست بهتر باشه اما خب من خیلی ریاضی دوست دارم و به

- بیشتر
Amin D
۱۳۹۹/۰۷/۲۰

برای کسی که آشنایی اولیه با مدلسازی دینامیک یا مدلهای اپیدمی داشته باشد، کتاب حرف خاصی ندارد و ملغمه‌ای از تلاش برای مهم دانستن ریاضیات و دستورالعمل‌های خیرخواهانه است. یعنی درواقع مدل هایی که از آنها حرف می‌زند چندان ریاضیات

- بیشتر
سعیدا
۱۳۹۹/۰۱/۲۱

چقدر کوتاه و خوب بود جستارهاش درباره‌ی این وضعیت؛ در واقع به بهانه‌ی این وضعیت نوشته. کمکی که این کتاب بهم کرد این بود که الان فکر می‌کنم وضعیت «معلوم‌تر» شده؛ دیدگاه منطقی‌تری راجع به «وضعیت خودم و محیط» دارم.

- بیشتر
ragiking
۱۳۹۹/۰۱/۱۴

اگر به دنبال به دست آوردن اطلاعات به درد بخور، قابل فهم و به دور از شایعات و اخبار هستید، کمی وقت بگذارید و این کتاب کوتاه را بخوانید.

Moti
۱۴۰۰/۱۲/۲۲

این کتاب به نظرم همون موقعی که منتشر شده بود ارزش خوندن داشت، نه الان. اکثر حرف‌های نویسنده الان به راحتی نقض میشه.

yazdaan
۱۳۹۹/۰۷/۲۶

متن کتاب خیلی کمه,میتونست بیشتر باشه و موضوعات بیشتری رو در بر بگیره,مثلا تجزیه تحلیل اوضاع فعلی,آمار افسرده ها,وسایر مسائل مربوط به کرونا,اما خب میشه گفت قابل قبوله چون این کتاب در اوایل شیوع ویروس نوشته شده و آن موقع

- بیشتر
آقارحمت
۱۳۹۹/۰۶/۰۹

درروزگارآلودگی، یک ناظر معمولی، اپیدمی جهانی کوید19 را از منظرخودش بررسی میکند ودر آخر نتیجه میگیرد ازشرایط قرنطینه این دوران استفاده کنیم وبردانش ومهارت های خود بیافزاییم

