کتاب روایت نابودی ناب

کتاب روایت نابودی ناب نوشتهٔ شهرام پرستش در نشر ثالث به چاپ رسیده است. کتاب «روایت نابودی ناب» با تحلیل بوردیویی از «بوف کور» صادق هدایت، به بررسی تکوین میدان تولید ادبی در ایران می‌پردازد. این کتاب بر پایه نظریه‌های پی‌یر بوردیو در زمینه میدان‌های اجتماعی تدوین شده و از دیدگاهی جامعه‌شناختی به تحلیل ادبیات پرداخته است.

درباره کتاب روایت نابودی ناب

عناوین فصل‌های کتاب روایت نابودی ناب و مباحثی که در هرکدام مطرح می‌شوند به شرح زیر است:

فصل اول. بنیان‌های نظری:

این فصل به واکاوی نظریهٔ میدان‌های اجتماعی پی‌یر بوردیو می‌پردازد. نویسنده جایگاه این نظریه را در زمینهٔ سنت‌های عین‌گرایی و ذهن‌گرایی جامعه‌شناسی توضیح می‌دهد. همچنین مناسبت معرفت‌شناسی رابطه‌گرا با جامعه‌شناسی بازاندیشانه بوردیو را بیان می‌کند. در این فصل، تاریخچهٔ نظریهٔ میدان در فیزیک و روان‌شناسی نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد تا به فهم بهتر نظریهٔ میدان‌های اجتماعی پی‌یر بوردیو کمک کند.

فصل دوم. نظریه و روش:

این فصل به تبیین نظریهٔ بوردیو در زمینهٔ جامعه‌شناسی ادبیات می‌پردازد و فرایند شکل‌گیری عمل ادبی را باتوجه‌به دیالکتیک منش زیبایی‌شناسانه و میدان تولید ادبی توضیح می‌دهد. همچنین روش ساختارگرایی تکوینی و انتقادات مطرح دربارهٔ نظریهٔ بوردیو در این فصل بررسی می‌شود.

فصل سوم. میدان تولید ادبی ایران:

در این فصل، نویسنده به صورت‌بندی ساختار میدان تولید ادبی در ایران می‌پردازد و زمینه‌های تاریخی تمایز و ظهور آن را توضیح می‌دهد. این فصل با ترسیم آرایش نیروهای ادبی در اقطاب گسترده و محدود زیر میدان‌های شعر و داستان ادامه می‌یابد.

فصل چهارم. بوف کور و صادق هدایت:

این فصل به بازسازی مسیر زندگی صادق هدایت و نحوهٔ تولید اجتماعی رمان بوف کور می‌پردازد. نویسنده تلاش می‌کند تا به بررسی دقیق‌تر اثر معروف هدایت بپردازد و آن را در زمینهٔ میدان تولید ادبی ایران تحلیل کند.

در انتهای کتاب روایت نابودی ناب، نویسنده با جمع‌بندی دستاوردهای مطالعه در جستار پایانی، به تحلیل نهایی از میدان تولید ادبی در ایران و تأثیرات آن بر ادبیات معاصر می‌پردازد. این کتاب مناسب افرادی است که به تحلیل‌های جامعه‌شناختی از ادبیات علاقه‌مند هستند.

کتاب روایت نابودی ناب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران ادبیات و جامعه‌شناسی و همچنین علاقه‌مندان به تحلیل‌های عمیق و نظری از ادبیات توصیه می‌شود. همچنین افرادی که به دنبال فهم بهتر و عمیق‌تر از آثار صادق هدایت و به‌ویژه «بوف کور» هستند، می‌توانند از این کتاب استفاده کنند.

بخشی از کتاب روایت نابودی ناب

«در فلسفهٔ علم منطقی_ دستوری، تاریخ علم را خود علم می‌سازد نه عالمان. تاریخ علم، تاریخ معقول و بازسازی شونده‌ای است. علم اثبات‌پذیر و اصلاح‌طلب است. تاریخ علم درون‌بینانه است. نظریه‌های رقیب، قدر مشترک دارند. حقیقت نسبیت بردار نیست. روش علم افسانه نیست و اکتشاف روش منطقی دارد. حال آن‌که در فلسفهٔ علم تاریخی_ توصیفی تاریخ علم دارای دوران‌های آرام و بحرانی است. انقلاب و آشوب روش‌شناختی حاکمیت دارد. نظام‌های معرفتی قدر مشترک ندارند. معیار علمی بودن را اجماع عالمان تعیین می‌کند. تاریخ علم عقلانی نیست و نسبیت جای حقیقت واحد را گرفته است (برت، ۱۳۷۴: ۴۴_۴۹ مقدمهٔ مترجم). به هر روی عقل‌گرایی بر موج اول فلسفهٔ علم منطقی_ تجویزی استوار است و نسبی‌گرایی بر موج دوم فلسفهٔ علم تاریخی_ توصیفی.

به فراخور موج اول، جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی پوزیویستی به منصهٔ ظهور رسید و در آرای کارل مارکس، امیل دورکیم، جرج فریزر و لوی_ استروس به کمال خود رسید. موج دوم با روی کار آمدن جامعه‌شناسان و انسان‌شناسان تأویل‌گرایی چون هربرت بلومر و هارولد گارفینکل و کلیفورد گیرتز برآمد و به‌بار نشست. همچنین ضعف و قدرت این جریان‌ها در عرصهٔ جامعه‌شناسی وابسته به افت و خیزهای آن دو موج فلسفی است.»