«رزهای بئاتریس» نوشته شارلوته لینک(-۱۹۶۳)، یکی از موفق‌ترین نویسندگان زن آلمان است. این کتاب که با نام «اشتباه» در آلمان منتشر شد تا چند ماه در لیست پیشنهادهای مجله اشپیگل قرار داشت.

داستان درباره معلم جوانی به نام فرانکا پالمر است. زندگی زناشویی‌اش دست‌خوش بحران شده است و احساس می‌کند که دیگر نمی‌تواند به کار و زندگی روزمره خود برسد و انتظارات شوهرش را برآورده کند. او با عجله خانه خود را ترک می‌کند و به جزیره گرنسی می‌رود؛ در آنجا خانه‌ای کرایه می‌کند که در محوطه‌اش گل رز پرورش داده می‌شود. در عرض مدت کوتاهی بین او و میزبانش، بئاتریس شی رفاقت عجیبی به وجود می‌آید...

در بریده‌ای از کتاب می‌خوانیم:

گاهی اوقات قادر نبود، دیگر حتی به رزها نگاه کند. گمان می‌کرد، دیگر قادر به تحمل زیبایی آنها نیست. دیدن غنچه‌های مخملی و رنگی و غروری که با آن به طرف خورشید سر بلند می‌کنند، گویی اشعه آفتاب فقط مخصوص آنهاست و نه هیچ‌چیز دیگری، برایش غیر قابل تحمل بود. رزها می‌توانستند، از گل ابریشم هم حساس‌تر باشند که به حساس بودن شهرت داشت؛ گاهی گرمشان می‌شد، زمانی سردشان بود، باد شدید یا هوا زیادی برایشان گرم بود؛ اکثرا بدون هیچ دلیل خاصی سرهایشان خم می‌شد و این احساس را به بیننده می‌دادند، گویی رزها آماده مردن می‌شوند. بعد زحمت، اعصاب و وقت بسیار زیادی لازم بود تا از این کار جلوگیری شود. گاهی هم باز بدون دلیل، مقاومت غیر منتظره‌ای از خود نشان می‌دادند. در مقابل سرمای شدید و رسیدگی غیر حرفه‌ای ایستادگی می‌کردند و غنچه می‌دادند، معطر بودند و رشد می‌کردند. در هر صورت کار پرورش دهنده آنها ساده نبود.

زن با خود فکر کرد، من نباید واکنش خشنی نسبت به رزها داشته باشم. کار احمقانه و ناشایسته‌ای است. او چهل سال از زندگی خود را وقف پرورش گل رز کرده بود، اما دستش برای این گل‌ها خوش یمن نبود.