کتاب نئو گلستان

دلایل این که گلستان سعدی از دیرباز الهام‌دهنده به اهل ذوق بوده است و برخی از آنان مستقیم یا غیرمستقیم آن را سرمشق نوشته‌های خود قرار داده‌اند؛ یکی به دلیل سجع روان نثر آن است، دیگری به خاطر این‌که حکمت را با طنز ظریفی آمیخته چنان‌چه یکی از دیگری را نمی‌توان جدا کرد و سوم سادگی بیان، چنان‌چه ــ به رغم نثر فنی‌اش ــ آسان خوانده می‌شود. و به همین دلایل نیز دست کم تا صد سال پیش کتاب درسی مکتب‌ها و مدارس ابتدایی بود. گذشته از این موارد رسمی، گلستان الگوی سیاه‌مشق‌های خیلی از نوجوانان و جوانان طنزنویس بوده است. «نئو گلستان» پدرام ابراهیمی نیز یکی از همین کتاب‌ها است که با الهام از گلستان سعدی نوشته شده و تسلط کامل او به این اثر را نشان می‌دهد. ابراهیمی در این کتاب، نوعی برخود طنز با اثر سعدی داشته است. زبان این اثر نزدیک به زبان سعدی اما مضامینش بر خلاف مضامین گلستان است. مثلا در حکایت اول گلستان، پادشاهی دستور به کشتن اسیری می‌دهد. آن اسیر که از جان خود ناامید شده به سلطان ناسزا می‌گوید. وقتی شاه می‌پرسد که او چه گفت وزیر خوش‌نیّت او چیزی می‌گوید که اسیر از مرگ رهایی یابد. اما وزیر بدنیّت حقیقت را به شاه می‌گوید. شاه می‌گوید که دروغ آن وزیر بر راست این یکی او را بیشتر خوش آمده از آن‌که گفته‌اند دروغی مصلحت‌آمیز به از راستی فتنه‌انگیز. اما در نئوگلستان داستان وارونه می‌شود. شاه دستور می‌دهد که محکوم را به‌زاری بکشند و چیزی نمانده است که وزیر با حسن‌نیّت را هم به آن سرنوشت دچار کنند. نئوگلستان کتابی جذاب و سرگرم‌کننده است و دوست‌داران سعدی و گلستان و طنز به زبان قدیم از آن لذت خواهند برد.