کتاب دایره المعارف روانکاوی فروید - لکان (جلد اول)

کتاب دایره المعارف روانکاوی فروید - لکان (جلد اول) (طرح مقدماتی) نوشتهٔ کرامت موللی است و نشر نی آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب دایره المعارف روانکاوی فروید - لکان (جلد اول)

کتاب دایره المعارف روانکاوی فروید - لکان حاصل نزدیک به چهل سال تجربه و تحقیق جهت یافتن زبانی مناسب برای روانکاوی در ایران است، زبانی که هم بتواند تا حدّ امکان به آنچه لکان «حُسن بیان» می‌خواند نزدیک باشد و هم مطابق با معیارهای بین‌المللی. این کتاب بر لغات و اصطلاحات روانکاوی تمرکز دارد. 

همچنان‌که از عنوان کتاب برمی‌آید در اینجا با فرهنگی جامع از روانکاوی مواجه نیستیم. بلکه به طرحی مقدّماتی از دایرة‌المعارفی به‌لحاظ روانکاوی فروید و لکان اکتفا شده که هم نظریّات و هم یافته‌های بالینی آنها را دربر می‌گیرد.

اصطلاحاتی که در این کتاب معرفی می‌شوند از این قرار هستند:

آرزومندی

آشناغریبی 

آنِ مُستَتِر

اُتیسم

اِجابت

احساس گناه

احوال و انفعالات

اخلاق روانکاوی

استروکتورالیسم

استعاره و مَجاز

اسکیزُوفرِنی

اسم دلالت (دالّ)

امر واقع

انتقال قلبی 

اِنطباق هویّت

اِنفصام مَنِ نفسانی

انقسام فاعل نفسانی

خواندن کتاب دایره المعارف روانکاوی فروید - لکان (جلد اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران رشتهٔ روان‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دایره المعارف روانکاوی فروید - لکان (جلد اول)

«منظور از اخلاقِ روانکاوی چیست؟ آیا بحث مربوط به اخلاق حرفه‌ای روانکاوی است و اینکه روانکاو ملزم به رعایت قواعد مشخّص و معیّنی در رابطهٔ خود با بیماران می‌باشد؟ یا منظور موضع کلّی روانکاوی است درقبال فلسفهٔ اخلاق؟ یااینکه مسئله بر سر اصولی است اخلاقی که اساس کشفیّات فروید را تشکیل می‌دهند؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها لازم خواهد بود قبل‌ازهمه مقتضیّاتی را مدّنظر قرار دهیم که در پیدایش روانکاوی و تحوّل آن به‌لحاظ فرهنگی و تاریخی دخیل بوده‌اند.

فروید کار حرفه‌ای خود را به‌عنوان پزشک متخصّص اعصاب در اواخر قرن نوزدهم آغاز نمود و همزمان به تحقیق درمورد مبانی نظری عوارض نفسانی پرداخت. در این دوره هیستری در اروپا در رأس مطالعات علمی قرار داشت و لاجرم نظر فرویدِ جوان را نیز به خود جلب کرد. ولی کشورش اتریش که به حوزهٔ جغرافیایی مذهب پروتستان تعلّق داشت بیشتر به تحقیق درباب بیماری‌های حادّ روانی رغبت نشان می‌داد تا کشورهای کاتولیک که در آنها مطالعات هیستری جا و منزلت مهمتری را احراز نموده بود. پاریس در رأس این مراکز علمی قرار داشت که به‌همّت عصب‌شناسی به‌نام شارکُو شهرتی کمابیش جهانی پیدا کرده بود.

فروید درپیِ علاقهٔ روزافزون خود به مطالعهٔ عوارض هیستری در سال ۱۸۸۵ راهی فرانسه شد تا از نزدیک در جریان آخرین تحقیقات عصبی شارکُو قرار گیرد. ورود در جزئیّات این سفر و بحث درمورد تحقیقات بالینی و نظری شارکو از حوصلهٔ موضوع ما خارج است. آنچه به‌خصوص در اینجا مورد نظر ماست و ره‌آورد عمدهٔ فروید را از این سفر تشکیل می‌داد این نکتهٔ اساسی است که شارکو مسائل جنسی را یکی از علل ابتلاء به عوارض هیستری می‌دانست، اصلی که فروید را بر آن داشت تا در بازگشت به وین بدان توجه ویژه‌ای مبذول دارد. به‌خصوص که داده‌های حاصل از بیمارانش به‌طور روزافزون مؤیّد آن بودند.»