با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب بخشودن

نویسنده:ایو گارارد ، دیوید مک‌ناتون

مترجم:خشایار دیهیمی

انتشارات:نشر گمان

دسته‌بندی:

امتیاز:

۳.۲از ۱۲ رأیخواندن نظرات

۳٫۲

(۱۲)

خواندن نظرات

معرفی کتاب بخشودن

ایوگارارد و دیوید مک ناتون، پژوهشگر فلسفه‌اند. نویسندگان «بخشودن» سعی دارند در این اثر به دو مسئله محوری پاسخ دهند: نخست، وقتی کسی را که در حق ما جفا کرده یا با ما بد تا کرده است، می‌بخشیم، دقیقا چه می‌کنیم؟ و دوم، بخشودن چه دلایلی دارد و چه دلایلی می‌تواند ما را از بخشودن باز دارد؟ مردم معمولا واژه بخشودن را در موارد و معانی گوناگون و متفاوتی به کار می‌برند. بنابراین می‌توان علاوه بر بخشودن خطاکاران مثلا از بخشودن یا بخشیدن قرض هم سخن گفت، اما توجه نویسندگان کتاب بخشودن معطوف به بخشودن به معنای نخست است و نه در معنای دوم و علتش هم این است که بخشیدن یک قرض صرفا به این معناست که شخص مدیون را از بازپرداخت قرضش معاف کنیم و به هیچ روی این معنا را دربرندارد که کاری خطا از شخص مدیون سر زده است. بخشودن و گذشت در بسیاری از سنت‌های دینی از مضامین مهم است و در مسیحیت جزو مضامین مطلقا محوری است که در کانون این دین جای دارد. در کتاب «بخشودن»، صرفا به درک و برداشت‌های دینی از مفهوم بخشودن پرداخته نمی‌شود و نویسندگان کتاب، یکی از دلایل این مطلب را چنین بیان می‌کنند: در بسیاری از سنت‌های دینی اصلی یکی از مسائل مهم، بخشایش الهی گناهان ماست، اما روشن است که بخشایش الهی نمی‌تواند شباهت تام به بخشودن انسانی داشته باشد و خداوند به دلایلی کاملا متفاوت می‌تواند گناهان را ببخشاید و دلایل ما انسان‌ها برای بخشودن خطاکاران از جنسی دیگر است. کتاب «بخشودن» به استثنای یک فصل آن (که به پژوهش‌های روانشناختی اختصاص دارد) یک کتاب فلسفی است. خیلی‌ها فکر می‌کنند فلسفه باید بنا بر طبیعتش غامض، دشوار و حتی فنی باشد. البته برخی اوقات فلسفه واقعا چنین است، اما همیشه لزوما این چنین نیست. فلاسفه به دنبال دو چیزند که هر شخص فکوری هم قاعدتا به دنبال آنهاست: فهمیدن و توجیه‌کردن.

بنیانی علمی برای جهان عقلانی

نظرات کاربران

مشاهده همه (۸)

نیوشا

۱۳۹۶/۰۹/۱۴

نویسنده در مورد هر موضوع زیادی توضیح داده و این کتاب میتونست خیلی خیلی خلاصه تر نوشته شه.

احسان

۱۳۹۵/۰۸/۱۴

نگارنده سعی کرده در مورد بخشودن به تعریف درستی برسه و از عهده کار هم به نظر براومده. با این حال گاهی به تکرار رسیده و مسائل رو چندبار بازگو میکنه. ولی در مجموع خیلی روون بحث میکنه و بحث

- بیشتر

Sarina

۱۴۰۲/۰۸/۲۵

تکرار تکرار تکرار تکرار. یه موضوع رو میگه هزار بار تکرار می‌کنه. حوصله سر بر. خوندنش سخته، اصلا روون نیست. لعنتی تموم نمیشد. موقع خوندنش داشتم زجر می‌کشیدم. این کتاب تا جایی که بخشودن رو توصیف می‌کنه و از معذور داشتن و نادیده

- بیشتر

florial

۱۴۰۲/۰۵/۳۱

کل کتاب سعی در این داره که بخشیدن رو با راه های مختلف در امور کوچک و متوسط و گاها بزرگ اثبات کنه که واقعا هم منطقی و درست بود و البته از حق کسی که حقش ضایع شده هم

- بیشتر

vafadar

۱۴۰۰/۰۹/۰۸

بدک نبودش ، ولی به نظرم انتقامم مزه ی خودشو داره ، هنوز مجاب نشدم هر کسی هر بلایی و سرم آورد و راحت ببخشم ش ...

