دانلود و خرید کتاب پوپولیسم چیست؟ یان ورنر مولر ترجمه بابک واحدی
تصویر جلد کتاب پوپولیسم چیست؟

کتاب پوپولیسم چیست؟

معرفی کتاب پوپولیسم چیست؟

پوپولیسم چیست؟ چه کسی را پوپولیست می‌گویند؟ چه نوع سیاستی را می‌توان پوپولیستی نامید؟ کتاب «پوپولیسم چیست؟» از یان ورنر مولر، کتابی به راستی هوشمندانه در مورد یک مفهوم سیاسی مبهم و گریزپا و در عین‌حال بسـیار مهم است. نقد صریح و کوبندۀ یان‌ ورنر مولر بر پوپولیسـم برای هر کسی که می‌کوشد ریشـه‌ها و ماهیت مناقشه‌های سـیاسیِ امروز اروپا و ایالات‌متحده را درک کند، راه‌گشا و همزمان چالش برانگیز خواهدبود. «ایوان کراستف»، اندیشمند سیاسی بلغار (که یکی از تیزبین‌ترین تحلیل‌گران زندۀ حیات دموکراتیک است)، زمانۀ ما را «عصر پوپولیسم» خوانده است‌. اساساً پای پوپولیسم که به میان می‌آید، هیچ چیزی که حتی شبیه به نظریه هم باشد در اختیار نداریم و به‌نظر می‌رسد محک و معیار محکمی هم نداریم که به‌مدد آن بدانیم سیاست‌مداران چه‌زمانی به‌طریقی قابل تشخیص پوپولیست می‌شوند. هرچه باشد، هر سیاست‌مداری‌ خاصه در دموکراسی‌های متکی به صندوق رأی‌ دلش می‌خواهد حمایت «مردم» را جلب کند، و همۀ آن‌ها می‌خواهند چیزی بگویند که تا حد ممکن شمار بیشتری از مردم آن را بفهمند و همه نسبت به طرز فکر، و به‌ویژه احساس «عامۀ مردم» حساس هستند. آیا ممکن نیست که یک پوپولیست صرفاً سیاست‌مدار موفقی باشد که دوستش نداریم؟ آیا اَنگ «پوپولیسم» خودش پوپولیستی نیست؟ یا اینکه آیا ممکن نیست که سرآخر، پوپولیسم، به‌قول کریستوفر لَش، در واقع «صدای اصیل دموکراسی» باشد؟ در این اثر با مرام پوپولیست‌ها، کارهای آنان، طریقه برخورد با آنان و هفت نظر درباب پوپولیسم آشنا خواهید شد. بخشی از کتاب: تلقی رایج این است که احزاب پوپولیست در اصل احزاب اعتراض هستند و اینکه با اعتراض نمی‌توان حکم راند، چراکه هیچ‌کس نمی‌تواند به خودش اعتراض کند (و، به‌محض آنکه این سیاست‌مداران به نخبگان نشسته بر مسند قدرت تبدیل شوند، دیگر محال است بتوانند موضعی نخبه‌ستیز به خود بگیرند).‌ در نهایت، این تلقی وجود دارد که پوپولیست‌ها، پس از به قدرت رسیدن، به‌طریقی درخشش خود را از دست خواهند داد؛ کاریزما در روال روزمرۀ کار پارلمانی رنگ خواهد باخت و هواداران از آن «دلسرد» خواهند شد. اگر به تعریفی قدیمی‌تر (و به‌عقیدۀ من پر ایراد) از پوپولیسم برگردیم، شاید فکر کنیم که ناکارآمدی راه‌حل‌ها و تجویزهای ساده‌انگارانۀ پوپولیست‌ها هم به‌سرعت عیان خواهد شد. ضدیت با سیاست نمی‌تواند سیاست واقعی خلق کند.
Hossein Mehrabi
۱۳۹۸/۰۱/۳۰

در ایران نیازی به خواندن این کتاب نیست ،فقط کافی که به تلویزیون یا صفحه گوشیتون در اینستاگرام نگاه کنید ، پوپولیسم= عوام فریبی

پیام
۱۳۹۸/۱۰/۰۱

ترجمه ایراد دارد، جملات ثقیل هستند و طولانی و مدام مجبور خواهی بود به اول جمله برگردی تا مفهوم مرد نظر را درک کنی. خواندنش بسیار سخت است و متن روان نیست.

