کتاب طرح

کتاب «طرح» نوشتهٔ «راشل کاسک» و با ترجمهٔ «علیرضا برازنده‌نژاد» اثری است که نشر هیرمند آن را منتشر کرده است. این رمان، نخستین جلد از سه‌گانه‌ای است که به بررسی تجربه‌های انسانی، روابط و روایت‌های شخصی می‌پردازد. داستان در بستر سفر یک نویسنده به آتن برای تدریس نویسندگی شکل می‌گیرد و از خلال گفت‌وگوها و روایت‌های اطرافیان، به لایه‌های عمیق‌تری از زندگی و هویت می‌رسد. «طرح» در دستهٔ رمان‌های معاصر قرار می‌گیرد و با ساختاری غیرسنتی، تجربهٔ متفاوتی از روایت را ارائه می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب طرح

«طرح» رمانی است که در قالب داستانی معاصر و با رویکردی اتوفیکشن، به روایت زندگی یک نویسندهٔ انگلیسی می‌پردازد که برای تدریس در یک دورهٔ نویسندگی به آتن سفر می‌کند. این کتاب، نخستین بخش از سه‌گانه‌ای است که «راشل کاسک» خلق کرده و در آن، مرز میان واقعیت و داستان به‌شکل ظریفی جابه‌جا می‌شود. ساختار رمان بر پایهٔ گفت‌وگوها و روایت‌های شخصیت‌های مختلف استوار است و به‌جای پیروی از یک خط داستانی سنتی، مجموعه‌ای از داستان‌های درون داستان را شکل می‌دهد. شخصیت اصلی، با شنیدن و بازتاب دادن روایت‌های اطرافیان، به‌نوعی به آینه‌ای برای دغدغه‌ها، شکست‌ها و امیدهای دیگران بدل می‌شود. فضای کتاب، در آتن و در میان جمعی از نویسندگان و دانشجویان نویسندگی می‌گذرد و هر فصل، با تمرکز بر یک یا چند شخصیت، به بررسی روابط انسانی، جدایی، عشق، هویت و معنای گوش‌دادن به دیگری می‌پردازد. «طرح» با زبانی موجز و ساختاری تئاتروار، تجربهٔ خواندن متفاوتی را رقم می‌زند و به‌جای روایت مستقیم، از خلال جزئیات و گفت‌وگوها، لایه‌های پنهان زندگی شخصیت‌ها را آشکار می‌کند.

خلاصه داستان طرح

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان «طرح» با سفر یک نویسندهٔ انگلیسی به نام «فی» به آتن آغاز می‌شود؛ جایی که قرار است در یک دورهٔ تابستانی نویسندگی تدریس کند. روایت از زاویهٔ دید اول‌شخص پیش می‌رود و راوی، زنی مطلقه با دو فرزند است که جزئیات زندگی شخصی‌اش به‌عمد مبهم باقی می‌ماند. در طول اقامتش در آتن، فی با افراد مختلفی روبه‌رو می‌شود: همسفرش در هواپیما، همکاران، دانشجویان و دوستان قدیمی. هرکدام از این شخصیت‌ها داستان‌هایی از زندگی خود را برای او بازگو می‌کنند؛ روایت‌هایی دربارهٔ ازدواج، جدایی، خانواده، مهاجرت، شکست‌ها و امیدها. در نبود یک خط روایی سنتی، رمان بیشتر بر گفت‌وگوها و روایت‌های درونی شخصیت‌ها استوار است. فی اغلب شنونده است و کمتر دربارهٔ خودش سخن می‌گوید؛ در عوض، روایت‌های دیگران را بازتاب می‌دهد و از خلال آن‌ها، به تأمل دربارهٔ معنای روابط انسانی، هویت و نقش نویسنده در جهان می‌پردازد. داستان‌هایی که در دل داستان اصلی روایت می‌شوند، گاه به‌قدری در هم تنیده‌اند که مرز میان راوی و دیگران محو می‌شود. «طرح» با تمرکز بر جزئیات روزمره، خاطرات و تجربه‌های زیسته، تصویری چندلایه از زندگی معاصر و پیچیدگی‌های آن ارائه می‌دهد، بی‌آنکه به نتیجه‌گیری یا پایانی قطعی برسد.

