کتاب من از اقوام پاییزم

کتاب من از اقوام پاییزم یک مجموعه شعر سرودهٔ «نسیم رضوانی‌نژاد» است که توسط نشر یانا روانهٔ بازار کتاب ایران شده است. این اثر در قالب مجموعه شعر معاصر فارسی، دغدغه‌ها و احساسات شاعر را در مواجهه با جهان پیرامون و درونی خود به تصویر می‌کشد. شعرهای این کتاب با نگاهی به فصل پاییز، مفاهیمی چون دلتنگی، جدایی، امید و گذر زمان را در خود جای داده‌اند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب من از اقوام پاییزم

مجموعه شعر معاصرِ «من از اقوام پاییزم» که در دسته‌بندی شعر معاصر پارسی قرار می‌گیرد، شامل شعرهایی با مضامین عاشقانه، فلسفی و اجتماعی است. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر شعر به‌تنهایی روایت‌گر بخشی از جهان‌بینی و احساسات شاعر است و درعین‌حال مجموعه‌ای یکپارچه از دغدغه‌ها و نگاه‌های شاعرانه به زندگی، طبیعت و روابط انسانی را شکل می‌دهد. فضای غالب شعرها رنگ‌وبوی پاییز را دارد و شاعر با بهره‌گیری از تصاویر و نمادهای فصلی، حس دگرگونی، گذر زمان و اندوه را به‌تصویر کشیده است. «نسیم رضوانی‌نژاد» در کنار این مضامین، اشاراتی به امید، عشق و تلاش برای معنابخشیدن به زندگی را نیز در شعرها گنجانده است. کتاب حاضر با زبان و بیانی امروزی، تجربه‌های زیسته و احساسات شخصی این شاعر را به مخاطب منتقل می‌کند و در برخی شعرها، ارجاعاتی به شاعران پیشین و الهام از آثار آن‌ها نیز به چشم می‌خورد.

چرا باید کتاب من از اقوام پاییزم را بخوانیم؟

این مجموعه شعر با تصویرسازی‌های فصلی و بهره‌گیری از نمادهای پاییز، فضایی سرشار از احساسات انسانی را خلق کرده است. کتاب «من از اقوام پاییزم» به‌واسطهٔ پرداختن به موضوعاتی چون دلتنگی، جدایی، امید و جست‌وجوی معنا در زندگی می‌تواند برای کسانی که به شعر معاصر ایران علاقه دارند، تجربه‌ای تأمل‌برانگیز باشد. شعرهای این کتاب لحظاتی از زندگی روزمره و دغدغه‌های درونی را به زبان شعر بیان و مخاطب را به هم‌نشینی با احساسات شاعر دعوت می‌کنند؛ همچنین حضور عناصر طبیعت و فصل‌ها در این شعرها، ارتباطی میان جهان بیرونی و درونی برقرار کرده است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی، کسانی که دغدغه‌های عاطفی و فلسفی دارند و افرادی که به‌دنبال تجربهٔ احساسات انسانی در قالب شعر هستند، مناسب است؛ همچنین برای کسانی که به نمادپردازی‌های فصلی و طبیعت در شعر علاقه دارند.

بخشی از کتاب من از اقوام پاییزم

«تو بی‌رحمی. نمی‌آیی ببینی حال زارم را نمی‌بینی تو قلب بی‌قرارم را تو یارم روز تارم را نمی‌دانی چه غوغایی درون سینه‌ام دارم من این‌جا می‌زنم فریاد دگر راهی ندارم هر چه باداباد تو دیگر از من و غم‌های من دوری نو مهجوری تو از جنس دگر هستی. تو از نوری من از اقوام پاییزم ز غم‌های دلش لبریز لبریزم تو از نوری تو از غم‌های من دوری تو از رقص سپید یاس سرشاری تو مثل قاصدک پاکی تو مثل- هیچ کس- هستی و من ویران‌ترین بادم که هر صبح و شبم ویرانی و درد است هوای قلب من سرد است و این سرمای سوزان»