کتاب تا اکنون کودکی ام

کتاب تا اکنون کودکی ام (طفولتی حتی الآن) نوشتهٔ «ابراهیم نصرالله» با ترجمهٔ «فرهاد رجبی»، در سال ۱۴۰۳ توسط نشر مروارید منتشر شده است. این رمان روایتی از خاطرات و تجربه‌های زیستهٔ نویسنده در دوران کودکی و نوجوانی است که در بستری از مهاجرت، تبعید و زندگی در اردوگاه‌های فلسطینی شکل گرفته است. اثر حاضر با نگاهی به روابط خانوادگی، دوستی‌ها، عشق‌های نوجوانانه و دغدغه‌های زیستن در شرایط دشوار، تصویری انسانی و ملموس از زندگی مردم فلسطین ارائه داده است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تا اکنون کودکی ام اثر ابراهیم نصرالله

کتاب «تا اکنونِ کودکی‌ام» اثری داستانی است که در قالب رمان نوشته شده و به‌نوعی میان خودزندگی‌نامه و داستان قرار گرفته است. «ابراهیم نصرالله»، نویسندهٔ فلسطینیِ این کتاب با بهره‌گیری از خاطرات شخصی و تجربه‌های زیسته، روایتی چندلایه از کودکی و نوجوانی خود در اردوگاه‌های فلسطینی ارائه داده است. ساختار کتاب بر پایهٔ روایت اول‌شخص و بازگویی خاطرات شکل گرفته و در آن، مرز میان واقعیت و خیال به‌گونه‌ای هنرمندانه درهم‌آمیخته است. نویسنده تلاش کرده است تا با فاصله‌گرفتن از روایت صرفاً فردی، زندگی و سرگذشت اطرافیان، دوستان، اعضای خانواده و حتی مکان‌ها را نیز وارد داستان کند و به این ترتیب، اثری خلق کند که همزمان هم بازتابی از زندگی شخصی او و هم روایتی جمعی از تجربهٔ تبعید و مهاجرت مردم فلسطین باشد. کتاب حاضر در فضایی آکنده از نوستالژی، امید، رنج و عشق به زندگی پیش می‌رود و با زبانی صریح و بی‌پیرایه، دغدغه‌های انسانی و اجتماعی نویسنده را بازتاب می‌دهد.

خلاصه داستان تا اکنون کودکی ام

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

رمان با روایت زندگی پسری نوجوان در اردوگاه پناهندگان فلسطینی آغاز می‌شود. او در کنار خانواده و دوستانش با چالش‌های زندگی در تبعید، فقر، محدودیت‌ها و آرزوهای کودکانه دست‌وپنجه نرم می‌کند. شخصیت اصلی که می‌توان او را بازتابی از خود نویسنده دانست، دلبستهٔ دختری به نام «نور» است؛ دختری با چشمان سبز و موهای سرخ که حضورش در زندگی را به تجربه‌ای سرشار از شور و امید بدل می‌کند. رابطهٔ میان این دو نوجوان در بستر روزمرگی‌های اردوگاه، درس‌خواندن، بازی‌های کودکانه و دغدغه‌های خانوادگی شکل می‌گیرد و به‌تدریج عمق می‌یابد. در کنار این رابطه، نویسنده به روابط خانوادگی، نقش مادر مقتدر و مهربان، تلاش برای موفقیت تحصیلی و تأثیرات مهاجرت و آوارگی بر روح و روان کودکان می‌پردازد. خاطرات سفرهای خیالی، ساختن فرودگاه در حیاط خانه، آرزوی پرواز و رهایی و نیز روایت‌هایی از گذشتهٔ خانواده و رنج‌های نسل‌های پیشین، درهم‌تنیده با روایت اصلی، تصویری چندوجهی از زیستن در شرایط دشوار را ترسیم می‌کند. کتاب با نگاهی به امید، عشق، مقاومت و پیوندهای انسانی، تجربهٔ زیستهٔ یک نسل را به تصویر می‌کشد.

چرا باید کتاب تا اکنون کودکی ام را بخوانیم؟

این کتاب با روایتی صمیمی و نزدیک، تجربهٔ زیستن در اردوگاه‌های فلسطینی را از زاویهٔ نگاه یک کودک و نوجوان بازگو می‌کند. «تا اکنونِ کودکی‌ام» نه‌تنها به مسائل سیاسی و اجتماعی فلسطین می‌پردازد، بلکه دغدغه‌های انسانی، عشق، دوستی، خانواده و امید را در مرکز توجه قرار می‌دهد. خواندن این اثر فرصتی است برای آشنایی با زندگی روزمرهٔ مردمی که در دل بحران و تبعید، همچنان به رؤیاها و زیبایی‌های کوچک زندگی دل بسته‌اند. این کتاب با پرداختن به روابط خانوادگی و نقش مادر، تصویری از قدرت و ایستادگی زنان در شرایط دشوار ارائه می‌دهد. این رمان می‌تواند دریچه‌ای باشد به جهان کودکی و نوجوانی در بستر بحران، و مخاطب را به تأمل دربارهٔ ارزش‌های انسانی و معنای زیستن دعوت کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به ادبیات معاصر عرب، دوستداران رمان‌های خودزندگی‌نامه‌ای و کسانی که به روایت‌های انسانی از مهاجرت، تبعید و زندگی در شرایط دشوار علاقه دارند، مناسب است؛ همچنین برای کسانی که دغدغهٔ شناخت فرهنگ و تاریخ فلسطین را دارند یا به‌دنبال تجربهٔ ادبی متفاوت از جهان کودکی و نوجوانی هستند.

