کتاب گفت و گو با مرد گنجه ای

کتاب گفت‌وگو با مرد گنجه‌ای نوشته ایان مک‌یوون با ترجمه نورا موسوی‌نیا در سال ۱۳۹۶ توسط نشر هیرمند منتشر شده است. این اثر مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که در انگلستان قرن بیستم می‌گذرد و به زندگی اجتماعی، روابط انسانی و پیچیدگی‌های روانی شخصیت‌ها می‌پردازد. مک‌یوون با نگاهی موشکافانه و گاه تاریک، موقعیت‌هایی را خلق کرده که خواننده را به تأمل درباره‌ی مرزهای اخلاقی و عاطفی وامی‌دارد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب گفت و گو با مرد گنجه ای اثر ایان مک‌ یوون

کتاب گفت‌وگو با مرد گنجه‌ای مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که توسط ایان مک‌یوون، نویسنده‌ی شناخته‌شده‌ی بریتانیایی، در قالب داستان کوتاه نوشته شده است. این کتاب در دههٔ ۱۹۷۰ منتشر شده و فضای آن عمدتاً در انگلستان می‌گذرد. داستان‌ها اغلب حول محور شخصیت‌هایی شکل می‌گیرند که درگیر بحران‌های هویتی، تنهایی، روابط خانوادگی و کشمکش‌های اخلاقی هستند. مک‌یوون در این مجموعه، با بهره‌گیری از زبانی موجز و فضاسازی‌های خاص، موقعیت‌هایی را خلق کرده که در آن‌ها مرز میان خیر و شر، معصومیت و گناه و کودکی و بزرگسالی به چالش کشیده می‌شود.

ساختار کتاب گفت‌وگو با مرد گنجه‌ای به‌گونه‌ای است که هر داستانْ جهانی مستقل دارد، اما دغدغه‌های مشترکی چون بیگانگی، خشونت پنهان و جست‌وجوی معنا در همه‌ی داستان‌ها دنبال می‌شود. این مجموعه نمونه‌ای از ادبیات معاصر بریتانیا به‌ شمار می‌آید و ایان مک‌‌یوون با پرداختن به جزئیات زندگی روزمره و روان‌شناسی شخصیت‌ها، تصویری چندلایه از جامعه و انسان معاصر ارائه داده است.

خلاصه داستان گفت و گو با مرد گنجه ای

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان‌های کتاب گفت‌وگو با مرد گنجه‌ای اغلب با روایت‌هایی از زندگی روزمره و روابط انسانی آغاز می‌شوند، اما به‌تدریج به لایه‌های عمیق‌تری از روان و منش شخصیت‌ها نفوذ می‌کنند. در داستان اصلی، راوی نوجوانی است که تابستانی را در کنار خانواده و مهمانان خانه سپری می‌کند. ورود جنی، زنی چاق و متفاوت، به خانه فضا را دگرگون می‌کند و رابطه‌ای خاص میان او و راوی شکل می‌گیرد. جنی با رفتارها و خنده‌های خاصش، همدلی و گاه حس بیگانگی دیگران را برمی‌انگیزد و کم‌کم نقش مهمی در زندگی راوی و کودک خردسال خانه پیدا می‌کند. روایت با جزئیات دقیق از احساسات، خاطرات و تعاملات شخصیت‌ها پیش می‌رود و در پس ظاهر ساده‌ی زندگی، تنش‌ها و ناگفته‌هایی را آشکار می‌کند.

در داستان پروانه‌ها، راوی مردی تنهاست که با دختربچه‌ای آشنا می‌شود و رابطه‌ای پیچیده و پرابهام میان آن‌ها شکل می‌گیرد؛ رابطه‌ای که در نهایت به تراژدی و بحران اخلاقی می‌انجامد. مک‌یوون در این مجموعه، با پرداختن به لحظات عادی و گاه ناخوشایند زندگی، مرزهای اخلاقی شخصیت‌ها را به چالش می‌کشد و خواننده را با پرسش‌هایی درباره‌ی مسئولیت، گناه و معصومیت روبه‌رو می‌کند.

چرا باید کتاب گفت و گو با مرد گنجه ای را بخوانیم؟

این کتاب با روایت داستان‌هایی کوتاه و تأمل‌برانگیز، به لایه‌های پنهان روان انسان و روابط اجتماعی می‌پردازد. مک‌یوون با خلق موقعیت‌هایی که در ظاهر ساده اما در باطن پیچیده و پرتنش‌اند، خواننده را به مواجهه با پرسش‌های اخلاقی و انسانی دعوت می‌کند. مواجهه با شخصیت‌هایی که در مرز میان معصومیت و گناه یا تنهایی و تعلق قرار دارند، فرصتی برای بازاندیشی دربارهٔ ماهیت انسان و جامعه فراهم می‌آورد. مطالعه‌ی این کتاب مواجهه‌ای متفاوت با ادبیات معاصر را رقم می‌زند و ذهن را به چالش می‌کشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ کتاب گفت‌وگو با مرد گنجه‌ای برای علاقه‌مندان به داستان کوتاه، ادبیات معاصر و روایت‌های روان‌شناختی مناسب است. این کتاب به‌ویژه برای کسانی که دغدغه‌ی شناخت لایه‌های پنهان شخصیت‌ها، روابط انسانی و مسائل اخلاقی را دارند، جذاب خواهد بود. همچنین خوانندگانی که به‌دنبال تجربه‌ی داستان‌هایی با فضای تاریک‌ و تأمل‌برانگیز هستند، از خواندن این کتاب بهره خواهند برد.

