کتاب فصل دو

کتاب فصل دو با عنوان اصلی The Chapter Two نوشتهٔ نیل سایمون و ترجمهٔ شهرام زرگر است. انتشارات دیدآور این کتاب را منتشر کرده است. اثر حاضر که در دستهٔ ادبیات نمایشی آمریکا قرار گرفته، یک نمایشنامهٔ نیمه‌خودزندگی‌نامه‌ای (نیمه‌اتوبیوگرافیک) است. این نمایشنامه که تقریباً با الهام از زندگی خودِ نویسنده نوشته شده، دربارهٔ یک نویسنده است که به‌تازگی همسر خود را از دست داده و حالا دررابطه‌با آغاز رابطهٔ جدید با یک زن جوان مردد است. این نمایشنامه دارای داستانی دربارهٔ یافتن عشق دوباره و غلبه بر موانع است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب فصل دو اثر نیل سایمون

کتاب «فصل دو» که نخستین‌بار در سال ۱۹۷۷ میلادی و در ایران در سال ۱۴۰۴ منتشر شده، یک نمایشنامهٔ نیمه‌اتوبیوگرافیک است. به‌گفتهٔ «شریدان مورلی» نگارش این متن نمایشی را می‌توان از جهاتی نقطهٔ عطف برای «نیل سایمون» دانست؛ زیرا این نمایبشنامه‌نویس برجستهٔ آمریکا و جهان در این نمایشنامه شروع به استفاده از زندگی خودش کرد. این نمایشنامه به‌عنوان ادای احترامی به «مارشا میسون»، همسر دوم این نویسنده و تحمل او در برابر اندوه طولانی‌مدت او بر مرگ همسر اولش نوشته شد. در میانهٔ طنز موجود در این اثر، چیزی بسیار دردناک وجود دارد. این اثر دربارهٔ مردی است که تلاش می‌کند با مرگ کنار بیاید؛ درباره نویسنده‌ای که اخیراً بیوه شده، عاشق زنی بسیار جوان‌تر می‌شود و با او ازدواج می‌کند؛ درحالی‌که زن را خوب نمی‌شناسد.

این نمایشنامه دو پرده دارد. رویدادها در آپارتمان «جنی» و آپارتمان «جورج» در نیویورک رخ می‌دهد. زمان نمایشنامه از یک بعدازظهر در اواخر ماه فوریه آغاز شده و تا نیمهٔ تابستان ادامه پیدا می‌کند.

از بخشی از این نمایشنامه در داستان قسمت بیستم از فصل سوم سریال کمدی «ساینفلد» با عنوان «نامه، فصل ۳، قسمت ۲۰» استفاده شد؛ همچنین نیل سایمون این نمایشنامه را برای نسخهٔ فیلم با عنوان «فصل دوم» اقتباس کرد. این فیلم به‌کارگردانی «رابرت مور» با بازی «جیمز کان» و «مارشا میسون» که الهام‌بخش شخصیت «جنی» بود، ساخته شد. نمایشنامهٔ «فصل دو» به‌کارگردانی «علیرضا رییسیان» در ایران اجرا شده است. این نمایشنامه اولین‌بار در جهان در نیویورک و در سال ۱۹۷۷ به روی صحنه رفت و ۸۵۷ اجرای موفق را از سر گذراند. این اثر به‌تهیه‌کنندگی «امانوئل آزنبرگ» و کارگردانی «هربرت راس» با بازی «جاد هیرش» در نقش جورج، «آنیتا ژیلت» در نقش جنی، «کلیف گورمن» در نقش لئو و «آن وجورث» در نقش فی تولید و برندهٔ جوایز حلقهٔ منتقدان درام لس‌آنجلس شد.

خلاصه داستان نمایشنامه فصل دو

نمایشنامهٔ «فصل دو» داستان زندگی «جورج اشنایدر» است. او نویسنده‌ای است که همسر خود را به‌تازگی از دست داده است. برادرش که مدیر روابط عمومی او است، مرد نویسنده را به «جنی مالون»، بازیگر سریال‌های تلویزیونی معرفی می‌کند. ازدواج جنی با یک بازیکن فوتبال پس از شش سال به جدایی انجامیده است. هر شخصیت (جورج و جنی) درمورد آمادگی خود برای شروع قرار ملاقات و ایجاد یک رابطهٔ عاشقانهٔ جدید تردید دارند؛ زیرا جدایی مرد بسیار تازه است. او هنوز خاطرات مکرری از همسر درگذشته‌اش، «باربارا» دارد.

چرا باید کتاب فصل دو را بخوانیم؟

این نمایشنامهٔ آمریکایی به‌شکل صادقانه‌ای به موضوع غم و اندوه پس از مرگ همسر و چالش‌های شروع دوبارهٔ یک رابطه پرداخته است. نویسنده به‌شکل ماهرانه‌ای درام و کمدی را ترکیب کرده و یک شخصیت‌پردازی ملموس و عمیق را ارائه کرده است. «نیل سایمون» یکی از نمایشنامه‌نویسان برجستهٔ قرن ۲۰ میلادی است و خواندن آثار او فرصتی برای آشنایی با ساختار نمایشنامه، دیالوگ‌های قوی و شخصیت‌پردازی ماهرانه را فراهم می‌کند.

