کتاب نامه هایی از لوازم‌ التحریرفروشی شیهودو در گینزا

کتاب الکترونیکی نامه‌هایی از لوازم‌التحریرفروشی شیهودو در گینزا با عنوان انگلیسی Letters from the Ginza Shihodo Stationery Shop نوشتهٔ «کنجی اوئه‌دا» با ترجمهٔ «مژگان رنجبر» در سال ۱۴۰۳ توسط کتاب کوله‌پشتی منتشر شده است. این اثر داستانی ژاپنی با نگاهی به زندگی روزمره و پیوندهای انسانی، روایت‌هایی را در بستر یک لوازم‌التحریرفروشی قدیمی در محلهٔ «گینزای» توکیو دنبال می‌کند. «کنجی اوئه‌دا» با بهره‌گیری از عناصر خیال و جزئیات ملموس، تجربه‌های شخصیت‌ها را در مواجهه با تغییرات زندگی و روابط خانوادگی به تصویر کشیده است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب نامه هایی از لوازم‌ التحریرفروشی شیهودو در گینزا اثر کنجی اوئه‌دا

در کتاب «نامه‌هایی از لوازم‌التحریرفروشی شیهودو در گینزا»، نویسنده، «کنجی اوئه‌دا»، با روایتی داستانی فضای یک فروشگاه لوازم‌التحریر قدیمی را به صحنه‌ای برای تلاقی زندگی شخصیت‌ها بدل کرده است. این کتاب در قالب داستان کوتاه و روایت‌های پیوسته، به زندگی جوانی می‌پردازد که پس از ورود به دنیای کار و استقلال با چالش‌های ارتباطی و احساسی روبه‌رو می‌شود. ساختار کتاب بر پایهٔ نامه‌نگاری، خاطره و گفت‌وگو شکل گرفته و در آن جزئیات فرهنگ ژاپنی، مناسبات خانوادگی و تأثیر اشیای ساده بر زندگی روزمره برجسته شده است.

«کنجی اوئه‌دا» با تمرکز بر لوازم‌التحریرفروشی «شیهودو»، این مکان را به نقطهٔ اتصال گذشته و حال و بستری برای بازاندیشی در روابط انسانی تبدیل کرده است. روایت‌ها با نگاهی دقیق به جزئیات اشیا، خاطرات و تعاملاتْ تصویری از دگرگونی‌های درونی شخصیت‌ها و پیوندهای عاطفی آن‌ها ارائه می‌دهند.

خلاصه داستان نامه هایی از لوازم‌ التحریرفروشی شیهودو در گینزا

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان با ورود شخصیت اصلی، «رین»، به دنیای کار و آغاز زندگی مستقل در توکیو شروع می‌شود. او که فردی خجالتی و درون‌گراست، در جریان آموزش‌های شغلی و تعامل با همکاران جدید، با احساس تنهایی و اضطراب دست‌وپنجه نرم می‌کند. او نخستین چک حقوقش را دریافت می‌کند و تصمیم می‌گیرد برای مادربزرگش، «ناتسوکوـسان»، هدیه‌ای تهیه کند. این تصمیم او را به محلهٔ «گینزا» و لوازم‌التحریرفروشی «شیهودو» می‌کشاند؛ جایی که با «کن تاکارادا»، مدیر فروشگاه، آشنا می‌شود و در فضایی آرام و صمیمی به انتخاب کاغذ و پاکت‌ نامه برای نوشتن نامه‌ای به مادربزرگش می‌پردازد. در روند خرید و گفت‌وگو با «تاکاراداـسان»، «رین» به یاد خاطرات کودکی و نوجوانی‌اش با «ناتسوکوـسان» می‌افتد؛ از روزهای زندگی در روستا، جشن‌های خانوادگی و هدیه گرفتن یک خودنویس «مون‌بلان» که سال‌ها پیش مادربزرگش به او داده بود. این خاطرات همراه با تجربهٔ نوشتن نامه، فرصتی برای بازنگری در روابط خانوادگی و بیان احساسات ناگفته فراهم می‌کند.

«رین» در نهایت موفق می‌شود نامه‌ای صمیمی و عمیق برای مادربزرگش بنویسد و با این کار، نه‌تنها پیوندی تازه با گذشته و خانواده‌اش برقرار می‌کند، بلکه بر ترس‌ها و تردیدهایش نیز غلبه می‌کند. داستان با بازگشت «رین» به فروشگاه و تکرار تجربهٔ نامه‌نگاری، بر اهمیت ارتباط انسانی و قدرت واژه‌ها در التیام بخشیدن به فاصله‌ها و دلتنگی‌ها تأکید دارد.