Andrey
۱۳۹۹/۰۴/۲۶

موضوع مورد بحث کتاب ، از موضوع های بحث بر انگیز در عالم سیاست است و معمولا بسیاری از سیاست مداران توده باور و منتقد به سیاست های تکنوکرات های لیبرال و نخبه های سیاسیِ دولت فعلی ،برچسب پوپولیست دریافت

- بیشتر
امیرحسین
۱۳۹۷/۰۱/۳۰

واقعاً کتابی کم ورق که ارزش خواندن دارد تعبیر مناسبی بود، لذت بردم 🤗

شیرین
۱۳۹۸/۰۹/۱۱

ترجمه ی روانی نداره.بسختی دارم میخونمش.

A L I
۱۴۰۰/۱۱/۲۵

کتاب سعی داره واژه پوپولیسم رو از جایگاه یه فحش سیاسی بیرون بکشه. ایده‌ هم اینه که مشخص ترین شیوه پوپولیست ها ایجاد طبقه "مردم راستین" و ادعای نمایندگی از اونهاست.

علی
۱۳۹۸/۱۲/۱۸

ترجمه یکم روون نبود ولی کتاب بدی نیست.

قدرت سراسر از مردم برمی‌خیزد، ولی کجا می‌رود؟
مـَه‌سـا
حکم‌رانی پوپولیستی سه ویژگی دارد: تلاش برای ربودن تشکیلات دولت، فساد، و «مریدپروری گسترده» (اعطای سود مادی یا الطاف بروکراتیک
farzanepoursoleiman
هرچه باشد، هر سیاست‌مداری‌خاصه در دموکراسی‌های متکی به صندوق رأی‌دلش می‌خواهد حمایت «مردم» را جلب کند، و همۀ آن‌ها می‌خواهند چیزی بگویند که تا حد ممکن شمار بیشتری از مردم آن را بفهمند، و همه نسبت به طرز فکر، و به‌ویژه احساس «عامۀ مردم» حساس هستند. آیا ممکن نیست که یک پوپولیست صرفاً سیاست‌مدار موفقی باشد که دوستش نداریم؟ آیا اَنگ «پوپولیسم» خودش پوپولیستی نیست؟
امیرحسین
آیا اَنگ «پوپولیسم» خودش پوپولیستی نیست؟
farzanepoursoleiman
«برای دوستانم، همه‌چیز؛ برای دشمنانم، قانون.»
پویا پانا
آیا ممکن نیست که یک پوپولیست صرفاً سیاست‌مدار موفقی باشد که دوستش نداریم؟ آیا اَنگ «پوپولیسم» خودش پوپولیستی نیست؟ یا اینکه آیا ممکن نیست که، سرآخر، پوپولیسم، به‌قول کریستوفر لَش، در واقع «صدای اصیل دموکراسی» باشد؟
معین کرمانی
پوپولیست‌ها پس از به قدرت رسیدن معمولاً برخوردِ (دست‌کم) درشت و خشنی با سازمان‌های غیردولتی (اِن. جی. اُ) منتقد دارند.
Ordinax
«متعصب‌ترین انسان‌های دنیا کسانی هستند که... دیگران را متعصب می‌خوانند.»
پویا پانا
همۀ پوپولیست‌ها، بدون استثناء، وقتی به قدرت رسیدند به این ادعا می‌آویزند که تنها نمایندۀ اخلاقاً مشروع مردم هستند و اینکه، علاوه‌بر این، فقط برخی از مردم آن مردم واقعی اصیلی هستند که لایق حمایت و، سرآخر، حکم‌رانی خوب‌اند.
Andrey
نیکولاس مادورو، جانشین نگون‌بخت هوگو چاوز در پست ریاست‌جمهوری ونزوئلا، را در نظر بگیرید که کوشید با اعزام سربازان به فروشگاه‌های لوازم خانگی و زدن برچسب‌های قیمتی ارزان‌تر بر محصولاتْ تورم را مهار کند.
Ordinax
شاید رواج و محبوبیت «پوپولیسم» نامیدنِ انواع مختلفی از پدیده‌ها، ناتوانی در داوری سیاسی باشد؟ این کتاب با این نظر آغاز می‌شود که باوجود بحث‌وجدل‌های بسیار بر سر پوپولیسم‌که حتی ایوان کراستف، اندیشمند سیاسی بلغار، که یکی از تیزبین‌ترین تحلیل‌گران زندۀ حیات دموکراتیک است، زمانۀ ما را «عصر پوپولیسم» خوانده است‌هیچ معلوم نیست که آیا می‌دانیم دربارۀ چه چیزی حرف می‌زنیم.
امیرحسین
لذا پوپولیسم شاید همان چیزی باشد که کاس موده، جامعه‌شناس هلندی، آن را «واکنش دموکراتیک غیرلیبرال به لیبرالیسم غیردموکراتیک» خوانده است.
Andrey