Amir G

۱۴۰۳/۰۱/۱۷

کتاب دیدگاه خیلی جالب و جامعی داره. صرفا یک طرفه به «بخشودن» نگاه نکرده، هم انتقاد های وارده به بخشودن رو بررسی کرده و هم در فصل های بعدی برای این انتقاد ها جواب آورده. فصل آخر هم کلا به نتیجه

- بیشتر

فرهنگ

۱۴۰۱/۰۷/۰۸

سلام دوستان ،به نظر من این کتاب رو میشد با حفظ همه نکات ،خلاصه تر نوشت ولی در کل ارزش خوندن داره این نگرش سنتی توی جوامع بشری که بخشودن همیشه قابل ستایش هست رو نقد میکنه و دید فرد رو

- بیشتر

بابک

۱۳۹۹/۰۶/۰۹

به مسائلی درباره بخش اشاره میکنه که قبلا بهش توجه نکرده بودم و به این شکل تصورش نمیکردم،ولی باز کتاب خوبی بود

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۲۳)

آدم‌های ضعيفی که می‌بخشايند درواقع تن به بی‌احترامی و حرمت‌شکنی متجاوزان نسبت به خودشان می‌دهند؛ آنها خودشان در اين بی‌احترامی به خودشان سهيم می‌شوند امّا می‌خواهند با گفتن اينکه نيازها و حقوقشان چندان اهميتی ندارد و آنچه مهم است برقرار کردن روابط حسنه با هر کس ديگری، ازجمله آسيب‌زنندگان به آنهاست، از گزندگی مطلب بکاهند.

niloufar.dh

اگر مرتکبان اعمال خطا در منظر عموم محاکمه و مجازات نشوند، به احتمال زياد نخواهيم توانست از فجايعی مشابه فجايع پيشين يا فجايعی حتی در آينده پيشگيری کنيم. صاحبان اين نظر می‌گويند برای صلح و ثبات اجتماعی، عدالت دست‌کم به همان اندازه بخشودن ضروری و علاج‌کننده است.

imaanbaashtimonfared

آنهايی که طرفدار بخشودن و گذشت هستند غالبا ادعا می‌کنند که ارزش بخشودن و گذشت در اين است که هم فرد بخشاينده و هم فرد بخشوده‌شده را رها و قوی می‌کند: بخشودن و گذشت به ما امکان می‌دهد غل و زنجير گذشته‌ای پُر از خطا را از پايمان برداريم و رو به سوی آينده‌ای کنيم که آکنده از تلخی‌ها و نفرت‌ها نيست. به نظر آنها، بخشودن نوری است که در تاريکی جهان می‌درخشد: بخشودن نه تنها نشانه‌ای از مهربانی، بلکه نشانه سخاوت و بلندنظری هم هست، هديه‌ای رايگان که هم نصيب فرد بخشاينده و هم نصيب خطاکار می‌شود

احسان رضاپور

قربانيانی که آماده‌اند متعرضانی را ببخشايند که اين احترام و حق بنيادين را برای آنان قائل نبوده‌اند، درواقع در خوار شمرده شدن مقام و موقع انسانی‌شان با متعرّضان همدست و همراه می‌شوند.

niloufar.dh

نيچه می‌گويد بيشتر، اين آدم‌های ضعيف و ناتوان هستند که از احساس خشم و کينه در عذابند، حال آنکه آدم‌های قوی (که نيچه تحسينشان می‌کند) هرگز چنين احساسی ندارند: آنها ورای چنين احساسهايی هستند. و بعد نيچه می‌پرسد، وقتی که آدم‌های ضعيف بر خشم و کينه‌شان غلبه می‌کنند و آزاردهندگانشان را می‌بخشند واقعا چه روی می‌دهد؟ و بعد می‌گويد، آنچه اين افراد واقعا انجام می‌دهند شانه خالی کردن از زير بار مبارزه‌ای است که همه بايد در آن شرکت کنيم، مبارزه برای آنکه ديگران عزّت و کرامت نفس ما را ارج بنهند و به آن احترام بگذارند.

niloufar.dh

بسيار ديده‌ايم که جنايت پيشگانی که متوجه می‌شوند قطعا بزودی قدرتشان را ازدست خواهندداد با کسانی که قرار است جايگزين آنها شوند وارد مذاکره و معامله می‌شوند و اعلام می‌کنند آماده‌اند دست از مبارزه بيشتر برای حفظ قدرتشان بردارند و درنتيجه خونريزی بيشتری صورت نگيرد، به شرطی که به آنان قول داده شود که امان می‌گيرند و به خاطر جنايتهايشان محاکمه نمی‌شوند. اگرچه اين مذاکرات و معاملات قطعا غيرعادلانه هستند، امّا می‌توانند جان چنان عده زيادی را از خطر درامان نگه دارند که نمی‌توان به سادگی و بی‌درنگ با اين دليل که جدا غيراخلاقی هستند ردشان کرد و کنارشان گذاشت. جان و زندگی قربانيان آينده به هيچ روی اهميتی کمتر از جان و زندگی قربانيان گذشته ندارد

