کتاب مدیران، همکاران و روابط مؤثر کاری

کتاب مدیران، همکاران و روابط مؤثر کاری نوشتهٔ انتشارات هاروارد بیزنس ریویو و ترجمهٔ احمد نادرنژاد است. نشر مون این کتاب در حوزهد کسب‌وکار را منتشر کرده است.

درباره کتاب مدیران، همکاران و روابط مؤثر کاری

به کتاب مدیران، همکاران و روابط مؤثر کاری (Bosses, coworkers, and building great work relationships) به‌منزلهٔ دورهٔ فشردهٔ اصول هدایت مسیر شغلی نگاه کنید که پیش از ورود به کار هرگز نگذرانده‌اید. اگرچه اکنون گفت‌وگو با مدیرتان دلهره‌آور به نظر می‌رسد و پیدا کردن راهنما غیرممکن، باید به خود یادآوری کنید که چیزهای جدید اغلب چالش‌برانگیزند. نگران نباشید: برقراری روابط در دنیای کار، تقریباً برای همهٔ کسانی که به‌تازگی کارشان را در محیطی حرفه‌ای آغاز کرده‌اند، چالشی کاملاً جدید است؛ چرا که ماهیچه‌های ذهنی‌ای که برای برقراری روابط کاری استفاده می‌کنید با ماهیچه‌های ذهنی‌ای که برای ایجاد روابط خارج از کار استفاده می‌کنید یکی نیستند. اگر همین الان این را بپذیرید، می‌توانید مهارت‌هایی را کسب کنید که به شما کمک می‌کند هم اکنون و هم در طول مسیر حرفه‌ای‌تان موفق باشید. این کتاب در سه بخش و با عناوین «رؤسا، مدیران و مدیران ارشد»، «همکاران، هم‌تیمی‌ها و دوستان کاری» و «شبکه‌ها، هدایتگران و حامیان» منتشر شده است.

خواندن کتاب مدیران، همکاران و روابط مؤثر کاری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران حوزهٔ کسبوکار پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مدیران، همکاران و روابط مؤثر کاری

«افسانهٔ اول: یا باید آدم خوبی باشی، یا سراغ بازی سیاست بروی

در هر سخنرانی یا کارگاهی که برگزار می‌کنم، در ابتدا از مردم می‌خواهم سیاست را با سه کلمه توصیف کنند. معمولاً نودونه درصد کلماتی که می‌گویند منفی است. کلمات سمی، کلافه‌کننده، خطرناک، مایهٔ دلسردی، خسته‌کننده، غیرمنصفانه، غیرضروری، گروهی، و سخن‌چینی تقریباً همیشه در صدر است. هفتهٔ پیش، کارمندی از کلمهٔ مایهٔ دل‌شکستگی برای توصیف استفاده کرد.

این حقیقت، که این کلمات را مرتبط با سیاست‌های اداری می‌دانیم، توضیح می‌دهد که چرا افسانهٔ اول به‌طور گسترده‌ای پذیرفته شده است. چگونه می‌توانیم در فعالیت‌هایی که به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان سمی و خطرناک، یا دست‌کم غیراخلاقی و ناخوشایند شناخته می‌شود، مشارکت کنیم، اگر خود ما سمی، خطرناک، غیراخلاقی و ناخوشایند نباشیم؟

این افسانه بر مبنای درکی ناقص و یک‌سویه از ماهیت واقعی سیاست‌های اداری استوار است. بااینکه سیاست‌های اداری می‌تواند به‌طور اخلاقی و غیراخلاقی مورد استفاده قرار بگیرد، در اصل، فقط مجموعه‌ای از تلاش‌های غیررسمی، بی‌تشریفات و گاهی پشت‌پرده است که در تمام سازمان‌ها به وقوع می‌پیوندد؛ زیرا برای انجام کارها، آدم‌ها می‌خواهند خودشان، منافعشان، تیم‌هایشان و اولویت‌هایشان را در موقعیت مناسبی قرار دهند.

برای مثال، فرض کنید جلسهٔ مهمی در پیش دارید که در آن سهام‌داران شرکت شما قرار است تصمیم بگیرند که در کدام پروژه‌ها، ازجمله پروژهٔ شما، سرمایه‌گذاری کنند. اگر در سیاست‌های اداری ماهر باشید، می‌دانید که برای تأیید پروژه‌تان، ابتدا باید اولویت‌ها و دیدگاه‌های آن سهام‌داران را درک کنید. باید قبل از جلسه با آن‌ها تعامل داشته باشید و متوجه شوید که دنبال چه چیزی هستند تا بتوانید ایده‌تان را به‌طور مؤثرتری ارائه دهید.

این مثال نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از سیاست‌های اداری به‌طور اخلاقی برای کسب برتری بهره برد.

بااین‌حال، سیاست‌های مخرب و منفی نیز ممکن است وجود داشته باشد، و وجود دارد. اگر در همان موقعیت قبلی، شایعه‌ای دربارهٔ عدم وجود شواهد علمی در پشت پروژهٔ همکارتان پخش کنید تا پروژهٔ شما را به‌جای آن انتخاب کنند، از سیاست‌ها به‌طور غیراخلاقی استفاده کرده‌اید.

وقتی تمام فعالیت‌های سیاسی را به یک چشم ببینیم، از ظرفیت سیاست‌های سازنده غافل می‌شویم. سیاست‌های سازنده مجموعه‌ای از فعالیت‌های کاملاً اخلاقی و مناسبی است که می‌تواند به تقویت روابط حمایتی، گسترش نفوذ و ایجاد پایه‌ای قدرتمند برای بهبود عملکرد شما و تیمتان کمک کند»