کتاب یادگیری آزاد

کتاب یادگیری آزاد نوشتهٔ پیتر گری و ترجمهٔ مهدی غلامی است. نشر نو این کتاب را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب یادگیری آزاد

چگونه با آزادگذاشتن غریزهٔ بازی، کودکان ما شادمان‌تر و خودبسنده‌تر و یادگیرندگان بهتری در همهٔ عمر می‌شوند؟ کتاب یادگیری آزاد در این رابطه سخن گفته است. عنوان برخی از فصل‌های این اثر عبارت است از «چه بر سر کودکی آورده‌ایم؟»، «چرا مدرسه‌ها این‌گونه هستند: مختصری از تاریخ آموزش»، «درس‌هایی از سادبری وَلی: طبیعت می‌تواند در عصر جدید هم غالب و فراگیر باشد»، «نقش بازی در رشد اجتماعی و عاطفی» و «فرزندپروری توأم با اعتماد در دنیای مدرن ما».

خواندن کتاب یادگیری آزاد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران روان‌شناسی کودک و نوجوان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب یادگیری آزاد

«یک روز صبح در مدرسهٔ سادبری‌ولی، داخل اتاق بازی صحنه‌ای قابل‌توجه جلوی چشمان من رخ داد.‌[۲] یک پسر سیزده‌ساله و دو پسر هفت‌ساله، صرفاً برای لذت و تفریح خود، در حال خلق یک داستان فوق‌العاده شامل شخصیت‌های قهرمان، هیولاها، و جنگ‌ها بودند. دو پسر هفت‌ساله با خوشحالی ایده‌هایی را در مورد ادامهٔ داستان بلندبلند می‌گفتند، در حالی که پسر سیزده‌ساله، مانند یک هنرمند برجسته، ایده‌ها را به داستانی منسجم تبدیل می‌کرد و صحنه‌ها را تقریباً با سرعتی برابر با سرعت توصیف پسرهای کوچک‌تر روی تخته‌سیاه رسم می‌کرد. این بازی حداقل نیم ساعت طول کشید، و من قبل از رفتن برای بررسی قسمت‌های دیگر مدرسه، به خود فرصت تماشای فعالیت آنها را دادم. با خود فکر می‌کردم "چه افتخار بزرگی است که به تنهایی شاهدِ خلق یک اثر هنری هستم"، اثری که می‌دانستم قطعاً توسط پسرهای هفت‌ساله به‌طور جدا یا کار انفرادی پسر سیزده‌ساله نمی‌توانست خلق شود. من شاهد بودم که شور و شوق بی‌کران و تصویرپردازی خلاقانهٔ پسرهای هفت‌ساله با روایت حرفه‌ای و توانایی‌های هنری پسر سیزده‌ساله ترکیب شدند و بهترین ترکیب شیمیایی را برای وقوع این انفجار خلاق فراهم کردند.

دنیل گرینبرگ، مؤسس دوراندیش سادبری‌ولی که در فصل پنجم معرفی شد، مدتی طولانی است که باور دارد ترکیب سنی مانند "سلاحی مخفی" امکان موفقیت مدرسه را به‌عنوان مؤسسهٔ آموزشی مهیا می‌کند.‌ به همین ترتیب، سوگاتا میترا پس از مطالعاتش در مورد آموزش با حداقل دخالت در هند (که در فصل ششم توضیح داده شد) تأکید کرده است که ترکیب سنی، راه‌حلی برای یادگیری سریع کودکان از طریق کامپیوترهای در دسترس عموم است،‌ و همان‌طور که خواندیم، انسان‌شناسانی که فرهنگ‌های شکارگرخوراکجو را مطالعه کرده‌اند، اظهار داشته‌اند که ترکیب سنی برای خودآموزی کودکان در این فرهنگ‌ها بسیار حیاتی و کلیدی بوده است (فصل دوم).‌

کنار هم بودن بدون محدودیتِ بچه‌هایی که از نظر سنی کاملاً با هم متفاوت هستند عنصری کلیدی در قابلیت‌های کودکان است تا با ابتکار خود به‌طور موفقیت‌آمیز خودشان را آموزش بدهند. بچه‌ها از طریق مشاهده و تعامل با افراد دیگری که بزرگ‌تر یا کوچک‌تر از خود آنها هستند به یادگیری می‌پردازند. با این حال، اساتید آموزشی تقریباً هیچ توجهی به ارزش آموزشیِ ترکیب سنی بدون محدودیتِ دانش‌آموزان نکرده‌اند؛ آنها در چارچوب این ایده گیر افتاده‌اند که می‌گوید آموزش توسط معلم‌ها کنترل می‌شود و در فضاهایی بهترین کارایی را دارد که همهٔ دانش‌آموزان در سطحی یکسان قرار دارند. آنها به‌ندرت (شاید هرگز) به این ایده می‌اندیشند که بچه‌ها می‌توانند از یکدیگر مهارت‌ها و سطوح مختلفی از درک را در فضاهایی کاملاً غیر همسال یاد بگیرند.»