imaanbaashtimonfared

يک زن را در نظر بگيريد که مادر اطفالی خردسال است و شوهرش رابطه‌ای با بهترين دوست او برقرار می‌کند. اين احساس خيانت، هم خيانت شوهر هم خيانت آن بهترين دوست، کسانی که او قاعدتا بايد بيش از همه به آنها اعتماد می‌کرد، فقط مربوط به شخص خود او نمی‌شود بلکه مربوط به فرزندانش هم می‌شود، و شايد اصلاً در وهله نخست مربوط به فرزندانش شود که چگونه يکی از کسانی که بايد مراقب و حامی‌شان می‌بود به آنها خيانت کرده و آسيب رسانده است. بخشودن شوهر و آن بهترين دوست مثل خيانتی مضاعف نسبت به فرزندان و ناديده گرفتن و بی‌اعتنا گذشتن از کنار صدمه‌ای است که از اين راه به اين کودکان وارد می‌آيد.

imaanbaashtimonfared

يکی از نسل‌کش‌های رواندايی، ژان ژيروموهاتسه بعدها درباره رفتارش در دوره نسل‌کشی چه می‌گويد: برای من، کشتن تبديل به يک لذّت شده بود. اولش، برای جلب رضايت حکومت می‌کشتم. بعد از آن، ميل و علاقه‌ای به اين کار پيدا کردم. با شور و شوق و لذت واقعی افراد را دنبال می‌کردم، گير می‌انداختم، و می‌کشتم. ديگر مثل اين نبود که دارم برای حکومت کار می‌کنم، مثل اين بود که برای دل خودم اين کار را می‌کنم... وقتی می‌کشتم خيلی خيلی هيجان‌زده بودم. هر نوبت از کشتارهايم را خوب به ياد دارم. بله، هر روز صبح با هيجان از خواب بيدار می‌شدم تا بروم به بيشه‌زار. بله، شکار بود، شکار انسان... آدمکشی مثل يک جشن بود. در پايان روز، يا هر وقت که فرصتی پيش می‌آمد، گاوی را از توتسی‌ها می‌گرفتيم، آن را ذبح می‌کرديم، و بعد کبابش می‌کرديم و با آبجو می‌خورديم. ديگر هيچ‌چيز جلودارمان نبود. جشن بود، يک جشن حسابی.

niloufar.dh

ما بنا به دلايل موجّه بسياری بايد عدالت را به جا بياوريم، عدالتی که توأم با اطلاع‌رسانی عمومی و مجازات است، زيرا اين حق قربانيان است، چه مُرده باشند چه زنده

niloufar.dh

يکی از ويژگی‌های اصلی اينهمه مديحه‌سرايی در اين روزگار در باب عظمتِ بخشودن اين است که تمام توجه معطوف منافعی است که بخشودن برای خود فرد بخشاينده به ارمغان می‌آورد و نه منافعی که عايد فرد بخشوده می‌شود. در چنين تصويری از بخشودن، اگر قربانیِ اعمال ستمگرانه حاضر به بخشودن نشود اسير گذشته خودش می‌شود و زندگی‌اش همچنان تحت‌الشعاع تعرضی که به او شده و شخص متعرّض قرار می‌گيرد.

احسان رضاپور

اخلاق ــ يعنی احترام گذاشتن به نيازها و حقوق ديگران ـ

احسان رضاپور

اطاعت از مراجع صاحب اقتدار، حتی وقتی فرمان‌های زننده و شنيع صادر می‌کنند، از ويژگی‌های بسيار شايع طبيعت بشری است،

imaanbaashtimonfared

کسی که از فجايع و قساوت‌های اجتماعی جان به در برده‌است و بر اين مسئله پا می‌فشارد که به جا آوردن و به ياد داشتن آن نقض اصول اخلاقی بسيار مهمتر از مسائل مربوط به سلامت روانی خود اوست، موضع اخلاقی‌اش به هيچ روی کم‌اهميت يا خوارشمردنی نيست. قربانيانی که چنين نگاه و احساسی نسبت به ستمکاران و متعرّضان به حقوق انسانی دارند درواقع آسودگی روحی و روانی خودشان را فدا می‌کنند، آن هم نه برای انتقامجويی، بلکه به خاطر حس والاتر عدالت.

