کتاب توماس لوردز (جلد اول؛ راز آتلانتیس)

کتاب راز آتلانتیس نوشتهٔ چارلز بروکا و ترجمهٔ فیروزه ابوسعیدی است. انتشارات کتابسرای تندیس این رمان علمی - تخیلیِ آمریکایی را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب راز آتلانتیس

در کتاب راز آتلانتیس که جلد اول از مجموعهٔ «توماس لورزد» است، یک استاد زبان‌شناسی در هاروارد و یکی از شاخه‌های فوق‌سری کلیسای کاتولیک برای کشف اسرار شهر گمشدهٔ آتلانتیس با هم رقابت می‌کنند. ویرانه‌های این تمدن باستانی پیشرفته، سرشار از معما است و موجب شهرت، ثروت و قدرت کاشف خود می‌شود، اما اسرار عجیب و مهمی دربارهٔ منشأ انسان هم در خود دارد. درحالی‌که «توماس لوردز»، زبان‌شناس و باستان‌شناس مشهور جهان در حال فیلم‌برداری فیلمی است که زندگی پر زرق‌وبرق و دستاوردهای علمی او را به نمایش می‌گذارد، ماهواره‌ها خرابه‌های باستانی را در امتداد سواحل اسپانیا مشاهده می‌کنند. توماس لوردز معنی این کار را می‌داند؛ قارهٔ گمشدهٔ آتلانتیس پیدا شده است. مسابقه ادامه دارد و رقبای لوردز هر کاری را انجام خواهند داد تا پیش از رقیبانشان به آنجا برسند. هر کس قارهٔ گمشده را کنترل کند، جهان را نیز کنترل خواهد کرد.

گفته شده است که چارلز بروکا، نگارش رمان «راز آتلانتیس» را پس از دیدن مقاله‌ای در یک مجلهٔ علمی آغاز کرد. این مقاله یک عکس ماهواره‌ای را نشان می‌دهد و به خرابه‌های قابل‌مشاهده در اسپانیا اشاره می‌کند؛ جایی که دقیقاً با توصیف آتلانتیس که در نوشته‌های افلاطون نقل شده مطابقت دارد. ازآنجاکه ویرانه‌ها در یک پارک ملی معروف قرار داشتند، این نویسنده مطمئن بود که هرگز مورد کاوش قرار نخواهند گرفت. این باعث شد او به این فکر کند که چه گنجینه‌هایی در زیر زمین دفن شده است. نتیجه، رمان راز آتلانتیس بود. این کتاب اولین تریلر ماجراجویی منتشرشده به قلم این نویسنده است.

خواندن کتاب راز آتلانتیس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر آمریکا و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره چارلز بروکا

چارلز بروکا نام مستعارِ یک نویسنده، محقق و استاد دانشگاه در آمریکا است. این فرد، معلم و مربی بیسبال و گاوباز بوده و یک سخنران فعال است که در مکان‌های بسیار متفاوتی مانند سازمان اطلاعات مرکزی، آکادمی وِست پوینت و کنفرانس‌های علمی‌تخیلی سخنرانی کرده است. بروکا به مکان‌های متعددی سفر کرده و موارد علاقهٔ بسیاری دارد؛ آن‌قدر که به گفتهٔ خودش حتی اگر ۱۰۰ سال هم عمر کند نمی‌تواند به همه‌شان برسد. از سرگرمی‌هایش می‌توان به کتاب‌خواندن اشاره کرد. او در زمینه‌های هوانوردی، سیاست بین‌الملل، سلاح‌های پیشرفته و داستان‌های هیجان‌انگیز مطالعهٔ بسیاری داشته است. بروکا کتاب‌های غیرداستانیِ نظامی و کتاب‌های داستانی مصور نیز جمع‌آوری کرده است.

بخشی از کتاب راز آتلانتیس

«گارد سوئیسی هنوز یونیفرم‌های سنتیِ قرمز، آبی، زرد و نارنجی خود را برای موقعیت‌های خاص می‌پوشیدند، اما اغلب مواقع لباسشان مانند آنچه که در این لحظه به تن داشتند، یونیفرم‌های آبی با یقهٔ سفید، کمربند قهوه‌ای و کلاه‌های بِرِهٔ مشکی بود. دو نفری که در اتاق پاپ حضور داشتند اسلحه‌های نیمه‌اتوماتیک اس.آی.جی.پی۷۵ هم داشتند. سرگروهبان یک تفنگ تیربار هِکلر و کُخ نیمه‌اتوماتیک به همراه داشت. بعد از ترور ناموفق پاپ ژان پل دوم اسلحه‌های محافظین به فرم رسمی لباس آنها اضافه شدند.

مورانی آرنج‌هایش را روی صندلی گذاشت و انگشتانش را زیر چانه‌اش به هم گره کرد. در اتاق‌های مخصوصِ پاپ احساس راحتی نمی‌کرد. اما سعی می‌کرد جوری رفتار کند که این احساس را بروز ندهد.

پاپ گفت: «چند روزی بود که مریض بودین.»

مورانی سر تکان داد.

«داشتم به این فکر می‌کردم که شاید حالا وقتش باشه به یک دکتر مراجعه کنین.»

برای لحظه‌ای مورانی گیج شده بود. اما بعد متوجه شد که پاپ اینوسنت چهاردهم واقعا داشت به این موضوع اشاره می‌کرد که او در طول بیماری مزمنی که داشت هنوز یک بار هم به دکتر مراجعه نکرده بود.

این موضوع را از قلم انداخته بود. مورانی به خود قول داد در آینده بیشتر دقت کند. «فکر می‌کنم این فقط یک دوره آنفولانزا بود عالیجناب، مشکلی نبود که به‌خاطرش باعث زحمت یک دکتر بشم.»

پاپ سر تکان داد: «با این حال این... آنفولانزا چند روز کاری شما رو تلف کرد.»

سکوتی سنگین و ظالمانه فضای اتاق را پر کرد. مورانی می‌دانست که پاپ حرف او را باور نکرده است. «بله عالیجناب. شکر خدا من هنوز سال‌های زیادی از عمرم باقی‌مونده تا برای خدمت به خدا صرف کنم.»

«یک مسئلهٔ دیگه رو هم به اطلاع من رسوندن. می‌گن شما علاقهٔ خیلی زیادی به کار پدر سباستین در اسپانیا پیدا کردین.»

مورانی پاسخ داد: «ظاهرا تمام دنیا علاقهٔ خیلی زیادی به تلاش‌های پدر سباستین پیدا کردن. به نظر می‌رسه حفاری‌های کادیث توجه همه رو به خودش جلب کرده.»

«این مسئله باعث تاسفه. البته این نظر منه. فکر می‌کنم اگه توجه‌ها به سمت موضوعات دیگه‌ای معطوف می‌شد برای همه بهتر بود.»

مورانی می‌دانست که پاپ چندان نگران توجه دنیا نیست. مسئله‌ای که مد نظر او بود توجه خودش به این موضوع بود.»