تا ۷۰٪ تخفیف رؤیایی در کمپین تابستانی طاقچه! 🧙🏼🌌

کتاب سورن کیرکگور: پاره‌های فلسفی

نویسنده:سی. استیون اونز اِونز

مترجم:محمدهادی حاجی‌بیگلو

انتشارات:انتشارات زندگی روزانه

دسته‌بندی:

امتیاز:

۳.۱از ۹ رأیخواندن نظرات

۳٫۱

(۹)

خواندن نظرات

معرفی کتاب سورن کیرکگور: پاره‌های فلسفی

«سورن کیرکگور» پدر اگزیستانسیالیسم است که در قرن ۱۹ فرانسه زندگی‌ می‌کرد. او بر الاهیات جدید و اگزیستانسیالیسم تاثیر بسیاری گذاشت. با توجه به دیدگاه مسیحی، الهی و فلسفی که سورن کیرکگور داشت، در پایان عمر پافشاری و تاکید بسیاری بر رنج به عنوان ماهیت ایمان راستین داشت.

«سی. استیفن اونز» نویسنده کتاب «سورن کیرکگور؛ پاره‌های فلسفی» به چگونگی آموختن حقیقت از نظر سورن کیرکگور، می‌پردازد و با توضیحاتی کوتاه و روشن، اما عمیق، نگرش فلسفی «سورن کیرکگور» را بیان می‌کند و خواننده را برای مطالعه کامل‌تر فلسفه اگزیستانسیالیسم آماده می‌کند.

دو نگرش بنیادین برای رسیدن به پاسخ سوال «چگونه آموختن حقیقت؟» وجود دارد، که در تقابل با یکدیگرند. یکی «نگرش سقراطی» که به نگاه افلاطونی سقراط، ما حقیقت را به شکلی کامل در باغ عدن دیده‌ایم و تنها باید آن را به یاد بیاوریم. دیگری نگرش مسیحی است که طبق آن ما در وضعیت بنیادینِ خطا هستیم و امکان یادآوری حقیقت برای ما وجود ندارد.

با خواندن این کتاب، از طریق تحلیل چگونگیِ آموختنِ حقیقت به پرسشِ چیستیِ حقیقت نزدیک می‌شویم.

نظرات کاربران

مسیح

۱۳۹۹/۰۳/۲۶

لذت همراه شدن با کی یرکگور در نگاهی که از پنجره فسلفه به سرزمین دین می اندازد

کاربر 2910366

۱۴۰۱/۰۷/۲۶

کیرکگور دانمارکی است نه فرانسه لطفا در معرفی اصلاح شود🙏

کاربر ۵۶۵۰۹۹۶

۱۴۰۱/۱۰/۰۶

این کتاب اصلا به نویسندگی خود سورن کیرکگور نیست. نویسنده دیگری مشخصات کلی از سورن رو بیان کرده که کاملا هم درست نیست و احتمالا به خاطر مجوز چاپ مجبور به یه سری تحریف هایی شدند.چیز خاصی تو کتاب نداره

- بیشتر

بریده‌هایی از کتاب

به نظر می‌رسد حقیقت را نمی‌توان آموخت، زیرا باید نسبت به حقیقت جاهل باشیم تا سپس آن را بیاموزیم. اما کسی که نسبت به حقیقت جاهل است، حتی اگر حقیقت را بیابد، نخواهد توانست آن را تشخیص دهد. کلیماکوس می‌گوید راه‌حل سقراطی برای این معضل آموزهٔ یادآوری است؛ بر اساس این آموزه هیچ‌کس حقیقتاً نسبت به حقیقت جاهل نیست و معلوم می‌شود که «آموختن» همان به یاد آوردن است

rain_88

ارادهٔ انسان نقش مهمی در ایمان یا اعتقاد بازی می‌کند، نه به این معنا که بتوانیم هر باوری را که دلمان بخواهد سر هم کنیم، بلکه بدین معنا که هر آنچه بدان باور حاصل می‌کنیم اساساً از ژرف‌ترین امیال ما متأثر است

Fatima Golzar

«متن کیرکگور خود را طوری عرضه نمی‌کند که در موردش بپرسیم “معنایش چیست؟”، بلکه خود را در مقام طراح این پرسش عرضه می‌کند که “نظر تو چیست؟”»

rain_88

کسی که نسبت به حقیقت جاهل است، حتی اگر حقیقت را بیابد، نخواهد توانست آن را تشخیص ده

reza

بنیاد اصلیِ عشق رمانتیک به دیگری خودپرستی است. وقتی کسی عاشق می‌شود در وهلهٔ نخست در پی خوشبختیِ خودش است؛ وقتی عشق در من جان می‌گیرد از دیدار آن شخص دلربا به شعف و لذت می‌رسم. اما اگر عشق کسی به دیگری ژرف گردد، نوعی دگرگونی رخ می‌دهد. این‌بار وقتی دچار دغدغهٔ معشوق می‌گردم، به خوشبختیِ وی بسیار بیش از خوشبختی خودم اهمیت می‌دهم. یا به بیانی پارادوکسیکال به جایی می‌رسم که برای اینکه خوشبخت باشم حاضرم خوشبختیِ خود را ایثار کنم، زیرا این لازمهٔ عشق است.

سجاد احمدی

داشتنِ حقیقت هم‌ارز مفهومِ دینیِ رستگاری است. شخصی که دارندهٔ حقیقت است شخصی است به‌تمامی انسان، همو که تماماً همان است که انسان باید باشد، همو که می‌داند حیات انسان اساساً ناظر به چیست.

reza

خود کیرکگور در رسالهٔ دکتری‌اش با عنوان مفهوم آیرونی دو شکل متفاوتِ آیرونی را از هم تمیز می‌دهد: «مرسوم‌ترین شکل آیرونی آن است که چیزی را با جدیت بگوییم، اما منظورمان جدی نباشد. شکل دوم آیرونی که نادرتر است آن است که منظوری جدی را در یک شوخی یا با لحنی شوخ‌طبعانه بگوییم».

سجاد احمدی

«بنیاد عشق خودپرستی است، اما هنگامی که خودپرستی در اوج است شور پارادوکسیکالش خواهانِ سقوط خویش است. عشق اروتیک نیز خواهان همین است و بدین ترتیب این دو نیرو در لحظهٔ شور به فهم متقابل می‌رسند و این شور دقیقاً همان عشق اروتیک است»

پویا پانا

به نظر می‌رسد حقیقت را نمی‌توان آموخت، زیرا باید نسبت به حقیقت جاهل باشیم تا سپس آن را بیاموزیم. اما کسی که نسبت به حقیقت جاهل است، حتی اگر حقیقت را بیابد، نخواهد توانست آن را تشخیص دهد.

پویا پانا

عشق حقیقی را نمی‌توان اجبار کرد.

پویا پانا

گئورگ ویلهلم فردریش هگل؛ پدیدارشناسی روح

اسپینوزا : رساله سیاسی