کتاب انسان کژگونه

کتاب انسان کژگونه نوشتهٔ ژوزف هنریچ و ترجمهٔ محسن عسکری جهقی است. نشر نیماژ این کتاب را منتشر کرده است؛ کتابی درمورد برایند پانزده قرن کژدیسی جوامع غربی.

درباره کتاب انسان کژگونه

چرا فرهنگ غربی به چنین شکوفایی و موفقیتی در جهان رسیده است؟ چرا ملل گوناگون از لحاظ رفاه اقتصادی با یکدیگر تفاوت دارند؟ چرا انقلاب صنعتی در اروپا رخ داد؟ کتاب انسان کژگونه حاوی روایتی جسورانه و شکوهمند از هم‌فرگشت فرهنگ و روان‌شناسی و نهاد‌های برآمده از آن ارائه کرده که بر اساس آن می‌توان چرایی وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشورهای متفاوت جهان را درک و تحلیل کرد. ژوزف هنریچ از تحقیقات پیشرفته در انسان‌شناسی، روان‌شناسی، اقتصاد و زیست‌شناسی تکاملی استفاده کرده تا این اثر را بنویسد. او خاستگاه و تکامل ساختارهای خانواده، ازدواج و مذهب و تأثیر عمیق این دگرگونی‌های فرهنگی بر روان‌شناسی انسان را روشن کرده و با ترسیم این تغییرات در طول تاریخ باستان و اواخر دوران باستان نشان داده است که بنیادی‌ترین نهادهای خویشاوندی و ازدواج تحت فشار کلیسای کاتولیک روم به‌طور چشمگیری تغییر کرده است. این تغییرات بود که باعث ایجاد روان‌شناسی عجیب‌وغریب شد که با بازارهای غیرشخصی، تخصص شغلی و رقابت آزاد همراه شد و پایه و اساس دنیای مدرن را پی‌ریزی کرد. ژوزف هنریچ پس از بحث دربارهٔ نظریه‌اش، می‌کوشد تکامل فرهنگی جامعهٔ غرب را بازسازی کند و تصویری بزرگتر از این جامعه به دست دهد. او در کتاب انسان کژگونه سه کارکرد را توضیح داه است؛ گردآورندهٔ شکارچی، کشاورز و سرانجام صنعتی. او استدلال می‌کند که هر یک از این کارکردها در کنار شکل مشخصی از سازمان‌دهی اجتماعی بود. شکارچی‌ها جامعهٔ خود را پیرامون ارتباط خویشاوندی به وجود آوردند. با کشاورزی، انسان‌ها قبیله‌هایی به وجود آوردند که بر اساس روابط خونی بود و با صنعتی‌شدن، انسان‌ها گروه‌های بسیار بزرگتری ساختند که بر سازماندهی داوطلبانه و غیرخویشاوندی استوار بود. در این باره بیشتر بدانید.

خواندن کتاب انسان کژگونه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران علوم اجتماعی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب انسان کژگونه

«دیپلمات‌های صدوچهل‌ونه کشور حاضر در سازمان ملل متحد تا نوامبر سال ۲۰۰۲ از پرداخت هرگونه جریمه‌ی پارک خودرو در رانندگی معاف بودند و با برخورداری از مصونیت دیپلماتیک، می‌توانستند بی‌آنکه جریمه‌ای بپردازند، خودروی خود را هرجا می‌خواهند، مقابل در ورودی مراکز خرید، کنار خیابان‌های باریک منهتن پارک کنند. حتی راه‌بندان کنند. تبعات مالی و اجتماعی این مصونیت گزاف بود. هیئت‌های دیپلماتیک سازمان ملل متحد بین نوامبر ۱۹۹۷ تا پایان سال ۲۰۰۲ بالغ بر صدوپنجاه هزار برگ جریمه‌ی پرداخت‌نشده داشتند که ارزش آن از صدوپنجاه میلیون دلار هم فراتر می‌رفت.

هرچند این رویداد برای مردم نیویورک خوشایند نبود، برای دو اقتصاددان به نام‌های تد میگوئل و رای فیسمنفرصت مطالعاتی مناسبی فراهم آورد. بالغ بر نود درصد نمایندگان سیاسی سازمان ملل در محدوده‌ی یکصدمایلی این سازمان ساکن‌اند. بنابراین، بیشتر آن‌ها شاهد روزهای برفی و بارانی و خیابان‌های پرازدحام و شلوغ منطقه هستند. این وضعیت دو اقتصاددان را بر آن داشت تا برگه‌ی جریمه‌های نمایندگان سیاسی کشورهای گوناگون را جمع‌آوری و مطالعه کنند.

نتایجی که از رهگذر این مطالعه به دست آمد و تفاوت‌های موجود در آن شگفت‌آور بود. طی پنج سال منتهی به پایان‌یافتن مصونیت مزبور در سال ۲۰۰۲ نمایندگان سیاسی کشورهای بریتانیا، سوئد، کانادا، استرالیا و چند کشور انگشت‌شمار دیگر هرگز برگه‌ی جریمه‌ای درباره‌ی تخلف در محل پارک خودرو دریافت نکرده بودند. این در حالی بود که نمایندگان کشورهای چاد و مصر و بلغارستان با دریافت بیش از یکصد برگ جریمه بیشترین میزان تخلف پارک خودرو در محل نامناسب را به خود اختصاص داده بودند. با نگاهی به فهرست این کشورها مشاهده می‌شود هرچه شاخص فساد بین‌المللی در این کشورها بالاتر می‌رود، تعداد برگه‌ی جریمه‌ای هم که هیئت‌های نمایندگی آن‌ها دریافت کرده‌اند افزایش می‌یابد. رابطه‌ی فساد داخلی کشورها و رفتار رانندگی در خیابان‌های منهتن مستقل از تعداد نمایندگانی است که هر کشور در سازمان ملل دارد. همچنین مستقل از میزان درآمد، نوع تخلف رانندگی (پارک در محل ممنوع و...) ساعت و زمان تخلف است.»