کتاب طرح

کتاب طرح با عنوان انگلیسی Outline نوشتهٔ «راشل کاسک» با ترجمهٔ «علی‌رضا برازنده‌نژاد» اثری است که نشر هیرمند آن را منتشر کرده است. این رمان که در سال ۱۴۰۰ به چاپ دوم رسیده، نخستین جلد از سه‌گانه‌ای است که به بررسی تجربه‌های انسانی، روابط و روایت‌های شخصی می‌پردازد. داستان در بستر سفر یک نویسنده به آتن برای تدریس نویسندگی شکل می‌گیرد و از خلال گفت‌وگوها و روایت‌های اطرافیان، به لایه‌های عمیق‌تری از زندگی و هویت می‌رسد. کتاب «طرح» در دستهٔ رمان‌های معاصر قرار می‌گیرد و با ساختاری غیرسنتی، تجربهٔ متفاوتی از روایت را ارائه می‌دهد. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب طرح اثر راشل کاسک

کتاب «طرح» رمانی است که در قالب داستانی معاصر و با رویکردی اتوفیکشن، به روایت زندگی یک نویسندهٔ انگلیسی می‌پردازد که برای تدریس در یک دورهٔ نویسندگی به آتن سفر می‌کند. این کتاب نخستین بخش از سه‌گانه‌ای است که «راشل کاسک» خلق کرده و در آن مرز میان واقعیت و داستان به‌شکل ظریفی جابه‌جا می‌شود. ساختار رمان بر پایهٔ گفت‌وگوها و روایت‌های شخصیت‌های مختلف استوار است و به‌جای پیروی از یک خط داستانی سنتی، مجموعه‌ای از داستان‌های درون داستان را شکل می‌دهد.

شخصیت اصلی، با شنیدن و بازتاب دادن روایت‌های اطرافیان، به‌نوعی به آینه‌ای برای دغدغه‌ها، شکست‌ها و امیدهای دیگران بدل می‌شود. فضای کتاب «طرح» در آتن و در میان جمعی از نویسندگان و دانشجویان نویسندگی می‌گذرد و هر فصل با تمرکز بر یک یا چند شخصیت به بررسی روابط انسانی، جدایی، عشق، هویت و معنای گوش‌دادن به دیگری می‌پردازد. «راشل کاسک» در رمان «طرح» با زبانی موجز و ساختاری تئاتروار، اثری متفاوت را رقم می‌زند و به‌جای روایت مستقیم، از خلال جزئیات و گفت‌وگوها، لایه‌های پنهان زندگی شخصیت‌ها را آشکار می‌کند.

خلاصه داستان طرح

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان «طرح» با سفر یک نویسندهٔ انگلیسی به نام «فی» به آتن آغاز می‌شود؛ جایی که قرار است در یک دورهٔ تابستانی نویسندگی تدریس کند. روایت از زاویهٔ دید اول‌شخص پیش می‌رود و راوی زنی مطلقه با دو فرزند است که جزئیات زندگی شخصی‌اش به‌عمد مبهم باقی می‌ماند. او در طول اقامتش در آتن، با افراد مختلفی روبه‌رو می‌شود: همسفرش در هواپیما، همکاران، دانشجویان و دوستان قدیمی. هرکدام از این شخصیت‌ها داستان‌هایی از زندگی خود را برای او بازگو می‌کنند؛ روایت‌هایی دربارهٔ ازدواج، جدایی، خانواده، مهاجرت، شکست‌ها و امیدها. در نبود یک خط روایی سنتی، رمان بیشتر بر گفت‌وگوها و روایت‌های درونی شخصیت‌ها استوار است.

«فی» اغلب شنونده است و کمتر دربارهٔ خودش سخن می‌گوید؛ در عوض، روایت‌های دیگران را بازتاب می‌دهد و از خلال آن‌ها، به تأمل دربارهٔ معنای روابط انسانی، هویت و نقش نویسنده در جهان می‌پردازد. داستان‌هایی که در دل داستان اصلی روایت می‌شوند گاه به‌قدری درهم‌تنیده‌اند که مرز میان راوی و دیگران محو می‌شود. رمان «طرح» با تمرکز بر جزئیات روزمره، خاطرات و تجربه‌های زیسته، تصویری چندلایه از زندگی معاصر و پیچیدگی‌های آن ارائه می‌دهد، بی‌آنکه به نتیجه‌گیری یا پایانی قطعی برسد.

چرا باید کتاب طرح را بخوانیم؟

این کتاب با ساختاری متفاوت و تمرکز بر گفت‌وگوها و روایت‌های درونی، تجربه‌ای تازه از خواندن رمان معاصر را رقم می‌زند. رمان «طرح» به‌جای تکیه بر یک خط داستانی مشخص، مجموعه‌ای از روایت‌های انسانی را پیش روی خواننده می‌گذارد که هرکدام به‌نوعی به دغدغه‌های هویت، روابط، جدایی و معنای زندگی می‌پردازند. خواندن این اثر فرصتی است برای مواجهه با لایه‌های پنهان زندگی روزمره و تأمل دربارهٔ نقش شنیدن و روایت در شکل‌گیری هویت فردی و جمعی. این کتاب برای کسانی که به رمان‌هایی با ساختار غیرخطی و شخصیت‌پردازی عمیق علاقه دارند، تجربه‌ای متفاوت و تأثیرگذار خواهد بود.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ کتاب «طرح» به علاقه‌مندان رمان‌های معاصر، دوستداران ادبیات اتوفیکشن و کسانی که به روایت‌های چندلایه و شخصیت‌محور علاقه دارند پیشنهاد می‌شود. این کتاب برای کسانی که دغدغه‌هایی دربارهٔ هویت، روابط انسانی، جدایی و معنای زندگی دارند، مناسب است. همچنین برای دانشجویان و علاقه‌مندان به نویسندگی و روایت‌پردازی الهام‌بخش خواهد بود.

