کتاب آمریکای باستان

کتاب آمریکای باستان نوشتهٔ کاترین ج. لانگ و ترجمهٔ فرید جواهرکلام است و گروه انتشاراتی ققنوس آن را منتشر کرده است. این کتاب از مجموعهٔ تاریخ جهان ققنوس است.

درباره کتاب آمریکای باستان

تاریخ آمریکا پیش از رسیدن اروپاییان به آن‌جا تقریباً ناگفته مانده است ــ با این همه هر سال بخش‌های تازه‌ای از آن آشکار می‌گردد.

نخستین انسان‌هایی که به قاره آمریکا رسیدند، بخشی از موجِ مردمانی بودند که به آرامی از آفریقا گذر کرده به قاره‌های دیگر رفته بودند. پاره‌ای از این مردمان حدود یکصد هزار سال پیش ابتدا به آسیا و اروپا مهاجرت کردند. زمانی، گروه‌های اندکی از همین مردمان به اقیانوس آرام رسیدند، و حتی از اقیانوس نیز گذشتند و خود را به استرالیا رساندند. سرانجام چهارده هزار سال پیش یا اندکی زودتر گروه‌های انسانی از آسیا گذر کردند و خود را به دو قاره آمریکا رساندند.

این گروه‌های انسانی، مانند گروه‌های دیگر آن دوران، هنر و مهارتِ بقا و زنده ماندن را داشتند، و نیز صاحب ابزارهای سنگی، استخوانی و چوبی بودند. به همین ترتیب دارای فرهنگ پراهمیتِ در کنار هم و با هم زیستن بودند که در نتیجه برایشان جا و مکانی در جهان فراهم می‌آورد، ولی هنوز به کشاورزی دست نیافته و با راه‌های پر پیچ وخمی که زندگی امروز تمدن می‌نامد، آشنا نشده بودند. در طی هزاران سال پیش از کشف آمریکا به دست کاشفان اروپایی در سال ۱۴۹۲، مردمانی که امروز به بومی آمریکایی یا سرخپوست معروف‌اند، در جدایی و انزوای مطلق از قسمت‌های دیگر جهان تکامل یافتند.

خواندن کتاب آمریکای باستان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به نوجوانان و جوانان دوستدار تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب آمریکای باستان

«تخصصی که فاگان به آن اشاره می‌کند در زمان‌ها و مکان‌های گوناگون در دو قاره آمریکا و طی مراحلی به دست آمد. به طور کلی، حرکت به سوی کشاورزی کامل طی سه مرحله صورت گرفت. مرحله نخست، یافتن و توجه به گیاهان وحشی. دوم، گیاهان یا بذر آن‌ها در زمین‌های مرغوب و مناسب، مورد عمل و استفاده قرار می‌گیرند. سوم، کشاورزان بهترین گیاهان را انتخاب کرده و با پرورش آن‌ها بهترین گونه‌ها را به دست می‌آورند. آخرین مرحله را «اهلی کردن گیاهان» می‌نامند.

بومیان در قسمت‌های مختلف قاره آمریکا، روش‌های کشاورزی گوناگون و مستقلی ابداع کردند. نوع گیاهان کاشته شده در نواحی گوناگون با یکدیگر تفاوت داشت. در نواحی جنگلی شرق آمریکای شمالی که از می‌سی‌سی‌پی تا سواحل شرقی امتداد دارد دسته‌ای از گیاهان که «محصولات مجموعه شرقی» نامیده می‌شدند، سه هزار سال پیش از میلاد پرورش یافتند و به اصطلاح اهلی شدند. از جمله این گیاهان باید آفتابگردان، قازیاغی، کدو، گیاه هفت‌بند (نوعی سبزی خوراکی)، سبزی مردابی و کمی هم جو را نام برد. مکان دیگری که به نظر می‌رسد کشاورزی به صورت مستقل در آن آغاز شد زمین‌های پست استوایی آمازون است. در این‌جا کشاورزی از چهار هزار سال پیش از میلاد آغاز شد، مردمان آن‌جا مانیوک (گیاهی استوایی با ریشه خوراکی) تلخ یا شیرین می‌کاشتند و از ریشه‌های بلند آن تغذیه می‌کردند.

داشتن ذخیره مانیوک یا سایر محصولات، اقامت در یک نقطه را برای مردم آسان‌تر می‌کرد، زیرا دیگر نیازی به شکار یا گردآوری غذای گیاهی نبود. استقرار آن مردمان در یک مکان، باعث شکوفایی کامل تمدن در دو سرزمین گردید: دره‌های کوه‌های آند، و آمریکای مرکزی که ناحیه‌ای از نظر کشاورزی غنی است و از جنوب مکزیک امروزی تا ناحیه کستاریکا امتداد پیدا می‌کند.»