کتاب فصل دو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به دوستداران ادبیات نمایشی آمریکا و قالب نمایشنامه درمورد هضم یک رابطهٔ تمام‌شده و آغاز یک رابطهٔ تازه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره نیل سایمون

«نیل ماروین سایمون» (Neil Marvin Simon) در ۴ ژوئیه ۱۹۲۷ به دنیا آمد و در ۲۶ اوت ۲۰۱۸ درگذشت. او نمایشنامه‌نویس و فیلم‌نامه‌نویس مشهور آمریکا و یکی از سرشناس‌ترین نمایشنامه‌نویسان جهان در قرن ۲۰ میلادی است. با وجود شهرتِ نیل سایمون به‌عنوان کمدی‌نویس، در برخی از نمایشنامه‌هایش به‌ویژه «سه‌گانهٔ اوژن» و «پسران آفتاب» به تجربه‌های آمریکاییانِ یهودی‌تبار در قرن ۲۰ پرداخته است. او در سال ۱۹۹۱ جایزهٔ پولیتزر را برای نمایشنامهٔ «گمشده در یانکر» دریافت کرد. این نویسنده در دوران فعالیتش آثار متعددی نوشت که برخی از آن‌ها به پارسی هم ترجمه شده است. بیشتر از هر نمایشنامه‌نویس آمریکایی دیگری آثار پرتماشاگر و پرفروش نوشته و همچنین رکورد بیشترین تعداد اجرای صحنه‌ای نمایشنامه‌های یک نویسنده در تالارهای آمریکا از آن او بوده است. در سال‌های حیاتش شهرت و موفقیتی کم‌نظیر به دست آورد و تنها نمایشنامه‌نویسی به شمار می‌رود که نامش در زمان حیاتش بر یک تالار تئاتر در برادوی گذاشته شد. نیل سایمون در مقام موفق‌ترین نمایشنامه‌نویس تجاری تاریخ آمریکا هم در کیفیت و هم در کمیت، توانست مسائل جدی زندگی روزمره را به‌شیوه‌ای هنرمندانه در قالب کمدی به خوانندگان و تماشاگران نمایشنامه‌هایش ارائه کند و از این طریق جایگاه اجتماعی تازه‌ای به کمدی ببخشد. نیل سایمون در کمدی‌هایش به‌جای رویارویی با جامعه به‌شیوه‌ای سیاسی تمایل دارد صرفاً انسان‌ها را همان‌گونه که هستند به نمایش بگذارد؛ با نقاط ضعف و رفتارهای بی‌معنایشان. از نمایشنامه‌های نیل سایمون می‌توان به «عاقبت عشاق سینه‌چاک»، «پسران آفتاب»، «پابرهنه در پارک»، «پزشک نازنین» و «اتاقی در هتل کالیفرنیا» اشاره کرد.

درباره شهرام زرگر

«شهرام زرگر» در سال ۱۳۴۴ در تهران به دنیا آمد. او لیسانس بازیگری را از دانشکدهٔ هنرهای زیبا در دانشگاه تهران و فوق‌لیسانسِ ادبیات نمایشی را از دانشکدهٔ سینما و تئا‌تر در دانشگاه هنر تهران دریافت کرد. شهرام زرگر عضو هیئت‌علمی دانشکدهٔ سینما و تئا‌تر در دانشگاه هنر بوده و به ترجمۀ آثار ادبیات نمایشی پرداخته است.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

نمایشنامهٔ «فصل دو» در سال ۱۹۷۸ میلادی نامزد جایزهٔ تونی برای بهترین نمایشنامه شد؛ همچنین «نیل سایمون» در سال ۱۹۹۱ جایزهٔ پولیتزر را برای نمایشنامهٔ «گمشده در یانکر» دریافت کرد.

بخشی از کتاب فصل دو

«آپارتمانِ جنی. زنگ در به صدا درمی آید. جنی به سمت در می‌رود. نورِ آپارتمانِ جرج روشن می‌شود. جرج مکالمهٔ طولانی با مادرش را تمام کرده، شماره‌ای می‌گیرد و منتظر می‌ماند. جنی در را باز می‌کند، فی پشت در است. موهایش را فر زده و روسریِ کوچکی به سر دارد.

جنی: فکر کردم امروز سرِ ضبطی!

فی: واسه ناهار تعطیل کردن. اگه ازت بخوام یه لطف بزرگی در حقّم بکنی، می‌شه یه آره بگی و هیچ‌چی ازم نپرسی؟

جنی: آره.

فی: چه مدّت این آپارتمان دست توئه؟

زنگ تلفن به صدا درمی‌آید.

جنی: قراردادم دو ماه دیگه سرمی‌آد. چه‌طور مگه؟

فی: اجازه می‌دی کلید آپارتمانت رو داشته باشم؟

جنی نگاهش می‌کند. زنگ تلفن بارِ دیگر به صدا درمی‌آید. گوشی را برمی‌دارد. جرج پشت خط است.

جنی: الو؟

جرج: مامانم گفت نه! خیلی متأسّف‌ام.

جنی: من هم همین‌طور.

جرج: به‌نظرم بتونیم قضیه رو به خوبی‌وخوشی فیصله بدیم. آخه این مانعِ خیلی بزرگیه.

جنی: فکرش رو نکن. من کارهای دیگه هم دارم انجام بدم.

جرج: اون یه نفردیگه رو برام در نظر گرفته. حالا خبرهای خوب: تو هم به جشنِ عروسی دعوتی.

جنی: با این حساب، می‌تونیم باز همدیگه رو ببینیم.

جرج: حتماً. می‌تونیم سرِ میزِ غذا با هم صحبت کنیم... حالا می‌خوام برم حموم. می‌دونم دوست داری برنامه‌م رو بدونی.

جنی: خوندمش. تو مجلّهٔ تایمز نوشته بود.

جرج: پس صحبت‌کردن درباره‌ش فایده‌ای نداره. خدا حافظ.»