نظرات کاربران درباره کتاب فصل دو

راستش از نظر من "فصل دو" از اون نمایشنامه‌هاست که وقتی تموم می‌شه، یه لحظه ساکت می‌مونی و با خودت می‌گی: «خب... حالا چی؟» نه از اون جهت که چیزی کم داشته؛ اتفاقاً پر بود از لحظه‌هایی که هم آدمو غافلگیر میکنن و هم خیلی واضح و عادی هستن، و تو نمی‌دونی باید چه ری‌اکشنی نشون بدی. روایتش ساده‌ست ولی لایه‌لایه. شخصیت‌ها انگار آدمای واقعی زندگی‌ان، با همه‌ی گیج‌زدن‌ها و تصمیم‌های نصفه‌نیمه‌ و دیوونه بازیاشون و اون چیزی که به دل می‌نشینه، همین واقعی بودنه. در کل، فصل دو بیشتر از یه قصه‌ست؛ یه یادآوریه که زندگی هیچ‌وقت اون‌جوری که فکر می‌کنی جلو نمی‌ره، ولی همیشه یه راهی هست، یه شروع دوباره، یه "فصل دو"

نیل سایمون عالیه. نمایش‌نامه‌ی خیلی خوبی بود، با داستان و اکت‌های ملموس.

نمایشنامه ی خیلی عالی بود . کارهای نیل سایمون در ایران خیلی ترجمه شده که امیدوارم ●طاقجه عزیزمون● لطف کنه و اونا رو هم بیاره . البته بگم سانسور داشت و یه جاهایی کم شده بود و حتی اضافه هم شده بود !!!! این گفته ی خود آقای زرگره !! من بی تقصیرم 🤭 .ولی بازم در کل زیبا و دوست داشتنی بود ❤️