کتاب ورزش در جامعه

کتاب ورزش در جامعه نوشتهٔ جی کواکلی و کریس هالینان و استیون جکسون و پیتر میوت و ترجمهٔ سیداحمد نژادسجادی و حسین اکبری یزدی و سارا بوژمهرانی و حسین بخشنده است. انتشارات علمی و فرهنگی این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب ورزش در جامعه

کتاب ورزش در جامعه به مباحث و موضوعات مهم ورزش پرداخته و نقش ورزش در جامعه را بررسی می‌کند. این کتاب همچنین بستر مناسبی برای بررسی و تحلیل مشکلات مهم جهان ورزش ارائه داده و به درک تأثیر ورزش بر زندگی ما کمک می‌کند. این کتاب اقتباسی از کتاب اصلی «ورزش در جامعه» اثر جی کوکلی است. نویسندگان در این بیان ک کرده‌اند که تربیت‌بدنی همواره بازتاب حرکت جامعه بوده و چگونگی و اهداف آن با شیوه‌های زندگی، آداب و رسوم و اوضاع اجتماعی و سیاسی هر جامعه ارتباط دارد. برنامه‌های تربیت‌بدنی در طول تاریخ با گذشت زمان همچون ابزاری مناسب برای دستیابی به اهداف اجتماعی معرفی شده‌اند. این اثر در ۱۳ نگاشته شده که عنوان آن‌ها عبارت است از «جامعه‌شناسی ورزش»، «استفاده از نظریه‌های اجتماعی»، «مطالعۀ گذشته»، «چه کسانی بازی می‌کنند و چه اتفاقی برای آنها می‌افتد؟»، «ورزش و کودکان»، «ورزش و انحراف»، «ورزش و خشونت»، «جنسیت و ورزش»، «ورزش، نژاد و قومیت»، «ورزش و طبقات اجتماعی»، «ورزش و اقتصاد»، «ورزش و رسانه» و «سیاست ورزشی، سیاست و جهانی‌سازی».

خواندن کتاب ورزش در جامعه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب جامعه‌شناسی ورزش پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ورزش در جامعه

«تنوع انسان‌ها یکی از حقایق زندگی است و افراد در طول تاریخ اغلب با استفاده از ظاهر فیزیکی و ویژگی‌های فرهنگی به طبقه‌بندی یکدیگر پرداخته‌اند. به‌هرحال باور وجود نژادهای مشخص و مجزا از ابتکارات اخیر است. در قرن هفدهم همچنان که اروپایی‌ها به کشف جهان می‌پرداختند و با مردمی روبه‌رو می‌شدند که شیوۀ زندگی و ظاهری متفاوت با آنچه تا به آن زمان دیده بودند داشتند، نژاد را پدید آوردند. همان‌طور که تقریباً در هر قاره‌ای مستعمره تشکیل می‌دادند، نظام‌های طبقه‌بندی به وجود می‌آوردند تا مردمی را که با آنها برخورد کرده‌اند متمایز سازند. آنان ناشیانه از واژۀ نژاد برای اشاره به مردم پیرو مذاهب خاص (مانند هندو)، زبان یا رسوم قومی (مانند سبک‌های ساکن اسپانیا)، تاریخ‌ها (بومیانی نظیر سرخ‌پوستان دنیای جدید و میان سیاه‌پوست استرالیا)، منشأ ملی (مانند چینی‌ها) و وضعیت اجتماعی (مانند فقیرانی مثل کولی‌های اروپایی یا هندی‌های نجس) استفاده می‌کردند.

عقاید نژادی در ارتباط با باورهای مذهبی، نظریه‌های علمی و ترکیبی از اهداف سیاسی و اقتصادی پدیدار شد (اومی و وینانت، ۱۹۹۴). مردم کم‌کم از واژۀ نژاد برای شناسایی جمعیت‌هایی استفاده کردند که تصور می‌شد از نظر طبیعی یا زیست‌شناسی از دیگر جوامع متمایزند. این تصور زیست‌شناسانه زمانی پا به عرصه نهاد که افراد روشن‌پوست اهل شمال اروپا استعمارگری و اعمال قدرت بر افراد رنگین‌پوست سراسر دنیا را توجیه کردند. روشنفکران و دانشمندان با بیان چهارچوب‌های طبقه‌بندی نژادی «واقع‌نگرانه» این تغییر را تسهیل کردند. بیان این چهارچوب‌ها آنان را قادر به کشف نژادها، نژادهای فرعی، نژادهای دورگه و نژادهای فرعی دورگه (اصطلاحاتی که در تحلیل تنوع‌های فیزیکی انسانی ممالک مستعمره و دیگر نقاط دنیا از آنها استفاده شد) می‌ساخت. بیان تحلیل‌های «علمی» مشاهدات و داستان‌های حکایت‌وار کاشفان به گسترش ایدئولوژی نژادی انجامید. همان طور که در فصل نخست اشاره کردیم، ایدئولوژی نژادی شامل شبکه‌ای از باورها و عقاید است که افراد برای معنابخشیدن به مشخصه‌های خاص فیزیکی مانند رنگ پوست و ارزیابی افراد برای کشف چگونگی طبقه‌بندی نژادی از آن استفاده می‌کنند. مدل‌های بسط‌یافته در اروپا بر پایۀ این فرض بنا نهاده شده است که ظاهر و رفتار سفیدپوستان اروپایی هنجار و هرگونه انحراف از هنجار زشت، بدوی و عجیب است؛ ازاین‌رو سفیدپوستی معیار اندازه‌گیری و ارزیابی ظاهر و رفتار دیگران قرار گرفت.»