کتاب بوی‌خوش عشق

رمانی از نویسنده ترک «نیازی کلوش» که بیشتر در فضا و حال و هوای ایران و ادبیات غنی آن می‌گذرد. داستان برگرفته از زندگی شخصی نویسنده است که با زبانی لطیف و زنانه روایت می‌شود. نیازی کلوش در مقدمه کتاب می گوید: «کسی هستم که زندگی را دوست دارم، حس خوشبختی را در درون خودم پیدا می‌کنم؛ کاری با دیگران ندارم، پیوسته در رؤیای خودم گام برمی‌دارم، بس که در رؤیای خودم خوشم، کاری با دنیای بیرون ندارم. چشمان من چشم از آسمان برنمی‌دارد، همیشه کنجکاو آن چیزی هستم که در پشت ابرها و ستاره‌هاست. همیشه چشم به آسمان دوخته‌ام با خودم حرف می‌زنم؛ به‌خاطر این کار مادرم سرزنشم می‌کند. همچنان که به سرزنش‌های مادرم گوش می‌کنم، کتاب می‌خوانم، رؤیا می‌بافم و همچنان چشم به آسمان دارم.» نکته جالب توجه در رابطه با ترجمه این کتاب ارتباط «خدیجه نصیریان» مترجم کتاب با نویسنده در طول تالیف رمان «بوی‌خوش عشق» است که با حفظ فضای ‌ذهنی نویسنده اطلاعاتی راجب ایران و ادبیات ایران را به نویسنده منتقل کرده است.