کتاب آرتین شبح کش

کتاب الکترونیکی آرتین شبح کش نوشتۀ حبیب سنگتراشان در انتشارات عهدمانا چاپ شده است. کتاب آرتین شبح کش داستانی فانتزی با پیامی عمیق درباره شجاعت، کنجکاوی و مقابله با ناشناخته‌ها است که طرفداران ادبیات تخیلی و افسانه‌ای را به خود جذب می‌کند.

درباره کتاب آرتین شبح کش

آرتین شبح کش رمانی با درون‌مایه‌های فانتزی، ماورایی و هیجان‌انگیز است که داستانی رازآلود و حماسی را دنبال می‌کند. داستان از جایی آغاز می‌شود که مردم، به دنبال یافتن سرپناهی امن، به سرزمینی مرموز به نام دوناری مهاجرت می‌کنند. پس از سکونت در این مکان، رویدادهای ناگواری همچون دیدن اشباح و شنیدن صداهای مرموز زندگی آن‌ها را تهدید می‌کند. ماجراهای وحشتناک و هیجان‌انگیز در سرزمین دوناری، شخصیت اصلی داستان، آرتین، را وارد دنیایی از ماجرا و تلاش می‌کند. این نوجوان در تلاش برای رویارویی با اشباح و یافتن حقیقت، با خطرات بزرگی روبه‌رو می‌شود که تنها شجاعتی فراتر از عادی می‌تواند از پس آن برآید.

 این کتاب دربارۀ افسانه‌ای مردمی در دوران باستان است که گروهی از مردم از ترس حمله‌ٔ آدم‌خواران به سرزمینی رازآلود به نام دوناری مهاجرت می‌کنند. اما در این سرزمین جدید نیز با مشکلات عجیب و مرموزی مواجه می‌شوند که بخشی از مردم را به اعتقاد به اشباح و بخش دیگر را به سوی واقع‌گرایی سوق می‌دهد. در این میان، نوجوانی به نام آرتین به دنبال کشف راز این وقایع وحشتناک می‌رود.

کتاب آرتین شبح کش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای دوستداران داستان‌های فانتزی، افسانه‌ای و کسانی که به داستان‌های هیجان‌انگیز و ماجراجویانه علاقه دارند مناسب است.

بخشی از کتاب آرتین شبح کش

«نیمه شبی تاریک و سرد، وحشت دهکدهٔ دوناری را در برگرفت. آن شب مهمانی بزرگی به میزبانی تاجر در مرکز دهکده به پا شده بود. تقریبا همهٔ اهالی دهکده در آن مهمانی شرکت داشتند؛ غیر از اندک نفراتی که به دلیل یا بهانهٔ بی‌حوصلگی، خستگی و علاقه نداشتن، دعوت تاجر را رد کرده بودند.

نان‌های برشته، گوشت کباب‌شدهٔ گوسفند، مرغ‌های بریان درسته، برنج‌های خوش عطرِ زعفرانی، خورش‌های رنگارنگ و ده کوزه شربتِ گُل و چند ظرف چایِ مرغوب، نوید یک مهمانی باشکوه و شبی رویایی را می‌دادند. شبی رویایی که خیلی زود به کابوسی وحشتناک بدل شد!

پس از اتمام ضیافت، درست وقتی که ماه تابان در جدال با تاریکی شب بود، فریادهای گوش‌خراشی از جای‌جای دهکده بلند شد. فریادهایی که گاه وحشت‌زده و گاه اندوهگین بودند. اما یک چیز بین تمامشان مشترک بود: شنیدن آن صداها بر تن هر شنونده‌ای لرزه می‌انداخت. البته هر کسی جز واقع‌گرایان.

واقع‌گرایان افرادی بودند که هیچ اعتقادی به وجود نیروهای ماورایی نداشتند. از نظر آنان، مردمی که آن شب، مثل تسخیرشدگان از خود بی‌خود شدند، جیغ زدند و فریاد کشیدند، صرفا به خاطر پرخوری، خواب ناخوش دیده بودند. اما بیشتر تسخیرشدگان پیش از رسیدن به خانه و در جنگل دوناری از خود بی‌خود شده بودند، نه در رخت‌خواب. بعضی از آن‌ها اشباحی را در جنگل دیده و بعضی دیگر نالهٔ غم‌زدهٔ درختان را شنیده بودند.

روزها و شب‌های بعد، کمتر شبح‌دیده‌ای بود که جرئت کند دوباره پایش را در جنگل بگذارد. هرچند برای بیرون آمدن از خانه چاره‌ای جز پا گذاشتن در جنگل نداشتند! چرا که دهکدهٔ آنان درست در میان درختان انبوه دوناری ساخته شده بود. به این صورت که هر کسی خانهٔ خود را با بریدن درختان در نقطه‌ای از جنگل بنا کرده بود. در هر صورت تنها کاری که از دست وحشت‌زدگان بر می‌آمد این بود که در صورت نیاز، از مسیرهای پر رفت و آمدتر برای رسیدن به مقصد استفاده کنند.»