چرا باید کتاب طرح را بخوانیم؟

این کتاب با ساختاری متفاوت و تمرکز بر گفت‌وگوها و روایت‌های درونی، تجربه‌ای تازه از خواندن رمان معاصر را رقم می‌زند. «طرح» به‌جای تکیه بر یک خط داستانی مشخص، مجموعه‌ای از روایت‌های انسانی را پیش روی خواننده می‌گذارد که هرکدام به‌نوعی به دغدغه‌های هویت، روابط، جدایی و معنای زندگی می‌پردازند. خواندن این اثر فرصتی است برای مواجهه با لایه‌های پنهان زندگی روزمره و تأمل دربارهٔ نقش شنیدن و روایت در شکل‌گیری هویت فردی و جمعی. همچنین، برای کسانی که به رمان‌هایی با ساختار غیرخطی و شخصیت‌پردازی عمیق علاقه دارند، این کتاب می‌تواند تجربه‌ای متفاوت و تأثیرگذار باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ «طرح» به علاقه‌مندان رمان‌های معاصر، دوست‌داران ادبیات اتوفیکشن و کسانی که به روایت‌های چندلایه و شخصیت‌محور علاقه دارند پیشنهاد می‌شود. این کتاب برای کسانی که دغدغه‌هایی دربارهٔ هویت، روابط انسانی، جدایی و معنای زندگی دارند، مناسب است. همچنین، برای دانشجویان و علاقه‌مندان به نویسندگی و روایت‌پردازی، می‌تواند الهام‌بخش باشد.

بخشی از کتاب طرح

«پیش از پرواز، دعوت بودم به یک کلوب لندنی تا ناهار را با یک میلیاردر که گفته بودند عقاید لیبرال دارد، صرف کنم. او در پیراهن یقه‌بازش درباره‌ی نرم‌افزاری حرف زد که خودش تولید کرده بود و به شرکت‌ها کمک می‌کرد تا کارمندهایی را که بیشترین احتمال دزدی یا یانت‌شان هست، شناسایی کند. قرار ما البته بحث درباره‌ی مجله‌ی ادبی‌ای بود که می‌خواست راه بیندازد. به موضوع اصلی نرسیده بودیم که متأسفانه مجبور شدم بروم. اصرار داشت تا فرودگاه برایم تاکسی بگیرد که چون دیرم شده بود و یک چمدان سنگین هم داشتم حسابی به دردم خورد. مرد میلیاردر مشتاق شده بود که ایده‌ی جدیدی را برایم تعریف کند که شرحی نچسبی داشت و قاعدتاً ختم شد به خودش که امروز به‌عنوان مردی ثروتمند و راحت، آن‌سوی میز نشسته بود روبه‌روی من. مانده بودم که حالا واقعاً می‌خواهد یک نویسنده و کسی باشد که یک مجله‌ی ادبی به‌عنوان معرفی‌نامه‌اش دارد. آدم‌های زیادی می‌خواهند نویسنده باشند؛ دلیلی نداشت فکر کنی با پول نمی‌توانی واردش بشوی. این مرد خیلی از حبطه‌ها را با پول رفته و ترک کرده بود. اشاره کرد به طرحی که مشغولش بود و وکیل‌ها را از زندگی خصوصی آدم حذف می‌کرد. همچنین در تدارک نقشه‌ی ساخت یک مزرعه‌ی بادی متحرک و چنان بزرگی بود که کل جامعه‌ی نیازمند و درگیر موضوع را پوشش بدهد. این بستر غول‌پیکر می‌توانست وسط دریا احداث شود و در نتیجه تمام آن توربین‌های بدهیبت را از محدوده‌ی ساحل جلف می‌کرده، ساحل جایی که امیدوار بود تموقسی آزمایشی را در آن احداث کند و اتفاقاً یک خانه هم آنجا داشت و یکشنبه‌ها در یک گروه راک فقط برای تفریح درام می‌زد. منتظر فرزند یازدهم خود بود؛ اگر در نظر می‌گرفتید که او و همسرش قبلا یک بار سرپرستی یک چهارقلوی گواتمالایی را پذیرفته بودند. که بهم گفته می‌شد باهم هضم کنم. پیشخدمت همچنان چیزهای بیشتری می‌آورد؛ صدف، مزه و شراب‌های گوناگون. او مثل بچه‌ای در مقابل یک عالم هدیه‌ی کریسمس، به‌آسانی حواسش پرت شده بود. با این حال، وقتی مرا سوار تاکسی می‌کرد، گفت از اقامت‌تان در آتن لذت ببرید. خودم به یاد نمی‌آوردم که به او گفته باشم قرار است کجا بروم.»