کتاب هخامنشیان در حافظه سیاسی جهان باستان

کتاب الکترونیکی «هخامنشیان در حافظهٔ سیاسی جهان باستان» نوشتهٔ جیسون ام. سیلورمن و کارولین ورزخرس با ترجمهٔ کامیاب شهریاری را نشر مروارید منتشر کرده است. این اثر به بررسی جایگاه و تأثیر امپراتوری هخامنشی در حافظهٔ سیاسی و فرهنگی تمدن‌های باستانی می‌پردازد و با رویکردی میان‌رشته‌ای، تعاملات و بازتاب‌های این امپراتوری را در جوامع مختلف خاور نزدیک و مدیترانه واکاوی می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب هخامنشیان در حافظه سیاسی جهان باستان

«هخامنشیان در حافظهٔ سیاسی جهان باستان» اثری پژوهشی و ناداستان است که بر پایهٔ مجموعه‌ای از مقالات و سخنرانی‌های ارائه‌شده در یک همایش بین‌المللی در لایدن هلند شکل گرفته است. این کتاب با گردآوری دیدگاه‌های پژوهشگران حوزه‌های مختلف همچون آشورشناسی، مصرشناسی، ایران‌شناسی، مطالعات یونان و روم و مطالعات کتاب مقدس، به بررسی چگونگی بازنمایی و تفسیر امپراتوری هخامنشی در حافظهٔ جمعی و سیاسی جوامع باستانی می‌پردازد. ساختار کتاب بر اساس مناطق جغرافیایی و فرهنگی تنظیم شده و هر فصل به بررسی تعاملات هخامنشیان با یک منطقه یا فرهنگ خاص اختصاص دارد. نویسندگان تلاش کرده‌اند با استفاده از مفهوم «حافظهٔ سیاسی» و رویکردهای نوین جامعه‌شناختی، نشان دهند که چگونه خاطرهٔ امپراتوری هخامنشی نه‌تنها در تاریخ‌نگاری، بلکه در شکل‌گیری هویت و سیاست جوامع پساهخامنشی نیز نقش داشته است. این کتاب به‌ویژه برای علاقه‌مندان به تاریخ باستان، مطالعات حافظه و هویت فرهنگی و پژوهش‌های تطبیقی تاریخی جذابیت دارد.

خلاصه کتاب هخامنشیان در حافظه سیاسی جهان باستان

این کتاب مجموعه‌ای از پژوهش‌های تخصصی دربارهٔ جایگاه و تأثیر امپراتوری هخامنشی در حافظهٔ سیاسی و فرهنگی جوامع باستانی است. نویسندگان با بررسی منابع تاریخی، متون ادبی و شواهد باستان‌شناسی، نشان داده‌اند که هخامنشیان چگونه در خاطرهٔ جمعی تمدن‌هایی چون بابل، مصر، یونان، روم و یهودیه حضور داشته‌اند و چه نقشی در شکل‌گیری گفتمان‌های سیاسی و هویتی این جوامع ایفا کرده‌اند. در بخش‌هایی از کتاب، به این موضوع پرداخته شده که چگونه سیاست‌های هخامنشیان در ادارهٔ سرزمین‌های فتح‌شده، از جمله استفاده از نخبگان بومی و احترام به سنت‌های محلی، در حافظهٔ تاریخی این مناطق بازتاب یافته است. همچنین، نویسندگان به بررسی تأثیر هخامنشیان بر اندیشه‌های سیاسی غرب، از جمله الهام‌بخشی کوروش بزرگ برای متفکرانی چون جان لاک و تأثیر غیرمستقیم بر قانون اساسی آمریکا، پرداخته‌اند. کتاب با تحلیل نمونه‌هایی از تعاملات هخامنشیان با مناطق مختلف، مانند ساتراپی لیدیه، عربستان، مصر و یهودیه، نشان می‌دهد که خاطرهٔ این امپراتوری در هر منطقه به‌گونه‌ای متفاوت بازسازی شده و گاه به ابزاری برای مشروعیت‌بخشی به حکومت‌های بعدی تبدیل شده است. در نهایت، اثر حاضر بر اهمیت مفهوم حافظهٔ سیاسی و نقش آن در تداوم یا تغییر هویت‌های جمعی تأکید دارد و نشان می‌دهد که گذشتهٔ هخامنشیان همواره در خدمت نیازهای سیاسی و اجتماعی دوره‌های بعدی بازتفسیر شده است.

