کتاب چیدن باد

«چیدن باد» نام رمانی تاریخی از محمد قاسم‌زاده است. محمد قاسم‌زاده متولد ۱۳۳۴ ایران، رمان‌نویس و پژوهشگر معاصر ایرانی است که تاکنون آثار زیادی همچون پرندگان بی‌فصل، شهسوار بر باره باد، رقص مرغ سقا، بانوی بیهنگام، خاطرات محرمانه خانوادگی، توراکینا، شهر هشتم، رویای ناممکن لی‌جون، رقص در تاریکی، سیاوش، روی جاده نمناک، نوسترآداموس به روایت کلثوم ننه و... از او منتشر شده است. «چیدن باد» روایت واپسین‌روزهای زندگی چهار پادشاه ایرانی است که هر چهارتن در غربت و تبعید مردند. محمدعلی‌شاه قاجار و محمدرضا پهلوی در پی انقلاب مردمی از کشور اخراج شدند یا فرار کردند، احمدشاه قاجار و رضاخان هم که به نوعی دست‌نشانده بودند، با اعمال زور قدرت‌های اربابانشان از کشور اخراج شدند. قاسم‌زاده در این اثر روایت داستانی و تاریخی را درهم آمیخته و آن را از زبان ۳۶ تن بازگو کرده است، از محمدعلی‌شاه گرفته تا مبارزان و لات‌های جو ساز چاله‌میدان در دوران مشروطه و... این داستان درواقع چهارکتاب در یک کتاب است. کتاب اول را محمدعلی‌شاه از لحظه مرگ مظفرالدین‌شاه اغاز می‌کند. کتاب دوم از زبان احمدشاه کودک در آغاز سلطنتش شروع می‌شود اما مبدأ گذاری‌ها در جلد سوم و چهارم بهم می‌ریزد. قاسم‌زاده در این اثر کلیدی‌ترین وقایع تاریخ معاصر ایران را با روایتی‌ داستان‌گونه و از بان اقشار مختلف جامعه شرح می‌دهد و سیمایی از زندگی سیاسی و اجتماعی مردم ایران در دوره‌های یاد شده را می‌نمایاند. «اینجا تهران است، شهری که از آن بیزارم. در این شهر چیزی نمی‌بینم که به آن دل خوش کنم. تبریز  را دوست دارم. اما اینجا شهری است که کارم در آن پیش می‌رود. در تبریز ولیعهد بودم. به تهران آمدم و شاه شدم. تلگراف زدند که تبریز را رها کنم و بیایم. کامران‌میرزا امانم را بریده‌بود. روزی چند تلگراف می‌فرستاد. ظاهراً دستپاچه شده‌بود و می‌ترسید سرم بی‌کلاه بماند. شاه‌بابا مریض بود. تلگراف‌ها که رسید، فهمیدم حالش خراب است. بی‌درنگ حرکت کردم و پیش از آنکه انتظار داشتند، رسیدم به تهران. پنهانی خیلی چیزها را گفته‌بودند. یا زود حرکت کن یا از همه‌چیز چشم‌ بپوش. من هم مردی نیستم که از چیزی صرف‌نظر کنم. آمدم تهران تا صاحب همه‌چیز بشوم.»