سرگردانی هفت میلیارد و پانصد میلیون آدم: این است شبکهٔ حمل‌ونقل ویروس کرونا.
yazdaan
ما همیشه می‌خواهیم تاریخ آغاز و پایان اتفاقات را بدانیم تا با دقت زیاد برای زندگی‌مان برنامه بریزیم. عادت کرده‌ایم که زمان‌بندی‌مان را به طبیعت تحمیل کنیم. این است که نیاز داریم بیماری تا یک هفتهٔ دیگر تمام شود، که به وضعیت عادی برگردیم. نیاز توأم با امیدواری؛ اما در شرایط آلودگی باید بدانیم چه قسم امیدواری مجاز است. در انتظارِ غیرممکن‌ها و نامحتمل‌ها بودن، منجر به ناامیدی‌های مکرر می‌شود.
علیرضا یونسی
اما همچنان عدهٔ بسیاری داستان کوو-۲ را در چند کلمه خلاصه می‌کنند: چینی‌ها حیوانات مشمئزکننده‌ای می‌خورند. آن‌هم زنده‌زنده.
yazdaan
آلودگی دعوتی است به فکرکردن. قرنطینه فرصتی است برای این کار. فکرکردن به چه؟ به اینکه ما تنها عضوی از اجتماع بشریت نیستیم. ما گونهٔ تهاجمی‌ترِ این اکوسیستم متعالی و شکننده‌ایم.
Mitra
در روزگار آلودگی کاری که می‌کنیم یا نمی‌کنیم دیگر منحصراً به خودمان مربوط نیست. حتی پس از پایان این اپیدمی هم نمی‌خواهم این را فراموش کنم.
شهلا
ریاضی به عادت همیشه‌اش که مو را از ماست می‌کشد، به انتخاب هر مهمان مقداری عددی نسبت می‌دهد، آن‌ها را به ترتیب روی تخته‌ای می‌نویسد و نگاه می‌کند تا ببیند با هر تغییر چه اتفاقی می‌افتد. چه کسی می‌بازد و چه کسی می‌برد. سپس با نتیجه‌ای که دیگر شهودی نیست، دست‌به‌سینه رو به ما می‌کند: تصمیم درست، آن تصمیمی نیست که تنها بر مبنای منفعت شخصی من گرفته شود. تصمیم درست تصمیمی است که منافع شخصی من و دیگران را هم‌زمان در نظر بگیرد.
erfan erfan
هیچ‌کس خوش ندارد کنار گذاشته شود. حتی اگر بدانیم انفصالمان از دنیا موقتی است، بازهم رنجمان تسکین نمی‌یابد.
erfan erfan
در مزامیر توسلی است که این روزها گهگاه یادش می‌افتم: به ما بیاموز که ایام را بشماریم باشد که دلی فرزانه به دست آوریم شاید به این خاطر است که در روزگار اپیدمی کاری نمی‌کنیم جز شمردن. مبتلایان را می‌شماریم، بهبودیافتگان را می‌شماریم، مردگان را می‌شماریم، تخت‌های بیمارستان را می‌شماریم، روزهای رفته از مدرسه را می‌شماریم، میلیاردها سهام سوخته را می‌شماریم، ماسک‌های فروخته‌شده،
پوپک
- پس چطور بیماری واقعاً تمام می‌شود؟ - با واکسن. - و اگر واکسنی وجود نداشته باشد؟ - با صبر بیشتر.
Variable
- پس چطور بیماری واقعاً تمام می‌شود؟ - با واکسن. - و اگر واکسنی وجود نداشته باشد؟ - با صبر بیشتر.
آناهیتا
در روزگار آلودگی ما یک پیکر واحدیم. در روزگار آلودگی دوباره یک جامعه می‌شویم.
شهلا
می‌توانیم کووید-۱۹ را اتفاقی مجرد، بداقبالی یا مصیبت تعریف کنیم، می‌توانیم فریاد بزنیم که تقصیر آن‌هاست. مختاریم. یا می‌توانیم به آلودگی معنا بدهیم. از این زمان استفادهٔ بهتری ببریم، آن را به کارِ اندیشیدن به چیزی ببندیم که وضعیت عادی ما را از فکرکردن به آن بازمی‌دارد: چطور شد که به اینجا رسیدیم، چطور می‌خواهیم از نو شروع کنیم؟ شمارش ایام. تصاحب دلی فرزانه. نگذاریم که این روزها بیهوده بگذرند.
پوپک
وقتی روزنامه‌های محلی ایتالیا تصمیم گرفتند دیگر تعداد مبتلایان را منتشر نکنند، ناراحت شدم. حس می‌کردم به من خیانت شده است. شروع کردم به مراجعه به منابع دیگر. در روزگار آلودگی، اطلاعات شفاف تنها یک حق نیست: اقدامی جدی است برای پیشگیری.
صبا بانو:)
تصمیم درست، آن تصمیمی نیست که تنها بر مبنای منفعت شخصی من گرفته شود. تصمیم درست تصمیمی است که منافع شخصی من و دیگران را هم‌زمان در نظر بگیرد.
شهلا
است. به‌طرز جنون‌آمیزی محتاط شده‌ام، عصرها مکرر از همسرم می‌خواهم که روی پیشانی‌ام دست بگذارد و تبم را بسنجد. اما به این خاطر نیست. از بیماری نمی‌ترسم. پس از چه می‌ترسم؟ از همهٔ چیزهایی که آلودگی تغییرشان می‌دهد. از اینکه بفهمم این داربستِ تمدن که می‌شناسم کاخی کاغذی باشد. از فنا می‌ترسم اما از خلافش هم بیم دارم: از اینکه ترس بگذرد، بی‌آنکه تغییری برجا بگذارد.
delilah
هر چه بیشتر متفاوت‌تر (More Is Different). فیلیپ وارن آندرسون هنگام نوشتن این عبارت به الکترون‌ها و مولکول‌ها اشاره داشت، اما با ما هم سخن می‌گفت: اثر تجمعی هر عمل ما بر گروه، با مجموع هر اثر متفاوت است. در مقیاس بالا، هر رفتار ما چنان پیامد فراگیری خواهد داشت که گاهی انتزاعی و از درک خارج است.
Ozra
کوو-۲ بدوی‌ترین شکل حیات است که می‌شناسیم. برای فهمیدن عملکردش، باید به هوش احمقانه‌اش وارد شویم و خودمان را از منظر او ببینیم و یادمان باشد که کوو-۲ به هیچ‌وجهی به ما توجه ندارد، نه به سنمان، نه جنسیتمان، نه ملیتمان و نه به ترجیحاتمان. جمیع انسان‌ها برای ویروس به سه دسته تقسیم می‌شوند: افراد در معرض، یعنی آن‌هایی که هنوز ممکن است آلوده شوند؛ مبتلایان، کسانی که پیش‌ازاین آلوده شده‌اند؛ و محذوفان، کسانی که دیگر مبتلا نمی‌شوند.
delilah
اپیدمی‌ها، پیش از آنکه فوریت پزشکی باشند، فوریت ریاضیات‌اند. چراکه حقیقتاً ریاضیات علم اعداد نیست، علم روابط است: ریاضی پیوندها و تبادلاتِ مجموعه‌های متفاوت را وصف می‌کند و فارغ از اینکه مجموعه‌ها از چه ساخته شده‌اند آن‌ها را به حروف و توابع و بردارها و نقاط و سطوح خلاصه می‌کند. آلودگی، عفونتی است در روابط ما.
delilah
افتاده‌ام درون فضایی خالی و نامنتظره. مخمصه‌ای که همه در آن گیر افتاده‌ایم: آنچه از سر می‌گذرانیم تعلیقی است در روزمرگی، وقفه‌ای در آهنگ زندگی، مثل وقتی‌که هنگام اجرای ترانه‌ای، صدای طبل قطع می‌شود و به‌نظر می‌رسد که موسیقی در سکوت متعاقبش کش می‌آید. مدرسه‌ها تعطیل‌اند، تعداد کمی هواپیما در آسمان است، در راهروی موزه‌ها صدای قدم‌ها می‌پیچد، همه‌جا بیش از معمول ساکت است. تصمیم دارم از این تهی برا
Ozra
می‌توانیم کووید-۱۹ را اتفاقی مجرد، بداقبالی یا مصیبت تعریف کنیم، می‌توانیم فریاد بزنیم که تقصیر آن‌هاست. مختاریم. یا می‌توانیم به آلودگی معنا بدهیم. از این زمان استفادهٔ بهتری ببریم، آن را به کارِ اندیشیدن به چیزی ببندیم که وضعیت عادی ما را از فکرکردن به آن بازمی‌دارد: چطور شد که به اینجا رسیدیم، چطور می‌خواهیم از نو شروع کنیم؟ شمارش ایام. تصاحب دلی فرزانه. نگذاریم که این روزها بیهوده بگذرند.
صبا بانو:)

حجم

۱۹۴٫۵ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۹

تعداد صفحه‌ها

۵۴ صفحه

حجم

۱۹۴٫۵ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۹

تعداد صفحه‌ها

۵۴ صفحه

قیمت:
رایگان