چرا باید کتاب هخامنشیان در حافظه سیاسی جهان باستان را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی میان‌رشته‌ای و تحلیلی، امکان درک عمیق‌تری از جایگاه امپراتوری هخامنشی در تاریخ و حافظهٔ سیاسی جوامع باستانی را فراهم می‌کند. خواننده با مطالعهٔ این اثر با نحوهٔ بازنمایی و تفسیر هخامنشیان در متون و فرهنگ‌های مختلف آشنا می‌شود و درمی‌یابد که چگونه خاطرهٔ یک امپراتوری می‌تواند بر سیاست، هویت و فرهنگ جوامع بعدی تأثیر بگذارد. همچنین، کتاب نمونه‌های متنوعی از تعاملات فرهنگی و سیاسی را ارائه می‌دهد که برای پژوهشگران تاریخ، علوم اجتماعی و مطالعات فرهنگی ارزشمند است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب به پژوهشگران و دانشجویان تاریخ باستان، ایران‌شناسی، مطالعات حافظه و هویت، علوم سیاسی و علاقه‌مندان به تاریخ تطبیقی و فرهنگ‌های خاور نزدیک و مدیترانه پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که به دنبال فهم عمیق‌تر از تأثیرات تاریخی و فرهنگی امپراتوری هخامنشی بر جوامع بعدی هستند، مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب هخامنشیان در حافظه سیاسی جهان باستان

«پادشاهی به همان اندازه که سیاسی است فرهنگی و اجتماعی نیز است. از نظر عملی، این بدان معناست که هرگونه تعامل بین فرمانروایان و فرمانبران باید همواره به همان اندازه‌ای مصلحت‌اندیشی‌های واقع‌گرایی سیاسی را مورد بحث قرار دهد که میراث تاریخی و فرهنگی را. از این‌جا می‌توان نتیجه گرفت که هر گونه ارزیابی از تأثیر یک نظام سیاسی- در این مورد خاص نظام سیاسی پادشاهان پارسی- مستلزم درک نظام‌های قبلی و میراث حاصله در میان نظام‌های بعدی است. درحالی‌که وفاداری سیاسی یا شورش البته عناصر مهمی هستند، تأثیر واقعی بر جامعه، بسیار گسترده‌تر است. بنابراین، سؤالاتی که ما امیدوار بودیم به آن‌ها بپردازیم شامل مواردی از این قبیل بود که یادآوری تجارب گذشتهٔ پادشاهی، چگونه مواضع خود را در برابر پادشاهیِ در حال حکمرانیِ (و بعداً سلطنت منقرض شده) پارسی نشان داد؟ چگونه تجربهٔ پادشاهی هخامنشی بر گفتمان پادشاهیِ «بومی» در کشورهای جانشین هلنیستی تأثیر گذاشت؟ واکنش‌ها به‌لحاظ حافظه و مفهوم‌سازی پادشاهیِ «آرمانی» چه بودند؟ برای ارائهٔ چهارچوبی برای این پرسش‌ها پیرامون پادشاهی هخامنشی، برداشتی انسان‌شناسانه از «حافظهٔ سیاسی» را انتخاب کردیم. حافظهٔ پیامدهای مهم روش‌شناختی و اخلاقی معاصر را از نظر تاریخ‌نگاری و بزرگداشت عمومی به همراه دارد. علاوه بر این، تعداد کمی از محققان کتاب مقدس که بر روی «دورهٔ هخامنشی» کار می‌کنند، قبلاً به «حافظه» به‌عنوان یک مفهوم متوسل شده‌اند که عمدتاً بن زوی و دایانا وی. ادلمن از پیشگامان آن هستند. در این مطالعات، دغدغه‌های این نویسندگان عمدتاً متون کتاب مقدس عبری (تَنخ) بوده است که اغلب به مسائل مربوط به هویت یهودیان توجه دارد. اما دغدغهٔ ما در این کتاب «حافظه» به‌عنوان مفهومی مفید برای تاریخ اجتماعی است. ایدهٔ حافظهٔ جمعی به‌عنوان یک مفهوم جامعه‌شناختی اغلب به هالبواکس نسبت داده می‌شود که هویت گروهی و حافظهٔ جمعی را به‌دقت به یکدیگر مرتبط می‌کند. حافظه عنصر مهمی در هویت فرهنگی است، اما پیامدهای اجتماعی آن را نمی‌توان به خودی خود محدود به هویت کرد.»