درباره راشل کاسک

«راشل کاسک» (Rachel Cusk) رمان‌نویس و نویسندهٔ بریتانیایی است که در سال ۱۹۶۷ در کانادا به دنیا آمد. او دومین فرزند از چهار فرزند یک خانوادهٔ کاتولیک بود و بخش زیادی از کودکی‌اش را در لس‌آنجلس گذراند. در سال ۱۹۷۴ همراه خانواده به بریتانیا بازگشت، تحصیلاتش را در مدرسهٔ کاتولیک «سنت مری» در کمبریج آغاز کرد و سپس در رشتهٔ ادبیات انگلیسی در کالج «نیو آکسفورد» ادامه داد.

نخستین رمان او با عنوان «نجات اگنس» (Saving Agnes) در سال ۱۹۹۳ منتشر شد و همان سال جایزهٔ نخستین رمان «ویتبرد» را به دست آورد. آثار ابتدایی «کاسک» اغلب بر محور تجربه‌های زنانه و طنز اجتماعی شکل گرفت. او در ادامه رمان‌هایی چون The Temporary (۱۹۹۵) و The Country Life (۱۹۹۷) را منتشر کرد که دومی جایزهٔ «سامرست موآم» را برایش به ارمغان آورد. در سال ۲۰۰۳ با انتشار «خوش‌شانس‌ها» (The Lucky Ones) مورد توجه قرار گرفت و همان سال مجلهٔ Granta او را در فهرست «۲۰ نویسندهٔ جوان برتر بریتانیا» جای داد. رمان «آرلینگتون پارک» (Arlington Park) نیز در سال ۲۰۰۷ به فهرست نهایی جایزهٔ «اورنج» رسید.

از اوایل دههٔ ۲۰۰۰، «کاسک» در کنار رمان‌نویسی به نوشتن آثار غیرداستانی پرداخت. کتاب «یک عمر کار» (A Life’s Work) خاطرات او از تجربهٔ مادرشدن و Aftermath که به ازدواج و طلاقش می‌پردازد، نمونه‌هایی در این زمینه‌اند، اما نقطهٔ عطف کارنامهٔ او سه‌گانهٔ «طرح» (Outline Trilogy) است که شامل رمان‌های «طرح» (Outline)، Transit و Kudos می‌شود. این سه‌گانه با ساختاری متفاوت، بیشتر بر روایت گفت‌وگوهای راوی بی‌نام با دیگران استوار است و تحسین گستردهٔ منتقدان بین‌المللی را برانگیخته است.

«کاسک» در سال‌های اخیر به بازآفرینی آثار کلاسیک و نیز تجربه‌های تازه در رمان روی آورده است. در سال ۲۰۱۵ نمایش‌نامهٔ «مده‌آ» را برای تئاتر «آلمیدا» بازنویسی کرد. رمان Second Place در سال ۲۰۲۱ منتشر شد که الهام‌گرفته از خاطرات میزبانان «دی.اچ. لارنس» در نیومکزیکو است. این اثر به فهرست بلند جایزهٔ «بوکر» راه یافت و ترجمهٔ فرانسوی آن جایزهٔ «فمینا» را به دست آورد. تازه‌ترین اثر او، Parade، در سال ۲۰۲۴ جایزهٔ «گلداسمیت» را کسب کرد.

مهم‌ترین جوایز و افتخارات «کاسک» شامل جایزهٔ نخستین رمان «ویتبرد« (۱۹۹۳)، جایزهٔ «سامرست موآم» (۱۹۹۷)، عضویت در انجمن سلطنتی ادبیات بریتانیا (۲۰۱۲)، جایزهٔ «فمینا» (۲۰۲۲)، جایزهٔ «مالاپارته» (۲۰۲۴) و جایزهٔ «گلداسمیت» است. او بارها به فهرست بلند یا کوتاه جوایزی چون «بوکر»، «اورنج»، «فولیو» و... نیز راه یافته است.

«یک عمر کار» و «منزل دوم» دیگر کتاب‌های ترجمه‌شده از او به فارسی هستند.

بخشی از کتاب طرح

«پیش از پرواز، دعوت بودم به یک کلوب لندنی تا ناهار را با یک میلیاردر که گفته بودند عقاید لیبرال دارد، صرف کنم. او در پیراهن یقه‌بازش درباره‌ی نرم‌افزاری حرف زد که خودش تولید کرده بود و به شرکت‌ها کمک می‌کرد تا کارمندهایی را که بیشترین احتمال دزدی یا خیانت‌شان هست، شناسایی کند. قرار ما البته بحث درباره‌ی مجله‌ی ادبی‌ای بود که می‌خواست راه بیندازد. به موضوع اصلی نرسیده بودیم که متأسفانه مجبور شدم بروم. اصرار داشت تا فرودگاه برایم تاکسی بگیرد که چون دیرم شده بود و یک چمدان سنگین هم داشتم حسابی به دردم خورد.»