چرا باید کتاب نامه هایی از لوازم‌ التحریرفروشی شیهودو در گینزا را بخوانیم؟

این کتاب با روایت جزئیات زندگی روزمره و پیوندهای انسانی فرصتی برای تأمل در ارزش روابط خانوادگی و نقش اشیای ساده در شکل‌گیری خاطرات فراهم می‌کند. کتاب «نامه‌هایی از لوازم‌التحریرفروشی شیهودو در گینزا» با تمرکز بر نامه‌نگاری و مواجهه با احساسات ناگفته، به خواننده نشان می‌دهد چگونه ارتباطات صمیمانه و حتی یک نامهٔ ساده می‌تواند فاصله‌ها را کم کند و معنای تازه‌ای به زندگی ببخشد. روایت کتاب با پرداختن به فرهنگ ژاپنی و مناسبات میان نسل‌ها، تجربه‌ای ملموس از دگرگونی‌های درونی و رشد شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشد. این اثر برای کسانی که به‌دنبال داستان‌هایی با محوریت روابط انسانی، خاطره و بازاندیشی در گذشته هستند جذابیت ویژه‌ای دارد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به ادبیات ژاپن، داستان‌های معاصر با محوریت روابط خانوادگی و کسانی که دغدغهٔ ارتباطات انسانی و خاطره‌نویسی دارند مناسب است. همچنین به افرادی که به‌دنبال روایت‌هایی آرام و تأمل‌برانگیز دربارهٔ رشد فردی و مواجهه با تغییرات زندگی هستند پیشنهاد می‌شود.

درباره کنجی اوئه‌ دا

«کنجی اوئه‌دا» نویسندهٔ ژاپنی است که به‌دلیل ترکیب هنرمندانهٔ خیال‌پردازی با زندگی روزمره شناخته می‌شود. او در سال ۱۹۶۹ در توکیو به دنیا آمد و در سال ۲۰۲۱ با رمان «تپّان» به‌ معنای «ساج آهنی» به‌طور رسمی فعالیت نویسندگی‌اش را آغاز کرد. این اثر نسخهٔ بازنویسی‌شده‌ای از داستانی بود که او در سال ۲۰۱۹ برای اولین دورهٔ جایزهٔ «ادبیات خوشمزهٔ ژاپن» نوشته بود.

بخشی از کتاب نامه هایی از لوازم‌ التحریرفروشی شیهودو در گینزا

«وقتی نگاهم را از روی دفترچه بالا آوردم، کاسه‌ای چای دیدم که همراه حولهٔ مرطوب کاملاً سفید و لوله‌شده‌ای روی سینی بامبوی باریکی در کنارهٔ میز قرار داشت؛ همراه ساندویچِ پورهٔ لوبیاقرمز شیرینی که با پنکیک‌های کوچک درست شده بود. کنارش یادداشت دست‌نویسی بود که می‌گفت لطفاً هروقت آمادهٔ زنگ تفریح بودین نوش جان کنین.

تاکارادا–سان کِی آن‌ها را به طبقهٔ بالا آورد؟ متوجه نشده بودم. دوستان دوران مدرسه و همکاران فعلی‌ام به من می‌خندیدند و می‌گفتند: «وقتی تمرکز می‌کنی، دیدِ محدودهٔ اطرافت رو از دست می‌دی، رین.» از یک نظر، معنی‌اش این بود که حواسم به خودم نیست. بنابراین، با وجود پذیرایی بسیار مهربانانهٔ مدیر لوازم‌التحریرفروشی‌ای که برای اولین بار به آنجا می‌رفتم و قرض گرفتن میز تحریرش، رفتارم شرم‌آور بود. اصلاً باید از خودم خجالت می‌کشیدم.

روی کاغذ روبه‌رویم واژه‌هایی را اضافه کرده بودم، مثل: جلسه با آموزگار، اولین دعوا، مرغ سرخ‌شده، هویج و تخم‌مرغ زده‌شده. در بعضی از کاراکترها جوهر پخش یا محو شده بود. متوجه شده بودم که دارم گریه می‌کنم، اما می‌ترسیدم دست‌هایم را روی چشم‌هایم فشار بدهم، چون از بند نیامدن اشک‌هایم وحشت داشتم.»