درباره ایان مک‌ یوون

ایان مک‌‌یوون، رمان‌نویس برجسته‌ی بریتانیایی، در سال ۱۹۴۸ میلادی به دنیا آمد. او به گفته‌ی روزنامه‌ی تایمز، در میان پنجاه نویسنده‌ی برتر بریتانیا پس از سال ۱۹۴۵ جای دارد. مک‌‌یوون نویسنده‌ای اندیشمند و منتقد است که در آثار خود همواره به نقد تندروی، تعصب و بنیادگرایی‌های فکری می‌پردازد. او با نگاهی تیزبین و زبانی پرقدرت، جامعه‌ی معاصر بریتانیا و جهان امروز را از زاویه‌ای متفاوت و هنرمندانه به تصویر می‌کشد.

مک‌‌یوون فعالیت ادبی خود را با نگارش داستان‌های کوتاه در سبک گوتیک آغاز کرد. دو رمان نخست او، باغ سیمانی (۱۹۷۸) و آسایش غریبان (۱۹۸۱)، به‌خاطر فضای تاریک و تلخشان، لقب یان ماکابر را برای او به ارمغان آورده‌اند. او در سال ۱۹۹۸ با رمان آمستردام برنده‌ی جایزه‌ی بوکر شد و با انتشار رمان بعدی‌اش، کفاره، تحسین گسترده‌ی منتقدان را برانگیخت. فیلمی که بر اساس این اثر ساخته شد موفق به دریافت جایزه‌ی اسکار شد.

از دیگر آثار برجسته‌ی او می‌توان به رمان «ماشین‌هایی مثل من، آدم‌هایی مثل تو» اشاره کرد که درون‌مایه‌هایی فلسفی و اخلاقی درباره‌ی رابطه‌ی انسان و فناوری دارد. رمان سوسک نیز از آثار مهم اوست که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد و بازتابی طنزآمیز و سیاسی از دنیای معاصر به شمار می‌رود.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

مک‌‌یوون در طول دوران حرفه‌ای خود جوایز و افتخارات متعددی کسب کرده است. او در سال ۱۹۷۶ برای مجموعه‌ داستان First Love, Last Rites برنده‌ی جایزه‌ی سامرست موآم شد و در سال ۱۹۸۷ جایزه‌ی Whitbread Novel Award را برای رمان The Child in Time دریافت کرد. در سال ۱۹۹۸، با رمان Amsterdam جایزه‌ی معتبر بوکر (Man Booker Prize) را از آن خود کرد و سال بعد نیز جایزه‌ی Shakespeare Prize را به دست آورد. او در سال ۲۰۰۰ به‌پاس خدمات برجسته‌اش به ادبیات، نشان Commander of the Order of the British Empire (CBE) را دریافت کرد. در سال ۲۰۰۵ رمان Saturday جایزه‌ی James Tait Black Memorial Prize را برایش به ارمغان آورد. در سال ۲۰۰۸ دکترای افتخاری ادبیات از University College London و در سال ۲۰۱۱ جایزه‌ی Jerusalem Prize را دریافت کرد. در ادامه، مدال طلای پنجاهمین سالگرد دانشگاه ساسکس در سال ۲۰۱۲ نیز به او اعطا شد. مک‌‌یوون در سال ۲۰۱۹ موفق به دریافت Golden Plate Award از آکادمی دستاوردهای آمریکا و در سال ۲۰۲۰ موفق به دریافت مدال گوته (Goethe Medal) شد. در نهایت در سال ۲۰۲۳، به‌دلیل خدمات برجسته‌اش به ادبیات، عنوان Companion of Honour (CH) را دریافت کرد.

بخشی از کتاب گفت و گو با مرد گنجه ای

«دوازده سال دارم و تو زمین چمن نیمه‌لخت دمر خوابیده‌ام زیر آفتاب وقتی بار اول صدای خنده‌اش را می‌شنوم. نمی‌دانم، جم نمی‌خورم، فقط چشم‌هام را می‌بندم. صدای خنده‌ی یک دختر، یک زن جوان، کوتاه و عصبی مثل خندیدن به چیزی بی‌معنی. نصف صورتم را فرو می‌کنم توی چمنی که یک ساعت پیش هرس کردم و لابه‌لاش بوی خاک خیس مشامم را پر می‌کند. نسیم ملایمی از سمت رودخانه می‌وزد. آفتاب عصر پشتم را می‌سوزاند و آن خنده در من فرو می‌رود انگار همه‌اش یک چیز است توی سرم با یک طعم. صدای خنده قطع می‌شود و تنها چیزی که می‌شنوم صدای ورق خوردن کتاب کمیکم به دست باد است و صدای گریه‌های آلیس از طبقه‌ی بالا و یک جور سنگینی تابستان حاکم بر همه‌جای باغ. بعد می‌شنوم آن‌ها از میان زمین چمن می‌آیند طرفم و تندی که پا می‌شوم سرم گیج می‌رود و همه‌چیز رنگ می‌بازد. و آن زن چاق یا دختر همراه برادرم به طرفم می‌آید. آن‌قدر چاق است که دست‌هاش راحت نمی‌افتند. تایرهای لاستیکی انداخته دور گردنش. هر دو نگاهم می‌کنند. درباره‌ام حرف می‌زنند و به دو قدمی‌ام که می‌رسند پا می‌شوم. او باهام دست می‌دهد و درحالی‌که زل زده توی چشم‌هام یک جور صدای زوزه‌وار درمی‌آورد. مثل یک اسب مؤدب.»