کتاب نهادهای مالی

کتاب «نهادهای مالی» نوشتۀ حسین تک روستا و سعیده باباجانی محمدی است و انتشارات علمی و فرهنگی آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب نهادهای مالی 

نهادهای مالی زمینه‌ساز فعالیت بازارهای مالی هستند؛ بازارهای مالی بدون وجود این نهادها نمی‌توانند وجوه پس‌اندازشدۀ جامعه را به سمت اشخاص دارای فرصت‌های سرمایه‌گذاری مولد هدایت کنند؛ بنابراین این نهادها بر عملکرد اقتصاد آثار و نتایج مهمی بر جای می‌گذارند. امروزه توسعۀ نهادهای مالی پیش‌نیاز اصلی رشد اقتصادی به شمار می‌رود و اهمیت این نهادها باتوجه‌به نقش مؤثری در تسهیل رشد اقتصادی دارند بر کسی پوشیده نیست. از سوی دیگر توسعه و پیچیدگی نهادهای مالی مستلزم بهبود و افزایش دانش و آگاهی افراد دربارۀ طراحی نهادهای مالی، ساختار آن‌ها و کاهش ریسک ناشی از فعالیت در بازارهای مالی است؛ بنابراین حسین تک روستا و سعیده باباجانی محمدی تلاش کرده‌اند تا خوانندگان را با انواع نهادهای مالی و ابزارهای رایج در آن آشنا کنند. کتاب نهادهای مالی همچنین چارچوبی هماهنگ مربوط به ساختار، مباحث کاربردی، کارکردهای نهادهای مالی و مباحث مهمی مانند عدم تقارن اطلاعاتی، تضاد منافع، سنجش و مدیریت ریسک ارائه کرده است.

کتاب نهادهای مالی در ۱۳ فصل تنظیم شده است. عناوین فصل‌های کتاب عبارت است از: «فصل اول: ضرورت مطالعۀ نهادهای مالی»، «فصل دوم: نمای کلی نظام مالی»، «فصل سوم: چرا نهادهای مالی وجود دارند؟»، «فصل چهارم: صنعت بانکداری و مدیریت نهادهای مالی»، «فصل پنجم: مؤسسه‌های پس‌انداز و اتحادیه‌های اعتباری»، «فصل ششم: صنعت صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک»، «فصل هفتم: شرکت‌های بیمه و صندوق‌های بازنشستگی»، «فصل هشتم: شرکت‌های تأمین سرمایه»، «فصل نهم: تأمین مالی پروژه‌ای»، «فصل دهم: شرکت‌های سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر»، «فصل یازدهم: کارگزاران و معامله‌گران اوراق بهادار»، «فصل دوازدهم: مدیریت ریسک در نهادهای مالی» و «فصل سیزدهم: شرکت‌های تأمین مالی»

خواندن کتاب نهادهای مالی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را دوستداران مباحث اقتصادی و علاقه‌مندان و فعالان اقتصادی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب نهادهای مالی 

«سیستم‌های مالی ماهیتی پیچیده دارند و متشکل از انواع مختلف نهادهای مالی بخش خصوصی از جمله بانک‌ها، شرکت‌های بیمه، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، شرکت‌های تأمین مالی و شرکت‌های تأمین سرمایه هستند که همگی در سطح بالایی از نظارت دولت قرار دارند. برای مثال، اگر بخواهید وامی را به شرکتی پرداخت کنید سراغ رئیس شرکت نمی‌روید، بلکه از طریق واسطه‌های مالی، مانند بانک‌ها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری نهادهای اعتباری، شرکت‌های بیمه و شرکت‌های سرمایه‌گذاری اقدام می‌کنید که هنگی به‌منزلهٔ نهادهای تأمین مالی، وجوه را از مردم قرض می‌گیرند و به دیگران وام می‌دهند. در نتیجه می‌توان گفت وجود واسطه‌های مالی برای ایجاد بازارهای مالی کارآمد اهمیت بسزایی دارند.»