imaanbaashtimonfared

اعلام کردم حاضرم دشمنانم را ببخشايم، و شايد حتی به آنها مهر بورزم، امّا فقط زمانی که نشانه‌های معيّنی از ندامت و پشيمانی را از خود بروز دهند، يعنی، وقتی که ديگر دست از دشمنی با من بردارند و دشمن من نباشند. در غير اين صورت، يعنی زمانی که دشمن همچنان دشمن است و همچنان اين ميل آزار رساندن به مرا حفظ کرده است، معلوم است که نبايد او را بخشود: می‌شود سعی کرد او را نجات داد، می‌شود (و بايد!) با او بحث کرد، امّا داوری کردن او، و نه بخشودنش، وظيفه ماست.

niloufar.dh

بخشودن لزوما مجازات را منتفی نمی‌کند. آنچه بخشودن منتفی می‌کند مجازات خطاکار صرفا برای رضايت خاطر قربانی است، صرفا برای ارضای اين ميل او به تحميل درد و رنج بر فرد خطاکار.

niloufar.dh

واقع، می‌توان فردی را به خاطر جُرمی که مرتکب شده است بخشود، امّا در عين حال پذيرفت که، حتی جدا از ملاحظات مربوط به بازدارندگی، عدالت اقتضا می‌کند که آن فرد متحمّل نوعی از مجازات شود. يعنی، بخشودن لزوما به معنای کنار گذاشتن اقتضائات عدالت کيفری و جبرانی نيست.

niloufar.dh

بخشودن با سازش و آشتی هم متفاوت است: بخشودن واکنش اخلاقی يک نفر به بيعدالتی يک نفر ديگر است، حال آنکه سازش و آشتی مستلزم اين است که هر دو طرف به احترام متقابلی به هم برسند.

niloufar.dh

درنظر بگيريد که يکی از نسل‌کش‌های رواندايی، ژان ژيروموهاتسه بعدها درباره رفتارش در دوره نسل‌کشی چه می‌گويد: برای من، کشتن تبديل به يک لذّت شده بود. اولش، برای جلب رضايت حکومت می‌کشتم. بعد از آن، ميل و علاقه‌ای به اين کار پيدا کردم. با شور و شوق و لذت واقعی افراد را دنبال می‌کردم، گير می‌انداختم، و می‌کشتم. ديگر مثل اين نبود که دارم برای حکومت کار می‌کنم، مثل اين بود که برای دل خودم اين کار را می‌کنم... وقتی می‌کشتم خيلی خيلی هيجان‌زده بودم. هر نوبت از کشتارهايم را خوب به ياد دارم. بله، هر روز صبح با هيجان از خواب بيدار می‌شدم تا بروم به بيشه‌زار. بله، شکار بود، شکار انسان... آدمکشی مثل يک جشن بود

imaanbaashtimonfared

پيامبران بزرگ بخشودن ـ والامقامانی چون بودا، عيسی، گاندی، و مارتين لوترکينگ ـ تصويری رفيع و رفعت‌بخش از محبت ورزيدن به دشمنان و آزاردهندگانمان ارائه می‌دهند و بخشودن را واکنش اخلاقی خيره‌کننده‌ای نسبت به آنچه بر ما روا داشته‌اند قلمداد می‌کنند. آنچه سبب می‌شود زندگی آنان نمونه‌های اخلاقی الهام‌بخشی برای ما شود اين است که آنها زندگی‌شان را وقف ديگران کردند؛ آنها به هيچ وجه خودشان را در کانون توجّه قرار نمی‌دادند چه رسد به اينکه بخواهند ياد بگيرند که چگونه احساس بهتری نسبت به خودشان داشته باشند.

niloufar.dh

اين قاطی کردن موقعيت اخلاقی خطاکاران و قربانيان و محو کردن خط فارق ميان آنها، يکی از ناخوشايندترين ويژگی‌های آن دسته از رويکردها به تبعات کشمکش‌ها و منازعات است که کلاً بار هر تقصير و گناهی را از دوش خطاکاران برمی‌دارند. معذور داشتن و معاف کردن خطاکاران با آن شرايطی که در فهرستمان آورديم همخوانی ندارد و خصوصا قربانيان را در معرض تعدّی‌ها و آسيب‌های بعدی و بيشتر قرار می‌دهد، چون منکر ماهيت ستمی می‌شود که بر آنان رفته است و مؤکدا يک برابری و همترازی اخلاقی ميان قربانيان و خطاکاران برقرار می‌کند.

niloufar.dh

حجم

۱۶۰٫۳ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۴

تعداد صفحه‌ها

۲۴۰ صفحه

حجم

۱۶۰٫۳ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۴

تعداد صفحه‌ها

۲۴۰ صفحه

قیمت:

۸۰,۰۰۰

تومان