پوپولیسم، به‌اعتقاد آردیتی، به میهمان مستی در یک میهمانی شام می‌ماند: او آداب غذا خوردن را رعایت نمی‌کند، بی‌نزاکت است، و حتی شاید شروع کند به «لاس زدن با همسران میهمانان دیگر». ولی هم‌اوست که شاید به‌هنگام این مستی و راستی حقیقتی را دربارۀ دموکراسی لیبرال به زبان آورد، دموکراسی‌ای که آن آرمان بنیادین آغازین، یعنی حکم‌رانی مردمی، را فراموش کرده است.
A L I
پوپولیسم، به‌اعتقاد آردیتی، به میهمان مستی در یک میهمانی شام می‌ماند: او آداب غذا خوردن را رعایت نمی‌کند، بی‌نزاکت است، و حتی شاید شروع کند به «لاس زدن با همسران میهمانان دیگر». ولی هم‌اوست که شاید به‌هنگام این مستی و راستی حقیقتی را دربارۀ دموکراسی لیبرال به زبان آورد، دموکراسی‌ای که آن آرمان بنیادین آغازین، یعنی حکم‌رانی مردمی، را فراموش کرده است.
پویا پانا
پوپولیست‌ها اقداماتشان را با این ادعا توجیه می‌کنند که آن‌ها و فقط آن‌ها نمایندۀ مردم هستند؛ این به پوپولیست‌ها اجازه می‌دهد بی‌پرده و علناً از اقداماتشان حرف بزنند. همچنین از همین جا می‌توان دریافت که چرا افشای فساد رهبران پوپولیست (مثل اردوغان ترکیه یا یورک هایدر، پوپولیست راست افراطی اتریش) به‌ندرت تأثیری در محبوبیتِ آن‌ها دارد
پویا پانا
رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، را در نظر بگیرید که در کنگرۀ حزبش در مخالفت با منتقدان پرشمار داخلی‌اش گفته بود «ما مردم هستیم. شما که هستید؟» شکی نیست که او می‌داند مخالفانش هم تُرک هستند. ادعای نمایندگیِ انحصاری ادعایی تجربی نیست، بلکه همیشه به‌نحوی آشکار ادعایی اخلاقی است.
پویا پانا
پوپولیسم تهدیدی برای دموکراسی است، چراکه دموکراسی مستلزم کثرت‌گرایی و اذعان بر این واقعیت است که باید شرایط منصفانه‌ای برای زندگی در کنار یکدیگر، در مقام انسان‌های آزاد و برابر، و نیز متنوع و متفاوت از هم، بیابیم.
پیام
پوپولیسم شاید همان چیزی باشد که کاس موده، جامعه‌شناس هلندی، آن را «واکنش دموکراتیک غیرلیبرال به لیبرالیسم غیردموکراتیک» خوانده است. در این معنا پوپولیسم هم یک تهدید است و هم یک عامل اصلاح‌گرِ بالقوه برای سیاستی که به هر روی زیاده از «مردم» دور افتاده است.
Andrey
منطق پوپولیسم پوپولیسم، به‌گمان من، یک نوع خاص از تصور اخلاق‌گرایانه از سیاست است، شیوه‌ای برای درک دنیای سیاست که مردمانی اخلاقاً بی‌غش و کاملاً متحدلیکن، به‌اعتقاد من، در نهایت خیالی‌را در برابر نخبگانی قرار می‌دهد که لاجرم فاسد یا به‌طریقی دیگر اخلاقاً پَست هستند. (۲۶) انتقاد از نخبگان شرطی لازم ولی نه کافی برای پوپولیست بودن است. در غیر این صورت، هرکس که از قدرتمندان و وضعیت موجودِ هر کشوری انتقاد کند پوپولیست خواهد بود.
مهدی تمدن رستگار
حکم‌رانی پوپولیستی سه ویژگی دارد: تلاش برای ربودن تشکیلات دولت، فساد، و «مریدپروری گسترده» (اعطای سود مادی یا الطاف بروکراتیک در ازای هواداری شهروندانی که «مریدانِ» پوپولیست‌ها می‌شوند) و تلاش نظام‌مند در جهت سرکوب جامعۀ مدنی.
Behrouz

حجم

۱۶۷٫۵ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۶

تعداد صفحه‌ها

۱۳۱ صفحه

حجم

۱۶۷٫۵ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۶

تعداد صفحه‌ها

۱۳۱ صفحه

قیمت:
۶۲,۰۰۰
تومان