درباره ابراهیم نصرالله

«ابراهیم نصرالله» (Ibrahim Nasrallah) نویسنده، شاعر، عکاس و منتقد ادبی و سینمایی در سال ۱۹۵۴ در خانواده‌ای فلسطینی متولد شد و هویت فلسطینی سراسر زندگی و آثار او را شکل داد. او که دوران کودکی و جوانی خود را پس از اخراج از سرزمینش در سال ۱۹۴۸ میلادی، در اردوگاه‌های پناهندگان در اردن گذراند و فعالیت حرفه‌ای خود را به‌عنوان معلم در عربستان سعودی آغاز کرد، بیش از ۱۰ مجموعه شعر، بیش از ۲۰ رمان و چندین کتاب دیگر منتشر کرده و به‌عنوان یکی از قله‌های ادبیات عرب شناخته می‌شود. این نویسنده با وجود فعالیت در زمینه‌های مختلف هنری ازجمله عکاسی، نقاشی و نقد، بیشتر با مهارت داستان‌نویسی خود شناخته می‌شود. او برای نگارش رمان «جنگ دوم سگ» موفق به دریافت جایزهٔ بوکر عربی در سال ۲۰۱۸ شد. آثار «ابراهیم نصرالله» به‌ویژه رمان «تراژدی یک داستان‌نویس» و نیز آثاری که به پارسی برگردانده شده‌اند (مانند «جان‌های کلیمانجارو») با نفوذ تجربه‌های زیستهْ رنگ واقعیت و باورپذیری یافته‌اند و نشان می‌دهند که او از رمان و شعر به‌عنوان ابزار بیان درد، رنج و دغدغه‌های انسانی بهره می‌برد. زبان ساده و معنای عمیق، آگاهی از مسائل اجتماعی و فرهنگی جهان عرب، علاقه به فلسفه و شناخت دنیای سینما در کنار تکنیک‌های داستان‌نویسی، آثار این نویسنده را منحصربه‌فرد کرده است. بسیاری از منتقدان، ادبیات مقاومت فلسطین را اصلی‌ترین درون‌مایهٔ نوشته‌های او می‌دانند؛ هرچند او در تصویرکردن مسائل انسانی از دیدی فلسفی نیز مهارت داشته است. تجربهٔ رمان‌نویسی «ابراهیم نصرالله»، همان‌طور که خود بارها تأکید کرده، وسیله‌ای برای بیان رنج‌ها، دغدغه‌ها و تجربه‌های شخصی او است. از آثار مکتوب «ابراهیم نصرالله» می‌توان اشاره کرد به کتاب‌های «تا اکنونِ کودکی‌ام»، «آینه‌های فرشتگان»، «زیر درخت کریسمس»، «چشم بیت لحم» و «سایهٔ کلیدها».

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

ابراهیم نصرالله برای نگارش رمان «جنگ دوم سگ» موفق به دریافت جایزهٔ بوکر عربی در سال ۲۰۱۸ میلادی شد.

نظر افراد یا مجله‌های مشهور درباره این کتاب چیست؟

- خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) این رمان را ترکیبی از زیبایی هنری و گزارش واقع‌گونه در باب احترام به زیستن برای تاریخ دانسته و تأکید کرده است که نویسنده می‌کوشد «هنر زیستن» را با استفاده از عناصر واقعی شرح دهد و تفسیری از عشق به «بودن» ارائه کند.

- خبرگزاری ایسنا با اشاره به ترجمهٔ دقیق و روان «فرهاد رجبی»، از احساسات و تأملات دوران کودکی در این رمان سخن گفته و آن را اثری تأمل‌برانگیز معرفی کرده است.

بخشی از کتاب تا اکنون کودکی ام

«بی‌آن‌که چیزی بگوییم، شبیه سِحرشده‌ها به خانه برگشتیم. خیلی خوشحال بودم، تا آن‌جا که خودم را سرزنش می‌کردم؛ چرا قبلاً نمی‌دانستم سینما زیباترین هنر دنیاست و اگر ترس از دلخوری مادرم نبود می‌خواستم به او بگویم که دلم می‌خواهد کارگردان شوم. به‌خاطر شاعر شدن، خیلی او را به زحمت انداختم، برای این‌که رمان‌نویس شوم کمتر ولی برای موزیسین شدن و پرداخت شهریهٔ کلاس‌های نوازندگی هم او را خیلی‌خیلی به دردسر انداختم از همین‌رو واقعاً نمی‌توانستم تصور کنم وقتی به او می‌گویم می‌خواهم وارد سینما شوم چه واکنشی نشان خواهد داد.

به سرم زد مادرم را به دیدن فیلمی که کلودیا کاردینالی در آن نقش ایفا می‌کند دعوت کنم تا اگر هم مخالف علاقه‌ام باشد و مرا ملامت کند، حداقل به خودش اجازه ندهد که به من بگوید: «تو را چه به سینما، نکند می‌خواهی تمام زندگی‌ات را پشت سر کلودیا بدوی؟» چون واقعاً کلودیا بی‌نقص بود و ممکن است مادر موافقت کند. یادم نمی‌آید کجا؟ با بشیر خداحافظی کردم. به خانه رسیدم، مادرم جلوی در منتظرم بود، دعوایش را شروع کرد، ولی زمانی که از او خواستم گوش کند تا علت تأخیرم را توضیح دهم، آرام شد.»