کتاب دنیای دیگر

کتاب دنیای دیگر نوشتهٔ «وستا رامسری» را انتشارات یانا منتشر کرده است. این کتاب روایتی نوجوانانه از دغدغه‌های هویت، تنهایی و معنای زندگی است. این داستان با محوریت شخصیت «ملورین»، دختری دبیرستانی، به روابط انسانی، قدرت کلمات و تأثیر دوستی پرداخته است. فضای داستان در ژاپن و با رنگ‌وبوی فرهنگ ایرانی و ژاپنی روایت شده است و به مسائل نوجوانان و چالش‌های ذهنی آن‌ها نزدیک شده است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب دنیای دیگر

کتاب «دنیای دیگر» اثری داستانی در ژانر نوجوان است که در سال ۱۴۰۳ منتشر شده و فضای آن میان دو فرهنگ ایرانی و ژاپنی در نوسان است. «وستا رامسری» خود را نوجوانی معرفی می‌کند که دغدغه‌های فلسفی و اجتماعی را با زبانی ساده و بی‌واسطه بیان می‌کند. داستان حول محور «ملورین»، دختری با پیشینهٔ ایرانی-ژاپنی، شکل می‌گیرد که با مادرش در ژاپن زندگی می‌کند و با چالش‌های تنهایی، تفاوت فرهنگی و جست‌وجوی معنای زندگی روبه‌رو شده است. 

روایت داستان از زاویهٔ دید اول‌شخص و با نگاهی به تأثیر کلمات و روابط انسانی بر شکل‌گیری دنیای ذهنی نوجوانان پیش می‌رود. کتاب با اشاره به اهمیت امید، دوستی و قدرت کلمات تلاش کرده است تصویری از رشد فردی و عبور از بحران‌های نوجوانی ارائه دهد. فضای داستان مدرسه، خانه و روابط خانوادگی را در بستر جامعه‌ای چندفرهنگی به تصویر کشیده است و به دغدغه‌های هویتی و احساسی نوجوانان پرداخته است.

خلاصه کتاب دنیای دیگر

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان با معرفی «ملورین»، دختری دبیرستانی با پیشینهٔ ایرانی-ژاپنی، آغاز می‌شود. ملورین پس از فوت پدر و بیماری مادربزرگ خود تنها با مادرش زندگی می‌کند. ملورین دختری منزوی و درون‌گراست که به‌دلیل قدرت بدنی و چهرهٔ جدی‌اش دیگران از او فاصله می‌گیرند و هیچ دوستی ندارد. او با پرسش‌هایی دربارهٔ معنای زندگی و مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کند و اغلب با خودش حرف می‌زند. ورود «آیکو»، دانش‌آموزی جدید و برون‌گرا با اصالت کره‌ای، به مدرسه نقطهٔ عطفی در زندگی ملورین است. آیکو با سماجت و مهربانی تلاش می‌کند با ملورین دوست شود و سرانجام موفق می‌شود دیوارهای تنهایی او را بشکند. دوستی این دو دختر تضادها و تفاوت‌های فرهنگی و شخصیتی‌شان را به نمایش می‌گذارد و به‌تدریج ملورین را به سوی شادی و پذیرش سوق می‌دهد. در ادامه ملورین با چالش‌هایی مانند درگیری با دانش‌آموزان دیگر، بیماری مادر و بحران‌های شخصی روبه‌رو می‌شود. او با حمایت آیکو و جامعهٔ اطرافش معنای تازه‌ای برای زندگی پیدا می‌کند و درمی‌یابد که کلمات و روابط انسانی می‌توانند دنیای ذهنی و عاطفی افراد را دگرگون کنند. داستان با عبور ملورین از بحران‌ها و بازتعریف امید و هدف در زندگی به پایان می‌رسد بی‌آنکه پایان ماجرا را به طور کامل افشا کند.

چرا باید کتاب دنیای دیگر را خواند؟

این کتاب با روایت صمیمی و ملموس از دغدغه‌های نوجوانی به موضوعاتی مانند هویت، تنهایی، معنای زندگی و قدرت کلمات می‌پردازد. داستان «دنیای دیگر» با ترکیب فرهنگ ایرانی و ژاپنی تجربه‌های متفاوتی را پیش روی مخاطب می‌گذارد و نشان می‌دهد چگونه دوستی و همدلی می‌تواند مسیر زندگی را تغییر دهد. خواندن این اثر فرصتی برای هم‌ذات‌پنداری با شخصیت‌هایی است که در جست‌وجوی معنا و امید هستند و با چالش‌های واقعی نوجوانان روبه‌رو می‌شوند.

خواندن کتاب دنیای دیگر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای نوجوانان و جوانانی مناسب است که با دغدغه‌های هویتی، تنهایی، تفاوت‌های فرهنگی و پرسش‌های فلسفی دربارهٔ زندگی و مرگ روبه‌رو هستند؛ همچنین برای علاقه‌مندان به داستان‌هایی با محوریت دوستی، رشد فردی و عبور از بحران‌های شخصی می‌تواند انتخاب قابل‌توجه‌ای است.

بخشی از کتاب دنیای دیگر

«همان‌طور که شاید متوجه شده باشید ملورین بر خلاف چیزی که نشان می‌دهد بسیار مهربان و پرحرف است؛ اما چون همه او را آدمی ترسناک خطاب می‌کنند، کسی به او نزدیک نمی‌شود. البته دلیل دیگرش ترس او از اجتماع است. او تنهایی را بسیار دوست دارد ولی همیشه می‌گوید: «تنهایی خیلی خوب و عالیه ولی حس تنهایی خیلی خیلی بد!» ملورین اغلب در حال حرف‌زدن با خودش است. شاید استفاده از کلمهٔ اغلب درست نباشد. بهتر است بگویم همیشه صبح، در مدرسه، در خانه، در اتاق، موقع ناهار، موقع شام و موقع خواب. به‌جز حرف زدن با خودش، تفریح او رمان خواندن است. او به کتاب‌های تاریخی، علمی و جنایی علاقه دارد و از رمان‌های عاشقانه متنفر است. حالا که شما را با ملورین آشنا کردم بیایید ادامهٔ داستان را از زبان خودش بشنویم: خسته‌کننده‌تر از قبل است. از خواب بیدار شدم و بار دیگر چشم به این دنیای خسته‌کننده گشودم. صورتم را شستم. صبحانه‌ام را خوردم. لباس‌هایم را پوشیدم و نهایتا با ۳ در نم...»